
De Passievrucht - Karel Glastra van Loon (1999)
mijn stem
3,46
(151)
151 stemmen
Nederlands
Sociaal
238 pagina's
Eerste druk: L.J. Veen,
Amsterdam (Nederland)
Zoektocht van een vader die ontdekt dat zijn zoon zíjn kind niet kan zijn. De moeder van het kind is inmiddels overleden. Op zoek naar de biologische vader ('de dader') neemt de verteller de lezer mee op een reis door zijn verleden. Alles wat de vader al die jaren over zichzelf en zijn leven heeft geloofd, moet hij heroverwegen. En hij zal antwoorden moeten geven op vragen die hij liever nooit had gesteld. Wat weet je eigenlijk van degenen die je liefhebt? Hoe goed ken je hen die je het meest na zijn?
zoeken in:
0
geplaatst: 15 september 2006, 21:05 uur
Had zo een aflevering van Baantjer kunnen zijn. Belabberde film, dito boek.

0
Dustyfan
geplaatst: 22 september 2006, 10:25 uur
De film sloeg inderdaad nergens op, maar dit boek daarentegen... Smullen! Ik heb het ademloos en in één ruk uitgelezen. Ik ben dan ook apetrots dat Karel Glastra van Loon mijn exemplaar gesigneerd heeft. 


0
CAPIpsv
geplaatst: 26 september 2006, 17:19 uur
Ik heb de film gezien, vond hem redelijk, maar heb het boek nog niet gelezen, binenkort misschien, ben wel benieuwd naar het verschil.
0
geplaatst: 28 september 2006, 22:51 uur
Film was waardeloos, het boek was wel interessant. Vond het een origineel idee, en hoewel de uitwerking de nodige saaiheden bevat is het toch lekker geschreven. Boeiend en leuk. Glastra van Loon weet de aandacht er zelfs bij de minder interessante hoofdstukken erbij te houden, en een leuk einde aan het verhaal te breien.
Puur vermaak, maar toch goed.
3.5
Puur vermaak, maar toch goed.
3.5
0
geplaatst: 1 oktober 2006, 17:38 uur
Persoonlijk ging ik meer voor het boek dan de film; sowieso vind ik het boek altijd wel iets beter dan de film ( er zijn uitzonderingen natuurlijk).
Het boek blijft boeiend en word ook goed geschreven.
Geen boek wat ik nog een 2e keer zou lezen!
3.0 *
Het boek blijft boeiend en word ook goed geschreven.
Geen boek wat ik nog een 2e keer zou lezen!
3.0 *

0
geplaatst: 4 oktober 2006, 11:33 uur
Boek en film vond ik allebei niets. Ik heb trouwens volgens mij ook de filmversie van het boek gelezen, maakt dat een verschil? In ieder geval, het kon me gewoon niet boeien. 2*
0
geplaatst: 4 oktober 2006, 11:52 uur
Volgens mij is er geen verschil mee. Dat soort edities kan je meer zien als promotiemateriaal, zowel voor de film als het boek. Zo staan er dan wat scenefoto's op de omslag en eventueel nog middenin het boek. Of zit ik er nu falicant naast? 


