menu

The Sun Also Rises - Ernest Hemingway (1926)

Alternatieve titels: En de Zon Gaat op | Ook Rijst de Zon Op... | Fiesta | Fiesta: The Sun Also Rises

mijn stem
3,26 (45)
45 stemmen

Engels
Sociaal / Psychologisch

259 pagina's
Eerste druk: Charles Scribner's Sons, New York (Verenigde Staten)

The Sun also Rises is een schets van de Lost Generation, de generatie die opgroeit tussen de beide wereldoorlogen. Hemingways boek focust op een groep Amerikanen die in Parijs wonen, maar voor een week feesten naar Pamplona reizen.

zoeken in:
Dit is toch een bekend boek... weinig stemmen.

Alternatieve titel "ook rijst de zon op"? Dat klinkt als een contaminatie en dat lijkt me niet logisch in een titel.

avatar van Dexter
Dat zal wel van een oude vertaling zijn. Typisch voorbeeld van archaïsch neêrlandsch.

De titel komt uit de bijbel. (Het boek Prediker: Hoofdstuk 1, vijfde vers. )
"Ook rijst de zon op, en de zon gaat onder, en zij hijgt naar haar plaats, waar zij oprees." Oprijzen is een bestaand werkwoord(weliswaar wat ouderwets), het is dus geen contaminatie.

Iemand die dit boek mooi vond zou dat boek uit de bijbel eens kunnen gaan lezen. Je vindt er dezelfde existentiele zoektocht, alleen dan een paar honderd jaar eerder.

avatar van Jasper
3,5
Mijn vertaling heet 'En de zon gaat op' (Uitgeverij Contact, Amsterdam, 1966).

Mooi verhaal! Nu las ik het ook toen ik Pamplona/Baskenland was, dus dan gaat het allemaal wat meer leven. Maar het valt me op hoe vrij het allemaal is beschreven - voor een boek uit de jaren '20. Deprimerend soms: het repeterende gezuip, het geruzie, etc., je zou er zelf een kater van krijgen. Maar het geeft zonder meer een unieke schets van jonge mensen die getekend zijn door WOI en het Interbellum... als waren die benamingen natuurlijk nog niet in zwang.

Ik reageer twee jaar later maar toch; als dit boek net zo deprimerend is als Prediker dan lijkt mij het lezen ervan niet meer dan ijdelheid en het najagen van wind.


2,0
drezic schreef:
Ik reageer twee jaar later maar toch; als dit boek net zo deprimerend is als Prediker dan lijkt mij het lezen ervan niet meer dan ijdelheid en het najagen van wind.


Ik vrees het ergste... En ik erger me méér dan bij Prediker aan de taalarmoede...

avatar van misterfool
4,0
Toen ik pas aan "The Sun Also Rises' begon, dacht ik dit boek te moeten afbranden. De oppervlakkigheid van het feestgebral was ergerlijk monotoon. Herhaling is echter een grappig beestje. Als je iets maar blijft tonen, verandert het van klank. Dit verhaal klonk namelijk gaandeweg steeds meer als een zielige, hedonistische treurmars. Volgens mij was dat ook precies de bedoeling van Hemingway. Karakters die steeds maar weer naar plezier grijpen, om (oorlogs)leed en communicatieproblemen niet te hoeven aanhoren. Blijf maar feesten, blijf maar zuipen. Relatieproblemen en financiële onzekerheid zijn immers niets vergeleken met de kogelsymfonie van een machinegeweer.

avatar van eRCee
3,5
ThomasVV schreef:
En ik erger me méér dan bij Prediker aan de taalarmoede...

Recent heb ik het boek herlezen (na een eerste lezing op de middelbare school, verplicht nummer), waarbij ik overigens nog een pagina of 40 te gaan heb maar het ligt bij m'n ouders, en bovenstaande opmerking kan toch niet zonder weerwoord blijven.
Het viel me namelijk op hoe Hemingway er in slaagt om weliswaar extreem simpel maar toch soepel te schrijven. Het wordt nooit monotoon of hakkelend, zoals bij mindere schrijvers die een kale stijl hanteren nogal eens het geval is. The sun also rises leest dan ook heerlijk.

Verder vond ik de tragische ondertoon vanaf het begin zo onmiskenbaar dat de zuippartijen mij helemaal niet stoorden, integendeel. Heel knap hoe Hemingway de oorlog eigenlijk buiten beeld houdt, terwijl het toch allesbepalend is voor deze post-wereldoorlog generatie.

Vol punt omhoog (en nog veertig pagina's te gaan). Geen boek voor middelbare scholieren!

avatar van LuukRamaker
1,0
Zelden was ik zo ongeïnteresseerd in het wel en wee van een hoofdpersonage als bij het lezen van The Sun Also Rises. Allicht wil Hemingway hier de leegte van het aardse bestaan weerspiegelen maar daarvoor is een boek met deze lengte mijns inziens zeer ongeschikt. Als ik mij verveel ga ik een boek lezen; het moet niet andersom werken. Van "zwoegen onder de zon" of zelfs "het najagen van wind" is in dit boek geen sprake. Er wordt weinig noemenswaardigs ondernomen en als de hoofdpersonages al iets meemaakten om over naar huis te schrijven had het daar voor mijn part bij mogen blijven. Wat immers centraal staat is een hedonistische levensstijl die zich uit in een overdaad aan "bras- en slemppartijen". En daarvan is de aantrekkingskracht mij überhaupt een groot mysterie... Oftewel: niet aan mij besteed.

ZAP!
Brassen en slempen dus? Misschien toch es lezen...

Gast
geplaatst: vandaag om 10:52 uur

geplaatst: vandaag om 10:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.