menu

Lotte Weeda - Maarten 't Hart (2004)

mijn stem
3,42 (38)
38 stemmen

Nederlands
Humoristisch

270 pagina's
Eerste druk: Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

In een Zuid-Hollandse gemeente krijgt een fotografe de opdracht om 200 markante dorpelingen te fotograferen. Van deze foto's wordt een fotoboek samengesteld. De meeste dorpsbewoners zijn aanvankelijk vereerd met deze vorm van aandacht. Tot op het moment dat het boek verschijnt want dan overlijdt de ene na de andere geportretteerde. Betekent een plaats in het boek een doodvonnis?

zoeken in:
avatar van Jord
3,0
De luchtig-ironische stijl van Maarten 't Hart in Lotte Weeda beviel mij wel. Hij is zondermeer een getalenteerd schrijver.
Het boek als geheel vond ik wel aardig maar nou ook niet veel meer dan dat. Als 't Hart wat meer nadruk op het mysterieuze aspect had gelegd, was het verhaal misschien nog echt spannend geworden.

Frappant overigens dat op de cover van de vierde druk een kerkuil is afgebeeld, terwijl dat een bosuil had moeten zijn: een detail dat bioloog 't Hart toch wel dwars moet zitten.

Spijtoptant
Zoals Lotte Weeda een boek gemaakt heeft waarin in 200 fotoportretten een beeld van de inwoners het dorp Monward wordt geschetst, zo schetst Maarten 't Hart in 39 korte hoofdstukjes een beeld van de uitwerking die Lotte Weeda's werk op de Monwardse bevolking heeft.

Nergens in dit boek gebeurt er ook maar iets bijzonders, nergens komen er personages in voor die meer zijn dan gewone dorpsbewoners met hun eigenaardigheden.
Zeker de ik-figuur, die uiteraard het best door Maarten 't Hart geportretteerd wordt, is een redelijk saai persoon, amateurschrijver en (voormalig) bioloog en vooral lijdend aan een chronisch overschot aan vrije tijd, die hij vult met tuinieren en wandelen met zijn hondje.

Toch weet Maarten 't Hart een verhaal neer te zetten dat blijft boeien, omdat er een mysterie in groeit dat uiteindelijk geen mysterie blijkt te zijn, maar een door toevallige gebeurtenissen geboren waan.

Dit hoofdthema, waan versus werkelijkheid, wordt ook in de kleinere subplotjes weergegeven: Abel die denkt dat zijn kinderen niet van hem zijn, Geert die Silena van chantagepraktijken beticht, de scheltopoesik die voor levensgevaarlijke gifslang wordt aangezien... het verhaal kabbelt in een rustig landelijk tempo, wat mij heel goed beviel overigens, van misverstand naar waan naar onwetendheid en verder, om uiteindelijk de lezer te confronteren met een ontluisterend niets, een gebrek aan plot dat júist het plot is.

Ondertussen wordt er op milde maar niet luchtige wijze de nodige kritiek geleverd op de bio-industrie en de wijze waarop Nederland met zaken als MKZ-crisis, varkenspest en vogelpest is omgegaan.


Minder vond ik de overmaat aan verkleinwoordjes die Maarten 't Hart gebruikte (om de kneuterigheid van het dorpse leven aan te geven? Om het schijnbaar idyllische van het dorpsleven aan te geven?), en die op den duur wat ergerlijk begon te worden.
Ook de overmaat aan planten- en dierennamen wordt vervelend; een schrijver mag enige kennis van zijn publiek verwachten, maar om een beschrijving van bijv. een sloot in de zomer te geven die bestaat uit 10 soorten waterplanten en bijbehorende insecten louter door de namen van de planten en beestjes op te sommen, dat werkt niet. Het is me te veel om een planten- en dierengids na te slaan, dus laat ik het maar bij 'sloot' en de rest van de info ben ik de volgende zin alweer vergeten.

Al met al is het me goed bevallen, mijn eerste Maarten 't Hart, en ik ben zeker van plan meer van deze schrijver te lezen, al probeer ik wel het werk van hem met de grootste kritiek op de gereformeerden in de 50-er jaren te mijden, want dat boeit me toch allemaal niet zo.

ps. Een half puntje extra voor de scheltopoesik. Nooit van zo'n beest gehoord, maar wat een prachtige naam! Fijn om daar zo'n vertederende aandacht aan te besteden.

3,5
De hoofdpersoon is een alter ego van de schrijver met exact dezelfde preoccupaties. Deze hoofdpersoon maakt lange wandelingen door het dorp die zeer soepel worden weergegeven in een van de meest vloeiende schrijfstijlen die ons taalgebied rijk is. Dat het verhaaltje wat flauw is, doet weinig af aan het leesplezier. Overigens vind ik ’t Hart het sterkste in zijn autobiografische werken omdat hij dan niet de dwang voelt een plot te moeten bedenken maar gewoon leuk mag schrijven.

avatar van Lalage
3,5
De romans van Maarten 't Hart met natuurbeschrijvingen, bijbelcitaten en flauwe humor bevallen mij altijd wel. De rode draad rond het fotoboek wordt afgewisseld met allerlei grappige anekdotes. Ik moet lachen om de bijbelse grapjes en de psalmregels die steeds bij Maarten bovenkomen. Hij gelooft niks meer, maar is zeer gehecht aan deze citaten. Het is geen verrassend boek of hoogstaande literatuur, maar het leest lekker en het is toch ook fijn om af en toe wat lichts te lezen.

Lotte Weeda – Maarten ’t Hart | Lalagè leest - lalageleest.nl

avatar van Pecore
4,0
Fantastisch geschreven boekje over collectieve en individuele verstandsverbijstering. 't Hart gebruikt veel niet-alledaagse woorden en ook zijn zinsopbouw is verre van standaard. Toch leest het erg vloeiend, schiet je in de lach op de momenten die daarvoor gereserveerd zijn en komen de plaagstootjes jegens het christendom en de bio-industrie treffend over.

De beste schrijver die ons taalgebied rijk is!

En zo'n beetje de leukste mens binnen onze landsgrenzen.

Gast
geplaatst: vandaag om 04:08 uur

geplaatst: vandaag om 04:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.