0
miepke
geplaatst: 29 oktober 2006, 17:43 uur
film heb ik niet gezien, maar omdat ik hoor dat het minder is dan het boek, wil ik het denk ik ook niet zien..
het boek vond ik erg leuk!
Erg leuke manier van schrijven door Glastra van Loon
3,5*
het boek vond ik erg leuk!
Erg leuke manier van schrijven door Glastra van Loon
3,5*
0
geplaatst: 7 november 2006, 08:38 uur
Ik moest hier het luisterboek controleren vanuit de bibliotheek (ze zeiden dat er een fout in zat, maar heb niks kunnen vinden). Ik vond het op zich wel een mooi verhaal.
**2,5***
**2,5***
0
geplaatst: 7 november 2006, 11:37 uur
Witch-king schreef:
Ik moest hier het luisterboek controleren vanuit de bibliotheek (ze zeiden dat er een fout in zat, maar heb niks kunnen vinden). Ik vond het op zich wel een mooi verhaal.
**2,5***
Ik moest hier het luisterboek controleren vanuit de bibliotheek (ze zeiden dat er een fout in zat, maar heb niks kunnen vinden). Ik vond het op zich wel een mooi verhaal.
**2,5***
En toch een onvoldoende geven?
0
geplaatst: 5 juni 2007, 22:18 uur
Best een fijn boek. Leest vlot.
Op het einde had Bo Ellen zwanger moeten maken. Zodat de genen konden worden doorgegeven.
Op het einde had Bo Ellen zwanger moeten maken. Zodat de genen konden worden doorgegeven.
0
geplaatst: 16 december 2007, 21:27 uur
Prachtig boek. Ik snap alleen niet dat mensen niet tevreden over de verfilming zijn.
Dit is voor mij juist een van de zeldzame gevallen waarin de film het boek wellicht overtreft. Nou, dat is overdreven, want een goed boek is altijd nog beter dan een goede film. Maar ik vind de film ook super, en er is zelfs een detail veranderd waardoor het verhaal eigenlijk nóg iets beter is.
Dit is voor mij juist een van de zeldzame gevallen waarin de film het boek wellicht overtreft. Nou, dat is overdreven, want een goed boek is altijd nog beter dan een goede film. Maar ik vind de film ook super, en er is zelfs een detail veranderd waardoor het verhaal eigenlijk nóg iets beter is.
0
geplaatst: 23 februari 2009, 16:36 uur
Ik vond dit een erg mooi boek. De spanning wordt goed opgebouwd. Wat ik ook verrassend vond: wie de echte vader van Bo is. Ik schrok er bijna van toen hij zei: Daar zitten ze, naast elkaar op de bank, mijn vriendin en de zoon van mijn vader. Ik was écht verrast, had het niet verwacht.
Zeker een aanrader!
Zeker een aanrader!
0
geplaatst: 28 mei 2009, 15:04 uur
neo schreef:
Een 2.5 is voor mij nog een krappe voldoende...
Een 2.5 is voor mij nog een krappe voldoende...
Mmm, hoe zie je dat dan? Op een schaal van 0 tot 10 zou dat een 5 betekenen, en een zesje (3 sterren) zie ik al als matig.
0
neo (crew)
geplaatst: 31 mei 2009, 18:07 uur
Het schoolcijfer systeem hanteer ik. Tussen 2.5 (een 5) en 3 (een 6) zit ook nog 5,5. In mijn optiek zweeft een 2.5 tussen krap wel of niet een voldoende in.
Dit kan eigenlijk beter verplaats worden over de topic naar manier van stemmen.
Dit kan eigenlijk beter verplaats worden over de topic naar manier van stemmen.
0
liv2 (crew)
geplaatst: 11 oktober 2009, 16:27 uur
Onderhoudend en spannend geschreven verhaal over de totale ontreddering van een man als hij erachter komt dat niets is wat het lijkt. De ultieme verwarring die hij ervaart als hij erachter komt dat zijn zoon niet zijn zoon is zeer goed uitgewerkt. De vraag die je hierbij stelt is vooral: kan liefde herstellen wat kapotgemaakt is? Kunnen 'vader en zoon' nog op dezelfde manier van elkaar houden als voorheen? Echt wel stof om over na te denken. Als man zou dit gegeven me toch wel raken omdat zij immers de enigen zijn die met dit gevoel geconfronteerd kunnen worden...
0
geplaatst: 12 maart 2010, 18:54 uur
Ik vond het plot erg goed bedacht. Het is een leuk een ''voor die tijd'' origineel idee. Een vader die op zoek is naar de waarheid. Zeker omdat ik ook van het genre drama hou vind ik dit een briljant idee. Ik vond het indrukwekkend om te zien hoe dus Armin op zoek gaat naar zijn ''zoon's'' biologische vader. En dan de schok om uit te vinden dat zijn eigen vader de biologische vader is. De karakters vind ik leuk bedacht. Ook goed dat er niet teveel belangrijke hoofdpersonages zijn. Anders wil een verhaal wel eens onduidelijk zijn, maar dit was hier niet het geval. Het ging om Armin en de rest draaide daar om heen. Dit maakt het voor de een misschien een beetje vervelend en jammer omdat je dan veel meer personages leest en van iedereen evenveel achtergrond informatie krijgt. Hij had bijvoorbeeld iets meer kunnen vertellen over Monika en over het leven van Bo als jongen die de puberteit in gaat. Maar hij houdt het bij Armin.
