dutch2.0 schreef:
En voor wat het waard is, in deze omschrijving van de recensent van The Guardian kan ik me helemaal vinden: 'Fearsomely strange, deeply thoughtful, subtly disturbing.' En dat is drie keer waar.
Zo rond Kerstmis en Pasen zie ik wel eens straatinterviews op televisie waarbij aan mensen naar de betekenis van deze christelijke feestdagen wordt gevraagd. Steeds weer ben ik verbaasd dat heel veel mensen het niet weten. Sommigen doen nog een poging door over een kerstboom of de paashaas te beginnen.
Ik vind dat een kwestie van armoede. Zoveel werk in zoveel kunst is geïnspireerd op verhalen uit de bijbel. Je hoeft niet gelovig te zijn om daar meer over te weten.
"The Testament of Mary" van Colm Tóibín is bij uitstek een verhaal om rond Pasen te lezen en eigenlijk heb ik weinig toe te voegen aan wat Dutch2.0 al schreef.
Ik denk dat dit boek voor iedereen heel geschikt is om een idee te krijgen over Pasen,
ook al worden de verhalen teruggebracht tot een man (en meer: een zoon).
Lalage schreef:
Maria wordt gewaarschuwd dat ze in gevaar is. Haar zoon zal binnenkort gevangen worden genomen en ook zijn volgelingen zijn niet veilig. Dat geldt ook voor zijn familie.
CT is niet alleen in staat dit verhaal geloofwaardig vanuit een vrouw te schrijven, hij doet dat ook invoelend met de nodige vragen die bij het Paasverhaal of andere bijbelverhalen gesteld kunnen worden. Zo kan men zich niet alleen afvragen of en hoe Lazarus kon opstaan uit de dood, meer nog:
als dat inderdaad gebeurd is, hoe was dat voor hem, een paar dagen na zijn sterven? Daarover schrijft CT eveneens.
Ook al worden de wonderen met de nodige scepsis bekeken, ze worden inderdaad niet helemaal als nonsens afgedaan. Sommige gebeurtenissen in vele levens doorheen de tijd zijn niet te verklaren. Of anders: de beschreven
gezamenlijke droom van Maria, de moeder van Christus en Maria uit Magdala nadat Christus is gestorven is simpelweg aannemelijk. Je kunt dat humanistisch zien, het is evengoed opmerkelijk. Wat zegt dat dan?
Ik leef in dit boek mee, een verhaal dat de verschrikkingen van een kruisiging laat lezen, hoe mensen daartoe kunnen komen ofwel in staat zijn; en ook, hoe het voor de moeder is.
Niets kon ze doen om het tij te keren. Hoe kon ze toekijken?. Daar schrijft CT bijna tot op het bot, ik voel het letterlijk in mijn hart. Verdriet of smart dekt de lading niet ... Voor sommige gewaarwordingen zijn geen woorden.
En vreemd genoeg is juist
die beschreven gezamenlijke droom troostend, die maakt dat ik het boekje volgend jaar rond deze tijd weer zal oppakken.
5*