menu

Bright Lights, Big City - Jay McInerney (1984)

Alternatieve titel: Schitterlichten, Grote Stad

mijn stem
3,81 (53)
53 stemmen

Engels
Humoristisch

208 pagina's
Eerste druk: Vintage, New York (Verenigde Staten)

De plattelandsjongen Jamie Conway wil graag schrijver worden, maar heeft het nog niet verder gebracht dan onderzoeksredacteur bij het prestigieuze Gotham Magazine in New York. Jamie is getrouwd met het mooie model Amanda, maar sinds zij hem verlaten heeft, gaat het bergafwaarts met hem. Elke avond zakt hij stevig door met zijn vriend Tad Aligash, een groot vrouwenversierder en verwoed cokesnuiver. Dankzij hem is ook Jamie afhankelijk geworden van het witte spul. Dit alles leidt er toe dat zijn werk bij Gotham Magazine er niet beter op wordt. Dit tot ergernis van eindredactrice Clara en ook van zijn ervaren collega Megan, die het beste met hem voor heeft.

zoeken in:
5,0
Een van mijn absolute favorieten allertijden, die ik als jonge tiener voor het eerst las.

McInerney beschrijft op zowel humoristische als intieme en aandoenlijke wijze de lotgevallen van een jonge, vlotte twintiger die het liefst schrijver zou willen worden, maar die ergens blijft steken in zijn leven en zich maar moeizaam door het leven worstelt als zijn mooie vriendin hem heeft verlaten.

Bright Lights, Big City is een echte klassieker uit de jaren '80 die, samen met de debuutroman van tijds- en generatiegenoot Brett Easton Ellis, zorgde voor een voortreffelijke beschrijving van de nieuwe, moderne generatie hippe rijke jongeren die New York toen rijk was.

Schitterend boekje, dat ik nog wel een paar keer zal lezen in mijn leven denk ik. En dat is vanwege meer dan alleen jeugdsentiment.

avatar van Diesel
You haven't owed a watch in years. Knowing the time at any given moment might be a good step toward organizing the slippery flux of your life. You've never been able to see yourself as the digital kind of guy. But you could use a little Cartier in your act. It looks real, even if it isn't, and it tells time. What the hell.

By seven everyone is gone. They all offered to help, and you waved them away. There is a shabby nobiliyt in failing all by yourself. Clara sticks her head in the door as she's leaving. ''My desk,' she says. My ass, you think.

Het boek zit er vol mee. McInerney vind ik een geweldige schrijver.

avatar van Jasper
1,5
Snap niet zo goed waarom men dit een 'klassieker' noemt. Plat als een dubbeltje en naar het einde toe zelfs ronduit vervelend.

avatar van Pageturner
5,0
Jasper schreef:
Plat als een dubbeltje en naar het einde toe zelfs ronduit vervelend.

Het boek is niet 'plat als een dubbeltje', de wereld waarin het hoofdpersonage zich begeeft is dat wel. Net als in La dolce vita en The Great Gatsby gaat het hier om een wereld van leegte, uiterlijke schijn en vluchtig vertier. De protagonist hoort hier niet in thuis, maar om zijn gedachten te verzetten van de job waar hij slaaf van is, geeft hij zich keer op keer toch over aan dat leven van drinken en drugs nemen. En dan plots ben je het punt in de nacht gepasseerd waarop twee uur plots zes uur wordt en kom je bij je positieven op een vloer bezaaid met wanhopige mensen die hun leven vergooien aan drank en drugs.

Het vertelperspectief is ook erg bijzonder: alles wordt verteld aan 'jou'. 'Je bent niet het type dat om deze tijd 's morgens in een tent als deze rondhangt. Maar je bent er, en kunt niet zeggen dat het terrein totaal onbekend is, hoewel de details een beetje wazig zijn. Je zit in een nachtclub te praten met een meid met een kaal hoofd...' Het lijkt dus alsof jijzelf de protagonist bent in het boek, alsof iemand die jou door en door kent je helemaal doorgrondt, aan jou vertelt waar je allemaal mee bezig bent. In het begin is alles nog hilarisch en lig je te gieren met alle dolkomische situaties waar onze protagonist, als stille observator van alle waanzin en de excessen die rondom hem passeren, in verzeild raakt. Naar het einde toe krijgt het hoofdpersonage echter een enorme emotionele diepte. 'Je beschreef het gevoel dat je altijd had gehad, misplaatst te zijn, altijd aan één kant naast jezelf te staan, jezelf gade te slaan in de wereld en tegelijkertijd in de wereld te staan, terwijl je je afvroeg of iedereen zich zo voelde. Dat je altijd geloofde dat andere mensen een helderder beeld hadden van waar ze mee bezig waren, en zich niet zo druk maakten over het waarom.' Deze passage is een treffend psychologisch inzicht. Dit gaf me een kanjer van een aha-erlebnis: ik heb dit gevoel al jaren, maar hoor het nu voor het eerst van iemand anders, en dan nog zo mooi verwoord.

Nu ik mezelf als student (iets te) veel in het uitgaansleven begeef en (iets te) regelmatig het punt in de tijd passeer waarop twee uur plots zes uur wordt, denk ik zowat dagelijks aan Bright Lights, Big City. Een bij-zon-der grappig boek, maar ook een erg menselijk verhaal dat je niet onberoerd laat.

avatar van david bohm
4,0
Erg fijn boek.
Vooral de scenes in het nachtleven zijn raak. Schrijfstijl bevalt me ook.

De overeenkomsten tussen de jaren tachtig en vandaag de dag zijn nog groot. Het individualisme is verder doorgeschoten met het interweb als handig venster en uitlaatklep.

Smaakt naar meer.

avatar van Abubakari
1,5
Pageturner schreef:



Het vertelperspectief is ook erg bijzonder: alles wordt verteld aan 'jou'. 'Je bent niet het type dat om deze tijd 's morgens in een tent als deze rondhangt. Maar je bent er, en kunt niet zeggen dat het terrein totaal onbekend is, hoewel de details een beetje wazig zijn. Je zit in een nachtclub te praten met een meid met een kaal hoofd...' Het lijkt dus alsof jijzelf de protagonist bent.


Ik vond dat nou juist erg vervelend lezen, daarnaast vind ik het ook geen grappig boek, een beetje een zeurderig boek eigenlijk. Kortom, veel van verwacht maar een tegenvaller.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:05 uur

geplaatst: vandaag om 16:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.