Twelve Years a Slave - Solomon Northup (1853)
Alternatieve titels: Narrative of Solomon Northup, A Citizen of New-York, Kidnapped in Washington city in 1841, and Rescued in 1853, from a Cotton Plantation near the Red River in Louisiana, | 12 Jaar Slaaf
mijn stem
6 stemmen
Engels
Autobiografisch / Historisch
336 pagina's
Eerste druk: Derby & Miller,
Auburn (Verenigde Staten)
Het is 1841. In de Zuidelijke staten van de U.S.A. is slavernij de normaalste zaak van de wereld. Dat is echter een ver-van-mijn-bed-show voor Solomon Northup. Hij woont samen met zijn gezin in New York, en verdient er de kost als violist. Tot dat hij op een dag wordt ontvoerd door twee mannen, die hem naar het Zuiden brengen, waar hij gedwongen tewerkgesteld wordt op een katoenplantage.
0
geplaatst: 5 januari 2014, 19:20 uur
Zoals (regisseur van de verfilming) Steve McQueen in zijn voorwaard al aangeeft, is het opvallend dat Solomon Northup's verslaglegging van zijn 12 jaren slavernij Twelve Year a Slave, na op moment van verschijning in 1853 een belangrijk document te zijn geweest van de verschrikkingen van de slavernij, vandaag de dag zo weinig bekend is of gelezen wordt. Hopelijk brengt de verfilming hier nu verandering in.
Niet alleen leest het boek makkelijk weg (en is daarmee een uitstekend middel om op scholen over de slavernij te leren), het is ook erg goed geschreven en bevat opvallend weinig verbittering van Solomon. Zelfs na de verschrikkingen waaraan hij onderworpen is en wat hij gezien heeft, weet hij nog op nuchtere wijze te vertellen over zijn meesters en zelfs positieve punten te vermelden. Zoals hij op een gegeven moment aangeeft, verwijt hij Epps (zijn voornaamste slavenhouder) niets omdat deze nu eenmaal is opgegroeid in een milieu waarin slavenhouderij heel normaal is en hem met de paplepel is ingegoten dat de neger niet veel meer is dan een dier dat kan praten.
Deze objectieve kijk op een gruwelijke periode, het unieke gezichtspunt van een goed opgeleide persoon die vrijheid gekend heeft en vervolgens jarenlang is onderworpen aan slavernij, en vervolgens deze slavernij kan beschrijven vanuit het perspectief van de slaaf, zorgt ervoor dat dit de beste blik op het fenomeen is dat ik ken en dat ongetwijfeld ooit geschreven is. Essentiële literatuur voor eenieder die geïnteresseerd is in het onderwerp en, gezien het nog met enige regelmaat opduiken van racisme, helaas nog steeds een zeer relevant boek.
Niet alleen leest het boek makkelijk weg (en is daarmee een uitstekend middel om op scholen over de slavernij te leren), het is ook erg goed geschreven en bevat opvallend weinig verbittering van Solomon. Zelfs na de verschrikkingen waaraan hij onderworpen is en wat hij gezien heeft, weet hij nog op nuchtere wijze te vertellen over zijn meesters en zelfs positieve punten te vermelden. Zoals hij op een gegeven moment aangeeft, verwijt hij Epps (zijn voornaamste slavenhouder) niets omdat deze nu eenmaal is opgegroeid in een milieu waarin slavenhouderij heel normaal is en hem met de paplepel is ingegoten dat de neger niet veel meer is dan een dier dat kan praten.
Deze objectieve kijk op een gruwelijke periode, het unieke gezichtspunt van een goed opgeleide persoon die vrijheid gekend heeft en vervolgens jarenlang is onderworpen aan slavernij, en vervolgens deze slavernij kan beschrijven vanuit het perspectief van de slaaf, zorgt ervoor dat dit de beste blik op het fenomeen is dat ik ken en dat ongetwijfeld ooit geschreven is. Essentiële literatuur voor eenieder die geïnteresseerd is in het onderwerp en, gezien het nog met enige regelmaat opduiken van racisme, helaas nog steeds een zeer relevant boek.
