The Hitchhiker's Guide to the Galaxy - Douglas Adams (1979)

Wat ik hiervan vooral onthou is dat 'Belg' een universeel scheldwoord is.

Het is raar om op een onderdeel te moeten stemmen. Voor mij is the Hitchhiker's guide dit boek.

Ik zal ze dus eerst moeten herlezen om ze een fatsoenlijk cijfer te kunnen geven.

Tja, ze zijn toch echt los uitgekomen in eerste instantie.

Derde vijf (ook derde cijfer ). Ik heb nog nooi ZO gelachen om een boek ! Leest als een trein!

Op het moment dat je denkt dat er kritiek op de misstanden uit deze moderne tijd (of die van zevenentwintig jaar terug), lig je weer dubbel van het lachen. Maar dat lig je om elke pagina, en daar het boek er honderdtachtig heeft, kun je het in verband met je bloeddruk maar beter rustig aandoen .

Vijf!

Aardig boekje maar de commotie niet waard vind ik. Adams is een wat slappere versie van Pratchett (of Pratchett is een wat snedigere versie van Adams). De humor is net wat minder leuk en scherp, net iets gemakkelijker en simpel.

Leest verder inderdaad wel als een trein, maar met een batterij aan Discworld novels heeft het weinig zin deze te gaan herlezen.

3.5*

Dit boek is iig wel een heel stuk beter dan de film.

Toen ik dit boek 10 jaar geleden las moest en zou ik het lezen van mijn destijds schotse vriendin die hier helemaal weg van was. Nou vind ik Engelse humor geweldig, maar op sci-fi past het gewoon niet zo (denk aan red dwarf, ook niet zo geslaagd imho), kortom ik las het met een bepaalde afstand en kwam maar niet lekker in het boek. Heel eerlijk gezegd vond ik de film spaceballs vermakelijker dan dit boek.

De originele kaft:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/b/bd/H2G2_UK_front_cover.jpg

Dit boek zit toch in een box van 5 delen?

Neen, dit is deel 1.

Het is een triologie in 5 delen, volstrekt nutteloos om een enkel deel te beoordelen. Het is een 5-1heid.
En de film was bagger.
Eeuwig zond dat zo een genie al vroeg kwam te overlijden.

Verbaast me niets dat jullie niet meer samen zijn

Vaak genoeg zien staan in de bieb, maar nooit aangedurft. Maar de film was zo'n positieve verrassing, dat ik de reeks om mijn te lezen lijstje heb geplaatst.

Erg vermakelijk boek.

De groep Level 42 heeft zijn naam ontleend aan dit boek.

Toch maar weer eens herlezen binnenkort. Ik wil weer voelen waarom ik hem ook alweer in m'n Top 10 heb staan.

Britse humor op haar best! Erg leuk om de aarde die haar wetenschappelijke vooruitgang zo liefheeft vanuit een totaal ander perspectief te benaderen waar het slechts 'mostly harmless' is. Nu heb ik vrij weinig met wetenschap dus van mij had er iets minder computersnufjes in gemogen, maar voor de rest is het echt een hilarisch boek. Wel weer briljant om achter the meaning of life, the universe and everything te komen ze een computer bouwen, en filosofen er tegen gaan protesteren. Grotendeels nonsens, maar er zitten wel degelijk hele scherpe dingen in. Schrijfstijl is heerlijk droog, en goed leesbaar. Heerlijk tussendoortje, al weet ik niet of ik sta te springen om nog vier delen...

Wel aardig inderdaad, maar toch niet zo goed als gehoopt. De humor werkt in het begin nog vrij goed, maar op een gegeven moment wordt het te flauw en meer van hetzelfde. Vrijwel alle grapjes hanteren namelijk hetzelfde principe (er wordt iets opgeworpen en het vervolg is dan volstrekt onverwacht, irrelevant of onlogisch). De heisa die in sommige kringen wordt gemaakt om het getal '42' snap ik daarom niet, het is slechts een van de vele verschijningsvormen van dezelfde grap in het boek. Verder ontbreekt het The hitchhiker's guide to the galaxy denk ik aan een goed uitgewerkt kader, en daardoor is de fantasie teveel een losse chaos in plaats van een consistente wereld. Al met al een aardig tussendoortje en misschien plak ik deel twee er nog wel eens achteraan, maar daar zal het waarschijnlijk bij blijven. Drie kleine sterretjes voor Adams universum.

