The Hobbit - J.R.R. Tolkien (1937)

Onder het mom van beter laat dan nooit. Toch nog een reactie;
Ik bedoel dat ik een Dostojefki niet aandurf en vooral lees om vermaakt te worden en niet om de prestige van "kijk eens wat ik heb gelezen" Maar dat is erg offtopic

Nogmaal de hobbit gelezen en ik blijf hem erg fijn vinden. Het is een mooi meeslepend verhaal.

@Gego; noem eens een "absolute topper", ik ben benieuwd. Ik vind dit iin het genre fantasie echt wel de top.

Ik ga deze eindelijk lezen, vandaag geleend, ik ben benieuwd.

Ik ben de boeken van Tolkien in 'chronologische' (qua geschiedenis binnen de boeken) aan het lezen en ben dus na The Silmarillion dit boek gaan lezen.

Het was erg lang geleden dat ik dit boek gelezen heb en de boeken die ik in de tussentijd gelezen heb, hebben dit boek geen goed gedaan. Het boek komt erg simplistisch over en komt raar getimed over.

Natuurlijk is dit een kinderboek, maar dat maakt nog niet dat het simplistisch hoeft te wezen. Winnie the Pooh, Le Petit Prince, Alice in Wonderland, Wolves in the Wall, allemaal kinderboeken die tegelijkertijd voor kinderen vreselijk leuk zijn en voor ouders ook nog veel te bieden hebben. Dit boek was vooral een lange reeks Dei ex Machinae (oid). Elke keer komt Bilbo of een van de dwergen in de problemen en hup of Gandalf, of de arenden, of Bard, of nogmaals de arenden komen als een duveltje uit een doosje tevoorschijn om de avonturiers te redden.

Daarnaast is het boek ook raar getimed. Althans zo kwam het op mij over. Sommige dingen werden eindeloos gerekt, met name aan het begin van het boek, terwijl (met name aan het einde van het boek) alles afgeraffeld werd, met als dieptepunt The War of the five armies.

Tolkien blijft als schrijver goed genoeg om het niet saai te maken, maar meer dan 3 sterren kan ik het na herlezen niet geven.

Er komt weer een nieuwe Lord of the Rings film uit. De naam van de film zal net zoals de boek heten, The Hobbit. Deze boek is wel ruim 15 jaar eerder geschreven dan The Lord of the Rings reeks. Ik vraag me dus af of deze boek haar verhaal verteld VOOR of NA de Lord of the Rings: Fellowship of the Ring. Soms heb je dus zo een geval dat een schrijver een boek uitbrengt dat veel succes heeft en dan brengt hij jaren later een nieuw boek over hetzelfde onderwerp uit dat zich wel eerder afspeelt. De schrijver verteld dan over de geschiedenis van het verhaal.
Dus mijn vraag is, is dit zo een geval? Speelt dit verhaal zich VOOR of NA de Lord of the Rings reeks?

Dat vraag ik me af omdat ik benieuwd ben of de film één of ander Lord of The Rings 4 wordt of met een nieuw verhaal komt.

Voor. In dit boek wordt ondermeer de ring gevonden waar het in The Lord of the Rings om draait.

Ja, in the The Fellowship of the Ring van Peter Jackson wordt ook een paar keer naar The Hobbit verwezen in het begin. Allereerst zie je in de proloog hoe Bilbo de ring vindt, en later op Bilbo's feestje zie je hem aan een stel kinderen een verhaal vertellen over een stel trollen die in steen veranderen, ook uit The Hobbit. Net als het gesprek op de kar tussen Frodo en Gandalf, als Frodo tegen Gandalf zegt dat hij in The Shire nogal berucht is geworden, en Gandalf antwoordt met "If you're referring tot the incident with the dragon, I was barely involved".

Leuk boekje , In tegenstelling tot de LOTR reeks want dat vind ik helemaal niets

ik vondt dit een leuk boek om te lezen. vooral die dwergen vond ik geweldig en vooral bombur ik kijk al reikshalsend uit naar de film

Prachtig boek ja, alleen voelt het een beetje gedateerd aan natuurlijk.
Misschien dat een nieuwe film daar verandering in kan brengen?

Persoonlijk vind ik de films van Peter Jackson namelijk ook stukken beter dan de boeken van Tolkien...

ik vondt dit een erg goed boek van Tolkien, al vondt ik het boek wel een beetje voorspelbaar. maar voor de rest vondt ik het een erg leuk boek om te lezen.

4*

Op welke manier was het voorspelbaar als ik vragen mag? Ik vond het wel een beetje kinderachtig, maar niet echt voorspelbaar eigenlijk...

grappig, ik vond het juist niet zozeer kinderachtig. Ik vond het (qua doelgroep) meer iets weg hebben van Harry Potter. (Dus eigenlijk kinderboeken maar ook zeer geschikt voor volwassenen)
In ieder geval heel anders dan de boeken van Carry Slee (niet dat ik die heb of lees, maar per ongeluk een film gezien, en dat was best erg )

Ja, je hebt ergens wel gelijk. Kinderachtig is misschien niet het juiste woord. Laten we het erop houden dat De Hobbit een heel erg breed doelpubliek heeft. Ernstige fragmenten met een griezel als Gollem en komische scènes met de trollenclan.

Dit boek natuurlijk ook gelezen als onvermijdelijk onderdeel van de trilogie. Sfeer en spannings is anders als bij de grote 3, maar hoort er gewoon bij. Ik vond het prettig om te lezen, om zo al kennis te maken met bepaalde hoofdfiguren en natuurlijk de Ring.

