menu

Muggepuut - Herman Brusselmans (2007)

mijn stem
3,33 (57)
57 stemmen

Nederlands
Sociaal

256 pagina's
Eerste druk: Prometheus, Amsterdam (Nederland)

Danny Muggepuut leidt een eerzaam leven te Gent. Hij is de auteur van negen boeken en werkt volop aan zijn tiende. Dan krijgt hij de uitnodiging van een krant om in contact te treden met zijn bewonderaars. Een ketting van gebeurtenissen komt op gang en haalt het bestaan van Danny helemaal overhoop. Hij treedt tevoorschijn uit de maalstroom als een gelouterd man, die klaarstaat voor weer nieuwe avonturen.

zoeken in:
avatar van cortez
2,5
Ik sluit me aan bij hetgeen Jasper zegt; het is 'n onderhoudend boek en bij momenten ook echt grappig, Brusselmans speelt weer met de Nederlandse taal in z'n kenmerkende dialogen en uitwijdingen, maar het is wel een heel typische, niet-verrassende Brusselmans en al zeker niet van z'n beste.

avatar van HankMoody
2,5
Kan me ook vinden in de berichten hierboven.
Het boek is leuk maar nergens geweldig.
Het blijft niet hangen en je zal em zo weer vergeten zijn.
Toch word het nergens vervelend en is het vaak genoeg grappig.

3,0
Het was veeleer zuchten dan dijenkletsen met deze Brusselmans. En dat is een nieuwbakken fenomeen als het op deze auteur aankomt. Herman had vast een minder scherp weekje, zoals hij zelf zeggen. Kan natuurlijk gebeuren, zij het dat ik dit boek meer heb (uit)gelezen als onderdeel van mijn Brusselmans verzameldrift, dan dat het me een met goeddunken weggedragen literair avontuur bezorgde.

Lichtpuntje is de fatale encounter met Femke, die draad mocht er wezen en eindigt met een denderende climax. Vaak kun je aan het slotakkoord zien of je met een kwaliteitsauteur te maken hebt, en dat is ook weer hier het geval. In De Man die Werk Vond deed een hoop onzin afsluiten met triestig einde, een klap in het gezicht van de lezer die dacht dat hij alleen maar flauwekul te maken had dat het geen aard heeft. Dat zelfs de meest banale pies-en-poephumor een gelaagdheid heeft die het verdient zich op rekenschap te laten voorstaan, bewijst Brusselmans met verve.

Overigens doet hij het in die genoemde moderne klassieker nog een paar treden virtuozer, en mag hij zich alleen al op basis daarvan koploper in de Reviaanse Tweede Klasse noemen, met in de eerste klasse, en met niet meer dan 1 deelnemer, natuurlijk Gerard Reve. Louis Tinner die het tegen het asfalt neerkwakt, en Frits' bede tot Zijne Voorzienigheid, zijn van die passages die me altijd bijblijven, en die het verdienen om gedicteerd, met lof voorgedragen en met hyacinten besprenkeld te worden in eender welke constellatie ter plaatse.

Goed, ben ik weeral nostalgisch aan het uitweiden, zegt genoeg over de kwaliteit van dit boek. Het is, edoch, vergeven.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:23 uur

geplaatst: vandaag om 06:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.