menu

Shikisai wo Motanai Tazaki Tsukuru to, Kare no Junrei no Toshi - Haruki Murakami (2013)

Alternatieve titels: De Kleurloze Tazaki Tsukuru en Zijn Pelgrimsjaren | 色彩を持たない多崎つくると、彼の巡礼の年 | Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgrimage.

mijn stem
3,78 (103)
103 stemmen

Japans
Sociaal

288 pagina's
Eerste druk: Shinchoska, Tokio (Japan)

Wanneer Tsukuru Tazaki na anderhalf jaar aan de universiteit in Tokio naar zijn geboortestad Nagoya terugkeert, keren zijn jeugdvrienden hem de rug toe. Ooit vormden de drie jongens en twee meisjes een onafscheidelijke groep die, ze wisten het zeker, voor altijd bij elkaar zou blijven. Maar nu is er iets veranderd, en niemand wil hem vertellen wat. Jaren later is Tsukuru een succesvol ingenieur, maar wordt hij nog steeds gekweld door de gebeurtenissen uit zijn jeugd. Hij besluit het raadsel van die plotselinge afwijzing op te lossen, en reist terug naar zijn geboorteplaats om zijn oude vrienden op te zoeken.

zoeken in:
avatar van Donkerwoud
Toch wel fijn dat we voor de volgende Murakami weer een kort maar krachtig werkje kunnen verwachten.

Pimdo
Kijk hier naar uit! Ik heb de bestelling al gedaan!

4,5
Ik ren maandag naar de boekwinkel ! Haruki wordt trouwens zondag 65 jaar !



4,5
Mooi boek !

4,5
Ja, toch zeker wel een mooi boek. Haalt het niet bij de opwindvogels of kafka, maar toch. Fantastisch neergezet hoe iemand de gedachten van een ander invult. En dan de zoektocht daarnaar.
Laatste hoofdstuk viel inderdaad wat tegen, maar al met al best een prima Haruki wederom. Tja... nu weeeeeer waaaaacccchten tot een volgende van zijn hand.

avatar van Abubakari
3,5



Dat zijn toch twee linkjes naar dezelfde recensie?
Niet zo'n wonder dat de teneur dan ook gelijk is lijkt me.

Ik heb het boek vanmiddg bij de biep gehaald, ben benieuwd, veel van Murakami's schrijfsels vind ik mooi, maar er zitten ook boeken/verhalen tussen die ik wat minder vond.

avatar van liv2
Abubakari schreef:
(quote)

(quote)


Dat zijn toch twee linkjes naar dezelfde recensie?
Niet zo'n wonder dat de teneur dan ook gelijk is lijkt me.

Ik heb het boek vanmiddg bij de biep gehaald, ben benieuwd, veel van Murakami's schrijfsels vind ik mooi, maar er zitten ook boeken/verhalen tussen die ik wat minder vond.



Hmmm, de foute link doorgestuurd

avatar van Abubakari
3,5
De teneur is wel overal gelijk: Mooi boek!
brasikurtz schreef:
Mooi boek !

Michiel75 schreef:
Ja, toch zeker wel een mooi boek. Haalt het niet bij de opwindvogels of kafka, maar toch. Fantastisch neergezet hoe iemand de gedachten van een ander invult. En dan de zoektocht daarnaar.


Hoewel ik meer fan ben van de wat weirdere Murakami boeken (en het tot nu toe redelijk voetjes op de vloer blijft) vind ik het tot dusver een erg te gek verhaal. (Ik ben nu op pagina 195 vd 360).

Dus inderdaad, mooi boek.

avatar van Abubakari
3,5
Mooi boek, alleen jammer van het nachtkaars einde.


4,0
Het idee is geweldig. De uiteindelijke uitwerking is minder, te lief. De karakters worden weer fantastisch neergezet, en ook gaat het weer over geïndividualiseerde samenleving waarover prachtige observaties worden neergezet. Dat blijft toch typisch Murakami.
Murakami blijft daarentegen dit keer keurig binnen de lijntjes. Wat mij betreft had Murakami nog wel meer aandacht kunnen besteden aan de reden van de uitsluiting en de gevolgen daarvan voor de rest van het verhaal.

...stilte...
Het laatste hoofdstuk vind ik het mooiste...dat open einde.

avatar van Grovonion2
4,0
Heel mooi boek, en eindelijk weer een betere Murakami, na het voor mij erg teleurstellende en saaie 1Q84.

3,0
Eigenlijk kan ik me moeilijk inbeelden dat de schrijver van dit boek de grote Murakami van exotische vergelijkingen en absurd-metaforische parallelwerelden is. Dit boek heeft daar namelijk weinig van weg.

Waar je in andere boeken kan verdwalen in zijn wereld zonder een uitweg te vinden — maar die ook niet echt meer wil vinden — is het hier allemaal toch vrij opzichtig. Bijna alsof hij met dit boek zijn focus verlegt naar adolescenten en iets wil prediken over vriendschap, eenzaamheid, liefde… Maar dan lang niet op zijn magisch-realistische niveau.

Niet helemaal mijn meug, ik ben beter van hem gewoon.

avatar van Fathead
4,0
Volgens mij laat Murakami hier juist zien dat hij niet alleen magisch-realistische werelden kan scheppen, maar ook de 'gewone Japanner' kan laten excelleren. Want dat is Tsukuru, de vleesgeworden relativerende underdog.

