menu

Gevaarlijke Stroom - Hans Dorrestijn (1992)

mijn stem
3,25 (4)
4 stemmen

Nederlands
Thriller

101 pagina's
Eerste druk: Bert Bakker, Amsterdam (Nederland)

Behalve een spannende thriller lijkt ‘Gevaarlijke stroom’ ook wel een handleiding voor kindermishandeling te zijn. Wat de onberekenbare, schijnbaar gevoelloze hoofdpersoon Karnton op dit gebied bedenkt, gaat het incasseringsvermogen van de lezer te boven. Misschien het allerergste van ‘Gevaarlijke stroom’ is dat men al lezend sympathie voor Karnton gaat opvatten, waardoor men medeplichtig wordt aan een misdrijf. Karnton is wreed maar gaat zelf diep gebukt onder zijn gevoelloosheid en misschien juist daardoor nemen zijn wandaden gruwelijke vormen aan.

zoeken in:
avatar van Abubakari
3,5
Honderd pagina's inktzwarte ellende en doffe zwartgallige naargeestigheid. Het universum van Hans Dorrestijn. Karnton is vijf jaar geleden door zijn vrouw verlaten. Ze woont nu samen met een ex collega van Karnton. Iemand die hij als vriend beschouwde. Totdat Wouter hem eerst ontsloeg om nog dezelfde week ook Karntons vrouw, met wie Wouter een relatie bleek te hebben, in te pikken.

De zwaar getraumatiseerde vader van Karnton heeft een Jappenkamp overleefd, zijn moeder is een "vis, een slak zonder hart", zijn zus heeft zelfmoord gepleegd.

Karnton is met zijn kinderen (een jongetje van zeven en een meisje van vijf) naar Aruba. Drie weken vakantie. Het wrak wat Karnton is maakt zijn kinderen bang, dat begint al in het vliegtuig als hij zegt dat het landen het gevaarlijkste is. Hij antwoord op de vraag van zijn zoontje wat er dan kan gebeuren is "dat ze neer kunnen storten en dat ze dan allemaal dood zijn". Hij maakt zijn zoontje wijs dat er haaien zwemmen en laat hem 's Avonds naar Jaws kijken. Zijn dochtertje eet slecht, ze krijgt drie dagen niks te eten omdat ze haar kip niet op wil eten en blijkt standvastiger dan Karnton dacht. En zo gaat het maar door, snauwen en klagen dat ze "bange schijterds zijn als ze niet in een donkere grot durven of heel ver in zee willen". Hij heeft ook momenten van helderheid waarin hij zich schuldig voelt. Maar hij is vooral ongeduldig en snauwerig tegen zijn kinderen.

Dit alles is bedoelt als wraak op zijn ex vrouw.

En als het dan al één van de naargeestigste boeken is die ik ooit las (op de achterkant staat dat "behalve een spannende thriller(???)dit boek ook wel een handleiding voor kindermishandeling lijkt te zijn...") pleegt Karnton in het laatste hoofdstuk zelfmoord door, terwijl zijn kinderen aan de vloedlijn spelen, zo diep in zee te gaan tot hij de kracht niet meer heeft om terug of door te zwemmen. Hij kijkt een paar keer om of zijn kinderen hem zien en verzuipt dan.

In zijn over de top krankzinnigheid is het bijna (pikzwart) komisch. Maar het is vooral een heel naar verhaal. Maar goed, Dorrestijn staat natuurlijk sowieso niet bekend om zijn vrolijkheid. Bizar verhaal, laten we het daar maar op houden.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:34 uur

geplaatst: vandaag om 09:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.