menu

Women in Love - D.H. Lawrence (1920)

Alternatieve titels: Liefde en Vrouwen | Verliefde Vrouwen

mijn stem
3,38 (8)
8 stemmen

Engels
Sociaal

536 pagina's
Eerste druk: Thomas Seltzer, Londen (Verenigd Koninkrijk)

In dit vervolg op 'The Rainbow' schetst D.H. Lawrence de relatie tussen Ursula Brangwen en haar zus Gudrun en hun minnaars Rupert en Gerald. Door de beschrijvingen wordt een beeld gegeven van de tijd waarin de zussen leven. De twee zusters Ursula en Gudrun Brangwen wonen samen in een ingeslapen mijnstadje in de Britse Midlands. In de openingsscène van de roman verklaren ze zich fervente tegenstanders van het huwelijk. Hoe man en vrouw relaties met elkaar aanknopen (en hoe verkeerd dat kan aflopen) vormt de belangrijkste rode draad.

zoeken in:
avatar van Raskolnikov
3,0
In korte tijd maakte ik kennis met zowel de verfilming uit 1969 van Ken Russell als (daarna) het boek. Ik kan niet anders concluderen dan dat de film een heel stuk beter is. De moeilijkheid van het bronmateriaal is dat de personages meer een samenstel van ideeën en levensvisies zijn, dan mensen van vlees en bloed. Toegegeven, dat valt ook in de film niet helemaal weg te poetsen. Maar waar het boek wat levenloos overkomt, bruist de film van de energie, veroorzaakt door de creatieve regiestijl. Russell haalt het maximale uit de krachtige beelden die, eerlijk is eerlijk, meestal van Lawrence’ hand zijn: het verstrengelde liefdespaar op de bodem van de vijver, de dans van Gudrun voor de stieren en de meest spraakmakende scène: het naakte worstelen tussen Rupert en Gerald. Toch denk ik niet dat die ‘beelden’ op basis van alleen Lawrence’ beschrijvingen erg zouden zijn blijven resoneren.

Als filmliefhebber vond ik het best eens aardig direct na de film het bronmateriaal te lezen. Het geeft inzicht in keuzes die gemaakt worden om het wijdlopige van een roman samen te ballen in een film van twee uur. Perfect gevonden is bijv hoe een eindeloze kwestie over een huwelijksaanzoek uit het boek in de film wordt samengevat met slechts een terloopse close-up van een trouwring om de vinger als uitkomst. Het geeft ook inzicht in hoe de vertelling in filmvorm anders werkt dan de vertelling in romanvorm. In de film worden bijvoorbeeld twee hoofdstukken parallel aan elkaar gemonteerd, omdat het (in dat geval) te statisch zou zijn ze simpelweg achter elkaar te zetten. Ook wordt in de film het statische van de dialoogscènes handig opgelost door ze vervlechten in bezigheden die tegelijk wat meer laten zien van de personages en hun omgeving. Gek toch dat romanschrijvers daar zelf vaak niet zo bij stil lijken te staan.

De film zal ik ongetwijfeld nog eens opzetten, het boek zal de vergetelheid in drijven.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:11 uur

geplaatst: vandaag om 10:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.