Ik heb dit boek in een box met 5 pockets. De eerste 3 boeken vond ik erg goed maar dan komen die twee laatste. Waar de het eerste deel van het verhaal veel vaart en humor had, komt het verhaal in het tweede gedeelte bijna tot volledige stilstand. De humor wordt steeds meer van hetzelfde (op een bepaald moment kende ik de formule wel) en op een kleine opleving op het einde na kabbelt het allemaal maar voort. Al met al toch een tegenvaller.

Beter dan eRCee kan ik niet niet uitleggen. Volledig mee eens, dekt mijn mening precies. Alleen waardeer ik het een ster lager.

Zalige absurditeit! Ik had de indruk dat er hier en daar wel enige plot holes waren, maar dat is wellicht omdat de boeken steeds weer aangepast zijn geweest (en misschien was het niet zo'n beste epub die ik te pakken had). Wel stom dat ze in de Nederlandse uitgave de namen aangepast hebben (Hugo Veld heet het hoofdpersonage, en er zijn veel verwijzingen naar Nederland, dat hoeft voor mij niet.)

Het eerste deel van deze bekende serie is grappig en alle bekende concepten zoals 42 en de paranoid android komen erin terug. Ik ben daarna ook in het tweede deel begonnen, maar dat was vooral meer van dezelfde humor, die daardoor flauw werd, en langdradig bovendien. Dat boek heb ik dus niet uitgelezen.

Inderdaad, Pratchett (hoewel mss schatplichtig aan Adams?) is toch wel een stuk grappiger en spitsvondiger, en weet veel meer te spelen met genreconventies. Daarenboven zijn de gebeurtenissen ook veel beter verankerd in een bepaald verhaal(tje) - hoe dun dan ook in bepaalde Discworld boeken. Hier is het wel echt vaak gewoon een losse opeenvolging van quasi random scenes, aan elkaar geplakt met verschillende deus-ex-machina's (beetje gemakkelijk zo).

Goed, ik schreef ooit het niet beter dan eRCee uit te kunnen leggen, maar nu ik heb besloten alle stemmen van meningen te voorzien ontkom ik er niet aan.

Die inconsistente wereld is dus eigenlijk het grootste euvel. Er gebeurt heel veel, maar alles is volledig inwisselbaar met elkaar. Het is een reeks gebeurtenissen achter elkaar zonder rode draad, zonder enige ontwikkeling, zonder iets dat me graag doet lezen. Dit heeft ook niets met sciencefiction te maken, omdat alles totaal niet is uitgedacht maar gewoon maar bestaat. Wel is het zo dat de losse scènes soms wel spannend zijn en enkele inzichten op de mensheid zijn heel aardig.

Wat me wel opvalt sinds dit gelezen te hebben, is dat ik vaker kijk of een wereld wel consistent is, en telkens komt dit - negatieve- voorbeeld naar voren. Grappig, dat je aan iets van mindere kwaliteit toch nog iets hebt. 2,0*.

The Hitchhiker's Guide to the Galaxy geeft me een sterke indruk dat Douglas Adams op een geestige manier de onwetendheid van de mens en de maatschappij weer wil geven, als een soort diepere betekenis van het boek.

Is de Nederlandse vertaling van dit boek goed? Of is het raadzaam de Engelse versie aan te schaffen?

Engels

Vond dit een opvallend chaotisch en uiteindelijk een wat 'niksig' boek. Het kader dat in het begin geschetst wordt is fascinerend. Het verhaal heeft daar een menselijke en (letterlijk) aardse maat, maar wat volgt is al snel veel van hetzelfde: absurdisme en "meta" humor. Dan ga je toch verlangen naar meer persoonlijke binding met de protagonist.

In Boeken > Algemeen > The hitchhiker's Guide to the Galaxy vertaald:

Heeft iemand toevallig het boek "The hitchhiker's Guide to the Galaxy" gelezen in het Nederlands?

Het boek schijnt erg grappig te zijn, maar ik ben bang dat een hoop grappen in de vertaling verloren gaan. Bijvoorbeeld een voorbeeld dat ik zag voorbijkomen in een recensie: “It's unpleasantly like being drunk." "What's so unpleasant about being drunk?" "Ask a glass of water.”

