menu

Kerti Mulatság - György Konrád (1987)

Alternatieve titel: Tuinfeest

mijn stem
3,62 (8)
8 stemmen

Hongaars
Ideeënliteratuur

244 pagina's
Eerste druk: AB Független, Boedapest (Hongarije)

György Konrád en zijn alter ego leefden als kind in Hongarije tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tegen de achtergrond van de Hongaarse geschiedenis en die van de Hongaarse joden volgt hun levensverhaal. Een verhaal van tragische gebeurtenissen, terreur, deportatie maar ook vrolijkheid, erotiek. Een reis langs de geschiedenis die een wig zal drijven tussen Konrád en zijn alter ego.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,5
"Wat ik vertel heeft geen bruikbare chronologie, bestaat niet uit twee verschillende lagen en kan niet gescheiden worden in waarheid en verdichtsel. Niet de voorwerpen zijn belangrijk, maar de aandacht waarmee ze worden geobserveerd. (...) Ik streef meer naar structurele dan naar biografische betrouwbaarheid. Bij proza is de essentiele vraag: hoe moet de volgende zin luiden?"

Beter dan Konrad zelf kan ik eigenlijk niet uitleggen wat voor boek dit is. Sommige gedeelten zijn haast een spervuur van slechts losjes verbonden spreuken, dan weer wordt een familiegeschiedenis verteld of het proces van schrijven geanalyseerd. De hoeveelheid aan thema's is zo groot dat van een dominante verhaallijn nauwelijks sprake is. Gaandeweg (en ook echt pas gaandeweg) begon ik deze stijl te waarderen. Bovenal is Tuinfeest uiteindelijk een proeve van de literaire én intellectuele begaafdheid van Gyorgy Konrad.

Inhoudelijk is het boek op en top Oost-Europees, als ik dat zo kan zeggen. De opeenvolging van WO II en communisme speelt bijvoorbeeld een vrij grote rol en dat schept een bepaalde sfeer die ook terug te zien is bij Kundera en Kertesz.

Tuinfeest is een buitengewoon compleet boek waar je langzaam in moet groeien. Literatuur van het soort dat meer interessant is dan pakkend. Niet mijn laatste Konrad vermoed ik. 3,5*

avatar van Zelva
eRCee schreef:
Gaandeweg (en ook echt pas gaandeweg) begon ik deze stijl te waarderen.


Hier herken ik me heel erg in. Ik ben daarna direct begonnen met het 'vervolg', Melinda és Dragoman, maar daar kwam ik echt niet doorheen. Heb het op een gegeven moment maar weggelegd. Ik wacht met mijn stem tot ik weer ga proberen om deze twee en het derde deel Köóra, pesti szalon achter elkaar te lezen.

avatar van eRCee
3,5
Zelva schreef:
Ik ben daarna direct begonnen met het 'vervolg', Melinda és Dragoman, maar daar kwam ik echt niet doorheen.

Ja, ik was in dat boek begonnen toen ik erachter kwam dat er een deel min of meer voor hoort. Daarom begrijp ik niets van de relaties tussen de personages, dacht ik nog. Maar dat blijft eigenlijk zo.

Overigens ben ik al passages tegengekomen die identiek zijn in de beide boeken.

3,5
Weinig toe te voegen aan eRCee's lezing van Tuinfeest, behalve dat ik de zwarte humor ook een van de sterke punten vind. Konrád heeft een goed gevoel voor de absurditeit van oorlogssituaties. Bijvoorbeeld in een 'conversatie' tussen de verteller (als kind) en een gestorven soldaat die op een kist met worstjes ligt: "'Onbekende Duitse soldaat,' antwoordden wij, 'wij begrijpen dat het u grieft dat wij uw stoffelijk overschot niet met rust laten, al is 'rust' misschien een wat eufemistisch woord voor de ongemakkelijke houding waarin u ligt. Uw gegriefdheid berust echter op een eenzijdige interpretatie van de feiten. Vergeet u niet dat de volgens u nog eetbare inhoud van deze kist fel begeerd wordt door zes hongerige magen en u bovendien de rug kunt strekken als we hem onder u weghalen. Tenminste, als u nog niet te stijf bent geworden.'" [En zo gaat het nog even verder, waarbij de verteller de soldaat er ook op wijst dat die eigenlijk niets in Hongarije te zoeken heeft.]

De opvattingen over literatuur vond ik interessant om te lezen, zonder het overal mee eens te zijn, maar dat is uiteraard geen punt als de formulering maar boeiend is. Of zoals Konrád het zelf uitdrukt: "De literaire zin is niet een bewering die in beginsel waar is. Het is veeleer een raadselachtige hypothese, de veronderstelling dat men tegen de dingen ook zó kan aankijken als de auteur doet. Tijdens het lezen zwerft de geest van de lezer hand in hand met die van de auteur." Ja, dat soort literatuur schrijft Kónrad. Dat maakt hem niet gemakkelijk om te lezen, maar wel altijd de moeite waard in mijn ervaring. En zijn boeken geven mooi de ruimte om af en toe wat weg te mijmeren: "De lezer behoort tussen de lezing van twee zinnen de tijd te hebben om op te staan en een blik uit het raam te werpen."

Gast
geplaatst: vandaag om 14:08 uur

geplaatst: vandaag om 14:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.