MaddAddam - Margaret Atwood (2013)

Hey, da's nog eens goed nieuws. Na Oryx & Crake en The Year of the Flood nu een derde deel in de (post)apocalyptische reeks van Atwood. Vorige delen waren behoorlijk sterk, dus ik ben hier heeeeeeel benieuwd naar. Bol kan weer een bestelling tegemoet zien

Als ik een boek mocht kiezen dat verfilmd zou worden, dan koos ik voor deze trilogie van Margaret Atwood (goed, dan worden het dus drie films). De hoofdpersonen uit Oryx & Crake en The year of the flood komen hier bij elkaar: 1. de geeks die genetische manipulaties uitvoerden om de Crakers te ontwerpen, een ideale variant op de mens, 2. deze Crakers zelf en 3. een paar leden van de sekte God’s Gardeners. Zij zijn allemaal overlevenden van de ‘waterloze vloed': het virus dat bijna de hele mensheid heeft uitgeroeid. Er zijn ook nog een paar ‘zware jongens’ die het overleefd hebben en zij vormen een bedreiging.

lees verder: MaddAddam – Margaret Atwood | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

!Lalage

Aranofsky is hier mee bezig. Waarschijnlijk HBO serie

Hmz dan weet ik niet of ik dat ergens kan kijken, maar dat valt vast te regelen

Na deel éen en twee zonet deel drie van de Maddaddam trilogie uit gelezen, waarin verhaallijnen en personages uit deel éen en twee samenkomen. Atwood vertelt meer over het verleden, onze nabije toekomst, waardoor dit boek bijna op ‘gewonere’ romans zou kunnen lijken ware het niet dat iedere avond wordt afgesloten met een verhaal aan de Crakers over de geschiedenis. Erg grappig wat mij betreft hoe dat in zijn werk gaat.
Hetzelfde geldt voor het verrassende verbond met de varkuiven

Hoe vaak wordt niet gezegd dat we bepaalde situaties niet (weer) moeten laten gebeuren? Of denkt men wellicht dat het zijn tijd wel zal duren...

(Pag356) Is dit een pijnlijk verhaal? Waarschijnlijk wel; de meeste verhalen over vroeger hebben iets pijnlijks omdat het verleden zo gewelddadig en zo onherstelbaar is afgebroken. Maar niet voor het eerst in de geschiedenis van de mens. Hoeveel anderen hebben niet hetzelfde meegemaakt? Achtergelaten, nadat iedereen is weggevaagd, verdwenen. De lijken liggen als trage rook te verdampen, hun geliefde en zorgvuldig onderhouden huizen brokkelen af als verlaten mierenhopen. Hun beenderen vergaan tot calcium, nachtroofdieren verdringen zich om hun uitvallende vlees, dat getransformeerd wordt tot sprinkhanen en muizen.


Heeft de mensheid toekomst in de speculatieve wereld van MA? Welke?
Is er hoop?
Spannend afgerond geheel.

4*

Geen hoogvlieger deze afsluiter van een overbodige trilogie.
Zoals verwacht en gevreesd is het grootste deel eigenlijk een bijna kinderlijk simpel liefdesverhaaltje, met een paar stukken actie erachter geplakt tegen het einde.
Veel moeite gehad om door de eerste 60-70% te geraken, daarna gaat het tempo gelukkig terug een beetje de lucht in en wordt het iets interessanter.
Ze had het bij het eerste boek moeten houden.