De schrijfstijl vond ik goed. Het is goed te lezen. Behalve dan als hij die wetenschappelijke termen begint te benoemen.
Je kunt dit boek met heel een aantal films en boeken vergelijken, aangezien het thema's bevat die meerdere malen worden gebruikt. De passievrucht kun je linken aan de film met de zelfde naam: De passievrucht, dit is een verfilming van het boek. Ook kun je het een beetje linken aan de film: Kill Bill, hier gaat ''the bride'' ook een lijstje af. Alleen zij vermoordt deze personen i.p.v. Hen te ondervragen.
De schrijfstijl vond ik goed. Het is goed te lezen. Behalve dan als hij die wetenschappelijke termen begint te benoemen.
Je kunt dit boek met heel een aantal films en boeken vergelijken, aangezien het thema's bevat die meerdere malen worden gebruikt. De passievrucht kun je linken aan de film met de zelfde naam: De passievrucht, dit is een verfilming van het boek. Ook kun je het een beetje linken aan de film: Kill Bill, hier gaat ''the bride'' ook een lijstje af. Alleen zij vermoordt deze personen i.p.v. Hen te ondervragen.
0
geplaatst: 22 februari 2012, 12:18 uur
Aardig boek, viel me best mee. Glastra van Loon weet constant te boeien, en het thema is dan ook best intrigerend. Ontroerende passages worden afgewisseld met luchtige humor, en alles in een vlotte en pakkende schrijfstijl. Hoewel het einde enigszins ongeloofwaardig mag heten, was het toch boeiend .
Uiteindelijk mist het alleen aan diepgang, omdat het eerder een bepaalde moraal predikt dan bezint of reflecteert, wat me meestal wat meer aanspreekt. Maar nogmaals, ik had erger verwacht.
Uiteindelijk mist het alleen aan diepgang, omdat het eerder een bepaalde moraal predikt dan bezint of reflecteert, wat me meestal wat meer aanspreekt. Maar nogmaals, ik had erger verwacht.
0
geplaatst: 26 oktober 2012, 14:18 uur
Leuke plot, maar verschrikkelijk slecht geschreven. Draken van zinnen, onnodig geneuzel over vogels.
0
geplaatst: 16 april 2013, 21:23 uur
Vlot leesgenot (*), al hadden een aantal passages en zelfs hoofdstukken wel achterwege mogen blijven. Het lijkt een beetje alsof de schrijver het gênant zou gevonden hebben als z'n werk slechts 150 bladzijden had geteld.
Na pakweg een derde van het verhaal was er trouwens een conversatie of gebeurtenis die me een (correct) vermoeden wie de vader was van Bo; het nam de spanning enigszins weg, en maakte het einde een beetje ontgoochelend. Al mag het verhaal natuurlijk niet (in de eerste plaats) als een thriller gezien worden.
Maar als sociaal drama is dit dus toch wel degelijke literatuur. Van Loon brengt Armin, het hoofdpersonage, heel dicht bij de lezer.
Die band heeft niks met de genen te maken - anders zou een adoptieouder niet dezelfde relatie kunnen hebben met zijn/haar kind als met een kind van eigen makelij...
(*) Poëtische intro. Ik overweeg om zelf schrijver te worden...
Na pakweg een derde van het verhaal was er trouwens een conversatie of gebeurtenis die me een (correct) vermoeden wie de vader was van Bo; het nam de spanning enigszins weg, en maakte het einde een beetje ontgoochelend. Al mag het verhaal natuurlijk niet (in de eerste plaats) als een thriller gezien worden.
Maar als sociaal drama is dit dus toch wel degelijke literatuur. Van Loon brengt Armin, het hoofdpersonage, heel dicht bij de lezer.
liv2 schreef:
Kunnen 'vader en zoon' nog op dezelfde manier van elkaar houden als voorheen?
Moet kunnen. De put waar men in valt op het moment dat de waarheid aan het licht komt, mag geen reden zijn een band tussen twee mensen te verbreken. Kunnen 'vader en zoon' nog op dezelfde manier van elkaar houden als voorheen?
Die band heeft niks met de genen te maken - anders zou een adoptieouder niet dezelfde relatie kunnen hebben met zijn/haar kind als met een kind van eigen makelij...
(*) Poëtische intro. Ik overweeg om zelf schrijver te worden...

0
geplaatst: 9 juli 2013, 11:02 uur
Het plot komt gezien het verloop vh verhaal niet bepaald geloofwaardig over.
De karakters en dialogen zijn dan ook nog niet echt groots, je zit echt te wachten op een mooi moment.
Helaas
De karakters en dialogen zijn dan ook nog niet echt groots, je zit echt te wachten op een mooi moment.
Helaas
* denotes required fields.
* denotes required fields.