Equal Rites - Terry Pratchett (1987)

Het derde boek van the discworld en het begint er al wat meer op te lijken. Overigens had ik heel erg het idee dat er een nogal groot verschil zit tussen granny Weatherwax in dit boek en in latere boeken waarin ze voorkomt.

3*

Overigens is het best wel grappig om bij alle drie de boeken (op dit moment althans) dezelfde stemmers tegen te komen

Haha, inderdaad.

Ik vond Equal Rites overigens niet zo bijzonder, en pas vanaf Mort vond ik de serie echt de moeite waard. Equal Rites sluit an sich beter bij 'normale' Discword aan dan de eerste twee delen, maar geen enkel van de 'heksenboeken' uit de serie spreekt me eigenlijk aan (Wyrd Sisters vond ik dan nog de leukste). Slecht is 'ie niet, maar meer dan een 2,5* kan ik er helaas niet aan kwijt. Hoop dat de rest van de serie gauw toegevoegd wordt, kan ik ook wat hogere cijfers gaan uitdelen.

Wat let je? Of moet ik ze alemaal gaan toevoegen? (Wel goed voor mijn plek in de toevoegranglijst )

Met 2 per keer? Véél plezier gewenst...

ach het zijn er nog maar 27 (plus de Tiffany boeken en Maurice) dus nog 16 keer twee toevoegen

Ik heb nog wel meer dingen die ik graag wil toevoegen (zodat ik eindelijk m'n top 10 eens kan gaan inrichten), dus ga vooral je gang, aegron!

Je kan al vijf boeken tegelijk toevoegen inmiddels hoor .

Dit is in zeker zin zo maar dan ook weer niet. Er zit een evolutie in Granny net zoals in elk ander personage aan de hand van wat ze vorige boeken meemaakt. Maar ja, ze je kan niet kijken naar Granny in Rites en dan Masquarade en zeggen dat ze hetzelfde personage zijn...

Ik vond dit een heel goede inleiding op de witchboeken. Je krijgt een goed beeld van wat Pratchett bedoeld met heksen en dan kan dat later (wyrd sisters, sisters abroad..) weggelaten worden. Maar vanaf Mort begint het idd pas echt te stomen ))

Leuk hoe Pratchet met de cliches van de fantasy speelt en met de rol van de vrouw daarin.

Dit verhaal steekt een stuk beter in elkaar dan de voorgaande twee delen. Granny Weatherwax is ook een interessanter personnage dn Rincewind. Op naar het volgende deel van de Discworldreeks!

In 2011 loofde Pratchett nog een beloning uit van 10.000 pond voor de tip die zou leiden naar de moordenaar van 31 zwanen in Somerset.
"Het is de moedwillige vernietiging van een levend wezen." En: "Mensen die dit soort dingen bij dieren doen, vormen waarschijnlijk ook een gevaar voor mensen."
Ik had dat 'waarschijnlijk' eruit gelaten.
Maar verder diep respect voor Sir Pratchett.
De liefde voor dieren is ook merkbaar in dit boek, in de rest van zijn oeuvre zal het niet anders zijn.

Opoe Wedesmeer (Granny Weatherwax) is een apart soort heks met mooie rechte tanden en een wrattenloos gezicht die niet van katten houdt en niet van boeken (wat erg) en ook niet van bezemvliegen.
Een soort van antiheks dus.
Ze heeft een bijzondere voorliefde voor bijen, die ze niet houdt voor hun honing maar puur voor de bewondering. Af en toe leent ze het lichaam van een dier (borrowing) door haar geest naar een dier te verplaatsen, want 'dierengeesten zijn eenvoudig, en daardoor helder'. Maar bijen laat ze met rust, omdat ze vermoedt dat een Zwerm heel wat intelligenter is dan zijzelf.
Het meisje Esk bevrijdt een klein zielig aapje door zijn ketting los te toveren.

Unieke eigen stijl, rijke taal, poëtisch soms ook. Octarijn, een magische kleur die alleen door tovenaars en katten gezien kan worden. Ook grappig: geen asterisk of tilde tussen de paragrafen, maar een bezemsteel.
Een heerlijk geurend boek met vergeeld papier waar ik af en toe een stevige snuif van nam.
En hierboven lees ik dat de serie nóg beter gaat worden. Dat belooft wat.