menu

Under the Volcano - Malcolm Lowry (1947)

Alternatieve titel: Onder de Vulkaan

mijn stem
3,76 (34)
34 stemmen

Engels
Autobiografische Roman / Sociaal

375 pagina's
Eerste druk: Reynal & Hitchcock, New York (Verenigde Staten)

'Under the Volcano' gaat over een Britse ex-consul die aan de drank is verslaafd en zowel zijn eigen dood als, indirect, die van zijn ex-vrouw veroorzaakt. Het drama speelt zich af in een klein Mexicaans stadje dat tussen twee vulkanen is gelegen. Het is het begin van de Tweede Wereldoorlog en de ondergang van de ex-consul is symbool voor de ondergang van de wereld.

zoeken in:
avatar van Raspoetin
2,5
Ik houd van Mexico. Ik verdiep me graag in het land; en het lezen van deze klassieker leek voor mij daarom een must. Echter werd het een grote worseling en kan ik niet anders concluderen dat ik blij was dat ik hem uit had. De hoofdpersoon van Onder de Vulkaan is een dronkelap; en het boek laat zich ook lezen alsof het is geschreven door een alcoholist. Wat ik van de schrijver Malcolm Lowry weet, was hij inderdaad ook een grote drankorgel. Onder de Vulkaan moet het mijn inziens puur hebben van de sfeerzetting van de Mexicaanse achtergrond; ruige figuren, Spaanse citaten, el dia de los muertos en de alom aanwezigheid van tequila en mezcal. De dubbele laag die er zou moeten zijn ontging me compleet. Ik vrees dat ik deze allleen nog vind door het boek te herlezen en daarbij aan de drank te gaan. 'Le gusta este jardin? Que es suyo? Evite que sus hijos lo destruyan!'

ZAP!
Ik kom er niet door, na één hoofdstuk en nog een klein stukje ploeteren gooi ik de handdoek in de ring. Ik ben blij dat Raspoetin het ook al aangaf; ik dacht nog dat ik te maken had met een boek met voor mij te hoog gegrepen Oud-Engelse volzinnen, wat Spaans en hier en daar toch wel een fijne sfeertekening van een landinwaarts Mexico... ook is het dik aangezette liefdesdrama niet iets wat mij extra motiveert verder te lezen.

Ik moet het met de film stellen, en dat gaat wel lukken.

avatar van Raskolnikov
3,0
Lowry laat in zijn moeizaam tot publicatie gekomen eerste roman de halve wereldliteratuur voorbij komen aan verwijzen. Maar het meest deed Under the Volcano me nog denken aan Conrads antihelden; op zichzelf aangewezen, weerbarstige lieden die in een exotisch hoekje van de aardkloot trachten los te komen van voorgeschreven idealen en moraal. Geoffrey Firmin als de Consul ontbeert daarbij wel elke vitaliteit die Conrads personages kenmerkt; hij vreest de uitkomst van de vicieuze cirkel waar hij met zijn alcoholverslaving in terecht is gekomen.

Meer dan een karakterstudie is Under the Volcano een stijlexperiment. In 12 hoofdstukken worden de laatste uren uit het leven van de Consul verbeeld. Soms vanuit het perspectief van zijn ex-vrouw en broer, die een helpende hand trachten te bieden. Maar vaker vanuit het perspectief van de Consul zelf. Op die momenten is het verhaal begrijpelijkerwijs het moeilijkst te volgen, want de gedachten en dialogen worden alras onsamenhangender. Bovendien sluipen allerlei prikkels van buitenaf de tekst binnen. Zo ontstaat overlappende dialoog vanuit aangrenzende gesprekken, of weven zich passages uit een toeristische brochure die de Consul ondertussen leest door het gesprek heen. Het zijn ook de momenten dat herinneringen aan vroeger, of eerder in het verhaal, opduiken en de lezer moeten helpen bij de duiding.

Het wordt zo een tamelijk vol gebeuren, zeker als Lowry zich daarbij ook nog verliest in vele referenties naar de wereldliteratuur. Hij zag Under the Volcano als een eerste deel van een Danteske trilogie, die door zijn vroegtijdige dood nooit tot voltooiing kwam. Behalve Dante komen usual suspects als Shakespeare, Cervantes, Baudelaire, Marlowe en Tolstoi meer dan eens voorbij. Wat mij betreft voegt dat niet veel toe. Het komt op mij wat gemakzuchtig over om te alluderen op de Faustusmythe of de openingszinnen van Inferno om daarmee je hoofdpersonage ‘aan te kleden’.

De bijpersonages kennen weinig uitwerking, en zorgen vooral voor comic relief. Broer Hugh en ex-vrouw Yvonne en lijken met hun opmerkelijke levensverhaal wel getroebleerde wonderkinderen uit een Wes Andersonfilm. Zo is alles steeds larger than life, wat bijdraagt aan de hallucinante sfeer van de roman. De in alcohol gedrenkte bespiegelingen van de Consul zijn daarbij tegelijkertijd de meest frustrerende als literair meest spannende passages. Het is jammer dat de onmacht van de Consul zijn leven sturing te geven, tevens zorgt voor een gebrek aan ontwikkeling in vooral psychologisch opzicht. Je zou zijn lot tragisch kunnen noemen, maar het is moeilijk het ook als zodanig te voelen. Daarvoor staat het hele gebeuren, met al zijn kleurrijke begoochelingen, toch wat ver van me af.

4,0
De openingsscène op de begraafplaatsen is toch schitterend!

avatar van Raskolnikov
3,0
Het eerste hoofdstuk speelt niet op een begraafplaats hoor?

Gast
geplaatst: vandaag om 15:36 uur

geplaatst: vandaag om 15:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.