menu

Lenins Balsem - Pieter Waterdrinker (2013)

mijn stem
3,17 (6)
6 stemmen

Nederlands
Psychologisch

368 pagina's
Eerste druk: Prometheus, Amsterdam (Nederland)

Moskou 1991. Het Sovjetrijk beleeft zijn nadagen. Miljoenen mensen staan voor lege winkels in de rij. De 26-jarige jurist en kruidenierszoon Olaf Weber wordt door een Belgische reisorganisatie in Moskou gestationeerd, waar hij al snel verzeild raakt in de onderwereld van zwarthandelaren, pooiers, hoeren en oplichters. Weber ontmoet er de aartsritselaar Alexander Perelman, die hem in vertrouwen neemt: Perelman vertelt hem dat de balsem, waarin het lijk van Lenin sinds zijn dood in 1924 om de zoveel tijd wordt ondergedompeld, tevens een schoonheidselixer is. Het belooft eeuwige jeugd. Nu het IJzeren Gordijn is gevallen en de wereldmarkt lonkt, kunnen Weber en Perelman met deze wonderzalf goud verdienen. Ze worden partners. Alleen: hoe komen ze aan de geheime formule van de mysterieuze balsem?

zoeken in:
avatar van Arjen
3,0
Vermakelijk en heel vlot geschreven verhaal dat bovendien een mooi en interessant beeld schetst van de Sovjet-Unie (en het einde daarvan) in het begin van de jaren '90.
Helaas blijft het allemaal erg oppervlakkig. Psychologische inzichten in de daden van de personages worden amper gegeven. En dat is jammer, want verder is dit een heel onderhoudend boek.

avatar van Donkerwoud
3,5
Waterdrinker heeft een uiterst fijne schrijfstijl: scherp gekozen zinnen, sexy in zijn beschrijvingen van decadentie en het voelt ook een tikkeltje oubollig. Dat past ook goed bij de moreel verwerpelijke karakters die hij bedacht heeft, maar die toch met een zeker gevoel van affectie worden beschreven.

Alles tezamen levert het een mooie kritiek op de huidige maatschappelijke situatie in de Sovjet-Unie, waarbij het gruwelijke van het communisme is ingeruild voor een niets en niemand ontziend kapitalisme. Lenin wordt compleet gedemythologiseerd en neergezet als een ordinaire dictator die qua gruwelijkheid niet onderdoet voor Hitler of Stalin.

Waar Waterdrinker mee de mist in gaat is dat er teveel stukken geschiedenis langskomen die afleiden van de hoofdlijn. Hoewel hij het allemaal weer bij elkaar weet te krijgen, bleef bij mij het gevoel bestaan dat de schrijver verdwaald was in het geschrevene. Veel elementen van de roman worden daardoor niet helemaal uitgediept en blijven wat aan de oppervlakte borrelen.

Oh Nikita you will never know.....

Gast
geplaatst: vandaag om 16:47 uur

geplaatst: vandaag om 16:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.