Het jaar 2016 stond voor een groot deel in teken van de Dark Tower reeks van Stephen King. Vooral vanwege het nieuws van de toekomstige film besloot ik om de reeks te (her)lezen en dan valt het toch op hoeveel linken King eigenlijk tussen zijn magnum opus en zijn andere verhalen legt. The Eyes of the Dragon is één van de meer opvallende referenties en ik had een tijd geleden nog eens zin om me te verdiepen in een boek van toch wel één van mijn favoriete schrijvers.
Ik had Eyes of the Dragon letterlijk al jaren liggen (er hangt nog een sticker van 2010 op van de toenmalige bibliotheekverkoop..), maar om de één of andere reden leek dit me dan weer niet zo interessant. De aanwezigheid van Flagg beloofde veel, maar afgaande op de korte inhoud paste dit niet echt geweldig in het universum. Af en toe zat ik dan ook met het gevoel dat dit bedoeld is als een soort van sprookjesverhaal dat aan de kleine Roland verteld zou kunnen zijn, maar dat wordt dan uiteindelijk tegengesproken door King (hij laat namelijk Dennis en Thomas aan het einde van het verhaal Flagg achtervolgen, iets naar waar wordt gerefereerd in The Drawing of the Three) waardoor dit toch een soort van prequel wordt op de gebeurtenissen van Roland. Interessant voor de fan van de reeks dus en verder is dit ook wel weer een erg vermakelijk boek. Het haalt weliswaar nergens het niveau van de 'grote reeks', maar dat neemt niet weg dat dit toch weer erg vlotjes leest. Beetje voorspelbaar wel, je voelt aan dat uiteindelijk alles wel weer goed zal komen zonder al te veel brokken, maar de schrijfstijl van King blijft fijn om te lezen en hij introduceert als verteller ook nog een leuke dosis humor.
Fijne uitbreiding op de Dark Tower reeks, maar niet echt direct van hetzelfde niveau. Vanuit de slechte kritiek van sommige die-hard King fans (die konden het niet verkroppen dat de schrijver met een sprookjesboek kwam) zou het idee van Misery zijn ontstaan trouwens. Ik vind het in ieder geval wel leuk dat hij eens iets anders probeert.
3.5*