The Fountainhead - Ayn Rand (1943)

Alternatieve titel: De Eeuwige Bron

mijn stem

4,02 (32)

32 stemmen

Engels
Sociaal

752 pagina's
Eerste druk: Bobbs Merrill, Indianapolis (Verenigde Staten)

Howard Roark, een talentvol maar eigenzinnig architect, zet zich af tegen de kennelijk in de VS tussen de Wereldoorlogen heersende architektonische mode om terug te grijpen op klassieke stijlen en gebouwen met allerlei klassieke frutsels en versiersels te ontwerpen. Roark wil modern bouwen, wolkenkrabbers, strak van lijn en functioneel. Hij heeft daarbij een voorbeeld aan Henry Cameron, een inmiddels oudere architekt, die het volgens Roark tot dan toe mooiste gebouw in New York heeft neergezet, maar die inmiddels omdat hij alleen in z'n eigen stijl wil ontwerpen geen opdrachten meer krijgt en aan de drank is geraakt. Hij raadt Roark af zijn volgeling te zijn, omdat hij bang is dat Roark hetzelfde lot beschoren is. Maar Roark is eigenwijs, gaat bij Cameron in de leer, en richt daarna z'n eigen bureau op. Hij doet nooit enige concessie, dus de opdrachten komen maar mondjesmaat binnen.

Links

film (MovieMeter)zoek naar dit boek op bol.com

3 BERICHTEN

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

3,5

sebfranc

geplaatst: 10 september 2011, 21:03 uur

Aangenaam leesvoer. De diverse hoofdpersonen belichamen elk filisofische principes, en ze praten zelf ook expliciet over filisofie. Daarbovenop slaagt Rand erin om je ook mee te laten leven met de personages. Rand heeft een duidelijke visie van hoe de ideale mens eruit zou moeten zien. Ze geeft vooral hoog op van de rede, een standpunt dat tegenwoordig niet populair is. Zelf zie ik er ook niets in. Dat neemt niet weg dat ik het met plezier heb gelezen. Het laat je nadenken over je identiteit als individu en als breder mens.

4,5

Panoramix

geplaatst: 17 maart 2016, 11:28 uur

IJzersterk boek. Zeer krachtig geschreven, helaas niet zo heel goed vertaald. Ik heb niets met de levensvisie van mevrouw Rand maar dat bederft het lezen gelukkig niet. Af en toe bekroop me wel het gevoel dat ze als iets schreef in de trant van 'ze hadden geen woorden nodig om te begrijpen wat ze hij/zij bedoelde', dat een beetje quasidiep was en ze misschien zelf de woorden niet had om het uit te leggen. Ik had dan zoiets van: 'ok, maar leg het voor mij wel even uit aub', maar het risico dat je zo'n 'als je het nu niet snapt, zul je het nooit snappen'-reactie terug krijgt (wat dan mijns inziens net zo'n vlucht is; Einstein zei al: "If you can't explain something in a simple way, you do not understand it well enough"). Enfin, dit was heel af en toe en vaak lukt het Rand juist om dingen te zeggen zonder het te expliciteren. Absolute aanrader.

3,0

Wickerman

geplaatst: 7 oktober 2018, 02:17 uur

Langdradig en over het algemeen erg karikaturaal. Pas op het eind, op de boot en bij het proces wordt het filosofisch interessant. Ik vond de inleiding van de auteur beter.

* denotes required fields.

<1 >