0
geplaatst: 16 maart 2015, 22:26 uur
BobdH schreef:
Zoals (regisseur van de verfilming) Steve McQueen in zijn voorwaard al aangeeft, is het opvallend dat Solomon Northup's verslaglegging van zijn 12 jaren slavernij Twelve Year a Slave, na op moment van verschijning in 1853 een belangrijk document te zijn geweest van de verschrikkingen van de slavernij, vandaag de dag zo weinig bekend is of gelezen wordt. Hopelijk brengt de verfilming hier nu verandering in.
Niet alleen leest het boek makkelijk weg (en is daarmee een uitstekend middel om op scholen over de slavernij te leren), het is ook erg goed geschreven en bevat opvallend weinig verbittering van Solomon. Zelfs na de verschrikkingen waaraan hij onderworpen is en wat hij gezien heeft, weet hij nog op nuchtere wijze te vertellen over zijn meesters en zelfs positieve punten te vermelden. Zoals hij op een gegeven moment aangeeft, verwijt hij Epps (zijn voornaamste slavenhouder) niets omdat deze nu eenmaal is opgegroeid in een milieu waarin slavenhouderij heel normaal is en hem met de paplepel is ingegoten dat de neger niet veel meer is dan een dier dat kan praten.
Deze objectieve kijk op een gruwelijke periode, het unieke gezichtspunt van een goed opgeleide persoon die vrijheid gekend heeft en vervolgens jarenlang is onderworpen aan slavernij, en vervolgens deze slavernij kan beschrijven vanuit het perspectief van de slaaf, zorgt ervoor dat dit de beste blik op het fenomeen is dat ik ken en dat ongetwijfeld ooit geschreven is. Essentiële literatuur voor eenieder die geïnteresseerd is in het onderwerp en, gezien het nog met enige regelmaat opduiken van racisme, helaas nog steeds een zeer relevant boek.
Zoals (regisseur van de verfilming) Steve McQueen in zijn voorwaard al aangeeft, is het opvallend dat Solomon Northup's verslaglegging van zijn 12 jaren slavernij Twelve Year a Slave, na op moment van verschijning in 1853 een belangrijk document te zijn geweest van de verschrikkingen van de slavernij, vandaag de dag zo weinig bekend is of gelezen wordt. Hopelijk brengt de verfilming hier nu verandering in.
Niet alleen leest het boek makkelijk weg (en is daarmee een uitstekend middel om op scholen over de slavernij te leren), het is ook erg goed geschreven en bevat opvallend weinig verbittering van Solomon. Zelfs na de verschrikkingen waaraan hij onderworpen is en wat hij gezien heeft, weet hij nog op nuchtere wijze te vertellen over zijn meesters en zelfs positieve punten te vermelden. Zoals hij op een gegeven moment aangeeft, verwijt hij Epps (zijn voornaamste slavenhouder) niets omdat deze nu eenmaal is opgegroeid in een milieu waarin slavenhouderij heel normaal is en hem met de paplepel is ingegoten dat de neger niet veel meer is dan een dier dat kan praten.
Deze objectieve kijk op een gruwelijke periode, het unieke gezichtspunt van een goed opgeleide persoon die vrijheid gekend heeft en vervolgens jarenlang is onderworpen aan slavernij, en vervolgens deze slavernij kan beschrijven vanuit het perspectief van de slaaf, zorgt ervoor dat dit de beste blik op het fenomeen is dat ik ken en dat ongetwijfeld ooit geschreven is. Essentiële literatuur voor eenieder die geïnteresseerd is in het onderwerp en, gezien het nog met enige regelmaat opduiken van racisme, helaas nog steeds een zeer relevant boek.
Ik zou het ook precies zo zeggen. Erg sterk verteld: rechttoe rechtaan. Een prachtige prestatie van Solomon Northup. Het boek zou inderdaad veel bekender moeten zijn.
* denotes required fields.
* denotes required fields.