Was een uitprobeersel van me. Had nog nooit van de schrijver gehoord, maar ik waagde het erop.
Ik had eigenlijk kunnen zoeken naar de herkomst van deze schrijver, omdat het verhaal termen en (virale) processen beschrijft die alleen een geneeskundige of een wetenschapper weten kan. Me dunkt dat Robin Cook tenminste arts is.
Mijn affiniteit met geneeskunde is practisch niets en werd er dan ook niet door geprikkeld het verder op te zoeken. Ik begreep soms echt niets van de beschreven biologische e/o scheikundige processen beschreven in het verhaal. Maar iemand met dergelijke achtergrond zou mogelijk schuimbekkend in het verhaal gezogen worden.
Ja, het verhaal zelf is lekker weg te lezen. Want al begrijp je niets van medische wetenschap, het verhaal is pakkend genoeg om te blijven boeien.
Maar dit sluipt gestaag in de val der gewoonte: het verhaal is misschien spannend, maar die spanning wordt een roes, zoals ik het ervaren kan met een doorsnee detectiveroman: gedreven om door te lezen maar aan het einde van de bladzij doe je zonder meer het licht uit om de ogen toe te doen.
Maar dán komt de kracht van dit boek toch net even lobbiëen. Want het plot is werkelijk om van te smullen! Hilarisch en spannend en elk geschreven woord een duik in het diepere........
Humor, intellect en spanning vullen het verhaal, maar gebrek aan emotie deed mij tenminste in het ledige laten.
Een enorm pluspunt is het hoofdkarakter in het verhaal: een briljant geneeskundig onderzoeker met een nogal vaag en losbandig verleden zorgt voor verrassingen en een partij frisse humor!
Alles bij elkaar 3,5*