Dat is een leuke woordspeling. En na even Googelen kwam ik uit op een topic vol met quotes uit de boeken, en van een groot deel kan ik me nauwelijks voorstellen dat dit vertaald kan worden op leuke wijze.

Dus kortom: heeft iemand de vertaling gelezen? Was dit boek goed vertaald? Was het nog steeds grappig?

Na het begin van het verhaal op aarde gaat Douglas Adams helemaal los met beschrijvingen van diverse planeten en allerlei buitenaardse wezens. Het verhaal is soms amper te volgen en het vliegt alle kanten op, zowel in plaats als tijd. Het is doorspekt met veel humor, vaak van een nerd-achtige soort. Er zijn talloze kleine grapjes, zoals iets wat gebeurt ‘for the nth time’.

Soms vraag ik me af of ik niet beter de vertaling had kunnen lezen, als ik iets niet helemaal kan volgen, maar ik denk dat de taalgrapjes lastig te vertalen zijn en dat het toch veel leuker is om dit in het Engels te lezen. Het is ook niet nodig om alles te snappen, want er blijven genoeg vondsten over waar ik keihard om zit te lachen.

Helaas zijn er ook stukken die ik echt niet boeiend vind. Maar telkens weer stuit ik op iets grappigs of een treffende scène. Inmiddels ben ik in het derde boek aanbeland en ik ben wel van plan om af en toe weer een stuk te lezen, want ik ben nieuwsgierig naar het verhaal van de dolfijnen dat in het vierde boek aan de orde komt.

Ik ben inmiddels in het derde boek en ben wel van plan om af en toe weer een stuk te lezen.

The ultimate hitchhiker’s guide to the galaxy – Douglas Adams | Lalagè leest - lalageleest.nl

Hierboven noemen twee mensen Terry Pratchett, daar heb ik ook weleens een boek van geprobeerd, maar ik begreep er geen lor van...

Erg gaaf hoe in al het absurdisme er nog een geslaagd en enigszins coherent plot is ook!
Het kabbelt wel soms wat te lichtelijk voort om zeer humoristisch en tegelijkertijd boeiend/'spannend genoeg' te blijven, met soortgelijke plots en wendingen daarin (een hoop toevalligheden, maar houdt toeval niet onze wereld nog enigszins bij elkaar?), en houdt me daardoor niet altijd even veel vast. Er zitten daartegenover wel zeer goed gevonden briljantheden binnen de wereld, gebruikmakend van de talrijkheid aan mogelijkheid binnen al deze fictie, zoals hoe de tweehoofdige Zaphod Beeblebrox met zichzelf weet te 'spelen', door in zijn eigen, andere hoofd als het ware ‘in te breken’ en zijn hersenen te bespelen (maar ook voorgoed te beschadigen), voor zijn al-dan-niet-eigen bestwil; dat vond ik bijvoorbeeld wel zeer geslaagd, en dat had ik uiteraard niet verwacht (dat kan ook haast niet). Op zulke momenten had ik niet het gevoel dat zo'n vinding er met de haren werd bijgesleept, wat ik in soortgelijke gevallen in andere verhalen wel zou kunnen hebben.

Het viel me overigens op dat al de mij al bekende elementen uit deze reeks al in deel één voorkomen; en nagenoeg alle titels uit de reeks (wat veel overlap vertoont met wat ik dus al kende) worden eigenlijk ook al genoemd in dit eerste deel.
Nu begrijp ik eindelijk (maar wat heet begrijpen in een absurdistische wereld (maar is onze leefwereld eigenlijk wel zo onabsurdistisch?)) waar het ‘antwoord’ 42 op ‘slaat’! Dat stelde me ook niet teleur

Ik heb de hierboven reeds genoemde omnibus, en ga zeker gauw aan de slag met de rest van de delen! Maar wel met onderlinge tussenpozen (Om maar op zekere hoogte mee te spreken met het vandaag heropende topic.)
Overigens las ik in de bijgevoegde introductie aan de hand van schrijver dezes zelve in deze omnibus, dat toen hij dit werk schreef (toen nog voor het radioprogramma) in een staat verkeerde waarin hij vooral boos was op de wereld om zich heen. Dit lijkt me wel een ultieme afrekening met deze wereld, gegeven wat in de eerste zin van de plotomschrijving staat. Dat is van je afschrijven verheven tot een ware kunst!