Een Jaar Offline - Bram van Montfoort (2013)
Nederlands
Autobiografisch
200 pagina's
Eerste druk: Uitgeverij Moon,
Amsterdam (Nederland)
De 24-jarige Bram is een online man. Hij loopt voortdurend rond met zijn iPad, zit op Twitter, Facebook en LinkedIn, bezoekt dagelijks YouTube en Spotify, heeft een Gmail-account en krijgt voortdurend nieuwe mails, tweets, berichtjes, likes, requests, meldingen en bliepjes. In een poging om van zijn verslaving af te komen gaat hij een jaar offline. Maar hoe blijf je op de hoogte zonder Facebook? En hoe spreek je wat af zonder mobieltje? Hij loopt zijn vrienden mis in de kroeg en belandt in allerlei schimmige plaatsen, maar hij haalt ook ineens de hoogste cijfers van de klas en heeft na jaren weer contact met zijn Portugese vader.
Wij- de meeste mensen- staan continue AAN, en hunkeren naar een 'like' of we willen weten wat er zich afspeelt in de wereld (36 keer per dag) maar ook wáár je vrienden op dat moment zijn....maar wat heb je eraan? Wanneer we niet weten wát of wáár iemand is, is dat dan saai? Volgens mij hoort dit ook bij het leven, en mag het soms even "saai" zijn. Dat we dat niet meer gewend zijn is wat anders, maar dit kan je dus leren. We leven soms meer in het verhaal van een ander inplaats van ons eigen verhaal.
Bram ervaart dat hij meer de moeite neemt iemand fysiek te spreken, gaat zélf meer nadenken inplaats van Wikipedia. Het niet steeds afgeleid worden door een bliepje van je telefoon evenals dwangmatig op je schermpje kijken. Je wordt heel vindingrijk, maar de nadelen zijn er ook: vrienden die je moeilijk kunnen bereiken, je komt vaak in de moeilijkheden aangezien vrijwel álles via internet gaat. Maar ook het leren "alleen" zijn. Je krijgt opeens weinig mee van de wereld, en dat kan soms eenzaam voelen
Toch houdt Bram er dus een goed gevoel aan over en geniet van zijn vrijheid, en het leven van zíjn leven en niet het continue kijken/lezen van hoe anderen leven...