menu

Haags(ch)e Bluf: Het Verhaal van Golden Earring - Pieter Franssen (1992)

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Nederlands
Biografie

208 pagina's
Eerste druk: BZZTôH, 's-Gravenhage (Nederland)

Toen de Haagse buurjongens George Kooymans en Rinus Gerritsen begin jaren '60 een bandje begonnen, konden ze niet vermoeden dat Golden Earring met 23 elpees in dertig jaar zou uitgroeien tot een instituut in de Nederlandse popwereld, dat zijn weerga niet kent. Met hits als Please Go, That Day, Just a Little Bit of Peace in My Heart en Back Home werd de basis gelegd voor het bedrijf dat Golden Earring heet en dat met steun van veertien man roadcrew overal zijn tenten opslaat. Met klassiekers als Radar Love, Twilight Zone en When the Lady Smiles staan zij voorgoed als gemeengoed gegrift in de woordenschat van menig popliefhebber. Kortom: Golden Earring heeft rijkelijk geschiedenis geschreven. Over die geschiedenis gaat Haags(ch)e Bluf. De openhartige biografie neemt je niet alleen mee naar de kleurrijke jaren zestig en de belevenissen in Amerika in de jaren zeventig, meer ook naar de Twilight Zone, het schemergebied daarachter, en natuurlijk naar de herboren Earring anno '92. Bovendien biedt dit boek een kijkje in de Earring-fanclub, de grootste en trouwste in Nederland. Haags(ch)e Bluf is het verhaal van vier doorgewinterde rock-guys die bewijzen dat een goeie act en sterke songs, zowel live als op de plaat, meer dan één generatie kunnen boeien.

zoeken in:
Het is langer geleden dat ik dit boek heb gelezen, dan dat ik de band live gezien heb. Het boek schetst aan het begin een blik achter de schermen, als ze samen met Herman Brood een optreden hebben in de Frieslandhal te Leeuwarden. Na deze inleiding geeft de schrijver een beeld van de evolutie van de Golden Earrings naar The Golden Earring, en de uiteindelijke vorm zonder 'The' ervoor. Behalve de harde kern van Rinus Gerritsen, George Kooymans, Barry Hay en Ceasar Zuiderwijk komen er nog allerlei andere betrokkenen aan het woord. Voor de fans is het boek wel aan te raden, voor een meer gematigde liefhebber als mij ook goed te verteren en interessant genoeg om in te verdiepen. Leuk om te lezen wat ze zelf van hun werk vinden; ze nemen geen blad voor de mond en zijn er niet vies van eigen makelij af te kraken. Het is in hun discografie dan ook niet enkel goud dat er blinkt, naar mijn mening is Paradise in Distress maar een tegenvallend album, evenals Grab It for a Second. Het album Together vinden ze zelf melig. Sommige albums vind ik middelmatig, zoals Tits 'n Ass, maar er staan pareltjes op hun repertoire zoals Miracle Mirror, Golden Earring ( aka The Wall of Dolls), Moontan en mijn favoriet To the Hilt. Het boek schrijft over hun speed gebruik ten tijde van dat album, met uitzondering van Rinus Gerritsen die aan de zwarte koffie zat. Mooi om te lezen zijn hun belevenissen met Keith Moon van The Who en over hoe Barry Hay afgesnauwd wordt door Pete Townsend. En zo staat er wel meer boeiende info in. Zo hebben ze nog in het voorprogramma van Rush gespeeld, had Jimi Hendrix interesse voor Gerritsen en werd de Amerikaanse tour in '78 afgebroken wegens halfvolle zalen. Ben nu helemaal in de mood om wat oud werk van de Golden Earrings te draaien; als Frans Krassenburg weg is en Barry Hay zijn intrede doet. Ben vorig jaar nog bij hun tentoonstelling in Den Haag geweest.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:49 uur

geplaatst: vandaag om 07:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.