menu

M. - Shira Keller (2012)

mijn stem
2,80 (5)
5 stemmen

Nederlands
Psychologisch

143 pagina's
Eerste druk: Podium, Amsterdam (Nederland)

Kan ik deze week een keer met u spreken?’ schrijft de vijftienjarige Leah Rosenberg onder aan haar proefwerk Latijn. Tot haar verbazing krabbelt Markus Prins, haar nieuwe leraar, op hetzelfde velletje terug: ‘Vanmiddag half vier, bij de oude kerk?’ Wat begint als een ongemakkelijke kennismaking tussen leraar en leerling, groeit uit tot een dagelijkse ontmoeting onder een vastgeroeste kerkklok, waar twee geliefden zich terugtrekken in een wereld waarin voor anderen geen plaats is. Tot er op een dag een dramatisch einde komt aan hun samenzijn. Jaren verstrijken, nooit heeft Leah met iemand over haar eerste liefde gesproken. Heeft de hartstocht tussen haar en M. werkelijk bestaan? Of heeft ze al die jaren een illusie met zich meegedragen? 'M.' is een roman over liefde en vergankelijkheid. Bijrollen zijn er voor een rozen kwekende vader, een meelijwekkende moeder en joodse grootouders met een reusachtige verzameling conservenblikken.

zoeken in:
avatar van mjk87
1,0
Art houseliteratuur. Ik krijg hier een beetje hetzelfde gevoel bij als de filmvariant, van die moeilijke films waarin van alles ongetwijfeld te vinden is, waar acteurs vooral wezenloos voor zich uitkijken in stille shots zonder muziek, maar waar de regisseur, of de auteur in dit geval, zich beter kan bezighouden om eerst een verhaal goed te vertellen dat interessant is en met een fijn ritme en tempo. Dit boek heeft hetzelfde euvel.

Het begint al in de eerste zin, waarin een moeder op de wc staat om een blaadje van de kalender af te scheuren (waarom hangt die niet lager?) en wordt vergeleken met een ongekookte spaghettistengel. Dat is gewoon een lelijke vergelijking. Niet alleen in klank, maar ook gewoon in betekenis. Het past niet. Nu is de stijl wel wat rauw en ontdaan van alle ornamenten, maar toch, het past niet en het hele boek zit vol met die vergelijkingen. Verder af en toe goedbedoelde diepzinnigheden die niet interessant zijn. Verder veel flarden van verhaal, sfeerimpressies kan je ze noemen, die zo los zijn neergepend dat ze nooit gaan leven.

Ja, tussendoor wordt nog iets van een verhaal vertelt van een vrouw, met flash backs naar de jongste jeugd waarin het verhaal van Doornroosje wordt verteld (?) en naar haar middelbare school (het meest aardige stuk nog). Nu ben ik sowieso geen fan van die terugblikken als die niet nodig zijn (ergens denk je dat ze dat wel zijn, maar door de beknoptheid komt dat nooit voren) en het wordt ook nogal chaotisch daardoor zonder dat je ooit in het verhaal komt. Als gezegd, bekommer je nu eerst daar om, dan komt de rest vanzelf.

Nog geen 150 bladzijden met veel witvlakken, en dan nog trad verveling op. 1,0* voor af en toe wat leuks over vertalingen Latijn.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:09 uur

geplaatst: vandaag om 08:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.