Volgens Tsukuru zelf althans. Hij ziet zichzelf als een 'hol vat dat door de omgeving gevuld wordt'. Een twijfelkont en een piekeraar. En met deze piekeraar gaat de lezer mee op stap. Hij strijdt met het verleden, met zijn zelfbeeld. Strijd waarbij hij soms wint, soms verliest, such as life itself.

Hoogtepunt in deze strijd is wat mij betreft het nachtelijk telefoongesprek met zijn vriendin. Hoe de relatie zal eindigen is niet belangrijk, maar belangrijk is wel dat Tsukuru zich (aangemoedigd door Zwartje) eindelijk vol uitspreekt tegenover haar. En dat lijkt me - als je het hebt over karakterontwikkeling - toch meer dan voldoende.

Niet de beste Murakami, daarvoor zijn andere werken te episch en te goed, maar wel een fijne aanvulling op zijn oeuvre. Matig is het in ieder geval zeker niet.

avatar van Wickerman
4,0
Geenszins zo surrealistisch als Kafka op het strand of De opwindvogelkronieken, de boeken die ik hiervoor las, maar toch wel een echte pageturner. Murakami omschrijft doeltreffend de onzekerheid waarin Tsukuru in verkeerd nadat zijn vrienden hem hebben laten vallen. Het plot van het verhaal heeft verder weinig om handen, maar de manier waarop Murakami de gevoelens en de sfeer omschrijft is werkelijk goed gedaan. Vanaf de eerste bladzijde voelde het als thuis komen. Deze blijft toch wel hangen hoor.

Nu de twijfel: direct door met een ander werk van hem of toch even pauze?

avatar van Lalage
4,0
Alles is beschreven in Haruki Murakami’s prachtige schrijfstijl, met veel details. Hij weet gevoelens heel beeldend weer te geven en dat vind ik zo heerlijk om te lezen. Jacques Westerhoven heeft het weer uitstekend vertaald. Hij gebruikt regelmatig typisch Nederlandse uitdrukkingen en die vind ik erg knap gevonden.

De kleurloze Tazaki Tsukuru en zijn pelgrimsjaren – Haruki Murakami | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

avatar van Bacon
4,0
Na het teleurstellende After Dark was dit weer een heerlijke Murakami. Een mooi boek over verloren vriendschappen en de zoektocht naar wat er in het verleden is gebeurd. Een leuke bijkomstigheid is dat ik net als Tsukuru Tazaki ook wel een liefhebber ben van Japanse stations, dus als 'train-otaku' had ik hier wel wat mee. Ondanks dat het niet echt spannend was heb ik het boek toch vrij snel uitgelezen, en kijk al weer uit naar de volgende Murakami.

avatar van -JB-
3,0
In de kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren haalt Murakami een stokpaardje van stal: het individualisme van de hedendaagse wereld. In dit verhaal vrij letterlijk de individuele levens en zoektochten van de vijf vrienden, na het uit elkaar vallen van hun perfecte vriendschap. Het boek zit vol verwijzingen naar kapitalisme, zingeving en onderzoekt de waarde van relaties, familie en vriendschap.

Op zich niet erg dat Murakami zijn stokpaardjes graag berijdt, maar wel teleurstellend als hij kiest voor zo’n opzichtige aanpak. Na 150 pagina’s weet je wel ongeveer waar het heen gaat en daarna blijft het boek maar doorkabbelen, zeker na de eerste ontmoeting in de Lexus garage. Iedere pagina bleef ik hopen op nog iets van onverwachte karakterontwikkeling, die helaas uitblijft. Het boek leest makkelijk en de thematiek is interessant, maar dat maakt te weinig goed om het doorzichtige verhaal te redden.

avatar van FisherKing
3,0
-JB- schreef:
Op zich niet erg dat Murakami zijn stokpaardjes graag berijdt, maar wel teleurstellend als hij kiest voor zo’n opzichtige aanpak. Na 150 pagina’s weet je wel ongeveer waar het heen gaat en daarna blijft het boek maar doorkabbelen, zeker na de eerste ontmoeting in de Lexus garage. Iedere pagina bleef ik hopen op nog iets van onverwachte karakterontwikkeling, die helaas uitblijft. Het boek leest makkelijk en de thematiek is interessant, maar dat maakt te weinig goed om het doorzichtige verhaal te redden.
Een dertien in het dozijn. Te boeketreeks-achtig, Te luchthartig, te weinig doordacht; al met al vond ik het een tegenvaller 3*

avatar van mjk87
3,0
De hoofdpersoon is kleurloos, maar dat is het boek zelf ook. Een aardig tussendoortje, maar ook niet meer dan dat. Behoorlijk plotgedreven om een zeer eenvoudige wijze, weinig verdieping van personages en de sfeer die Murakami doorgaans weet te treffen ontbreekt hier. Dit is een klein verhaal dat uiteindelijk nooit echt verrast, nooit de menselijke geest probeert uit te diepen, nooit intermenselijk contact echt probeert te doorgronden. Het is al met al simpel en plat. En daardoor blijft dit te nietszeggend. Wel goed geschreven en het boek verveelt geen seconde en zeker de twijfels van de hoofdpersoon rond zijn relatie met Sala worden mooi beschreven maar meer dan dat is dit ook niet. 3,0*.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:08 uur

geplaatst: vandaag om 10:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.