Ik weet niet of De Hobbit echt een onvermijdelijk onderdeel vormt van de trilogie. De stijlbreuk is namelijk zo groot dat ik het ontzettend moeilijk heb om deze werken als één geheel te zien. Inhoudelijk sluiten de werken dan weer perfect op elkaar aan waardoor het moeilijk is om ze apart te lezen...

Wat spreek ik mezelf toch heerlijk tegen

Ik denk dat Tolkien echt een meester is in het ontwikkelen van zijn eigen wereld. Hij heeft het zo mooi in elkaar gezet, en De Hobbit mag zich daar een onderdeel van noemen. Het verhaal is boeiend en word op een prettige manier geschreven. Soms is het taalgebruik wal wat te hoog voor kinderen. Maar mij hindert dat niet. Wel is dit niet een boek wat ze zo even weg leest, je moet echt tijd nemen om alle details tot je te nemen.

Topper! 3,5*

Ik ben nu in The Two Towers bezig. Vandaag moest ik opeens weer denken aan dit boek. Hier begon mijn reis door de wereld die Professor Tolkien schiep. Nou ja, hoe ik deze heb leren kennen vind ik eigenlijk nog steeds erg leuk, het begon al iets eerder.

Ik weet niet hoe we eraan komen, maar mijn broer en ik hebben een strip gebaseerd op de tekenfilm The Lord of the Rings uit 1978. Toen mijn neef bij ons logeerde was hij in het boek bezig (The Lord of the Rings, Engelstalig); ik herkende Gandalf op de cover. Toen ik in begin oktober van 2000 in een catalogus van Bart Smit zag dat het bordspel In de Ban van de RIng uit was, herkende ik dat als de strip die we hadden en het boek dat mijn neef las. Ik meldde het bestaan van dit spel aan mijn ouders en mijn moeder stelde voor dat ik in het boek zou gaan beginnen, want ik las zo weinig. Leek me een goed idee.

In de bibliotheek kwam ik erachter dat er ook nog een boek bestond dat zich vóór The Lord of the Rings afspeelde. Altijd ben ik goed in Engels geweest, maar deze leende ik toch maar in het Nederlands. Ik was op dat moment bijna veertien en vond de Engelstalige versie iets te hoog gegrepen.

Dat ik nooit las bleek al snel. Ik kan in boeken altijd het snelst door dialogen komen; als die er niet of nauwelijks zijn duurt het nogal een tijd voor ik er goed in zit. Het duurde dan ook twee dagen tot ik op het punt aankwam waar Bilbo en Gandalf elkaar voor het eerst aanspreken. Dit kan ook aan de vertaling van Max Schuchart liggen, want in het Engels lees ik de boeken van Tolkien over het algemeen een stuk sneller. Leest een stuk prettiger; in het Nederlands lijken de teksten opeens gortdroog. Twee jaar later las ik namelijk The Hobbit in het Engels en in één dag las ik zo vijftig bladzijden. En in de Nederlandstalige editie las ik er in drie dagen twee . Of in twee dagen drie, misschien.

Anyway, ik ben na De Hobbit niet in In de Ban van de Ring begonnen. Vond ik toen een veel te grote taak. Ondanks het feit dat ik ontzettend van dit sprookje heb genoten, tot twee keer toe (één keer NL, één keer EN)!

Is het wel een sprookje? Dan wel eentje met een ontzettend episch karakter. Wel ja, het is een stuk kinderlijker dan The Lord of the Rings, maar het oog voor detail is er niet minder om. Ik kreeg een heel helder beeld van alle plaatsen; Hobbiton, Rivendell, the Carrock en Beorn's Hall, Mirkwood, Laketown, the Lonely Mountain, alles. Het beeld van Hobbiton en Rivendell is wel een beetje aangepast, sindsdien. Niet alleen door de filmtrilogie van Peter Jackson, maar ook door het lezen van de boeken waarop die gebaseerd is, daar die een stuk volwassener zijn -hoewel aan het begin niet; daar worden sommige stukken op een nogal 'kinderachtige' manier beschreven in vergelijking met de rest, wat aangeeft dat Tolkien zonder een echte structuur of een opgezet plan aan het boek begon. Dat maakt het extra bijzonder dat het zo fantastisch en populair werd!

Het enige dat dit verhaal mist is een romance, voor mensen die daarnaar zoeken. Verder bevat het echt alles; humor, tragiek, epiek, magie, horror, onschuld, tirannie, koppigheid en slimheid. Voortdurend leef je mee met Bilbo, hoewel je eigenlijk wel wil dat ie ophoudt met zeuren over hoe ie eigenlijk liever thuis was gebleven . Aan de ene kant heb je medelijden dat zijn leven op deze manier zo overhoop wordt gegooid, maar anderzijds zouden we anders niet zo'n prachtig avontuur voorgeschoteld krijgen! Tijdens en na het lezen bestond bij mij persoonlijk de drang om ook iets van de wereld te zien, dat gebeurt elke keer als ik het boek weer induik. Want ik verwacht wel dat het boek de waarheid spreekt over de vele dingen die je -over jezelf- leert na een dergelijke reis, ongeacht of die bezaaid is met dergelijke gevaren .

Dit boek is wel een sprookje in de zin dat het bedoeld is voor kinderen, maar voor volwassen eveneens leuk en spannend is om te lezen. Bovendien put dit verhaal overduidelijk meer uit de oude folklore dan zijn opvolger; hier wordt dezelfde bron gebruikt, maar heb je het gevoel dat de auteur zich al deze elementen veel meer eigen heeft gemaakt.

Hoe dan ook, ondanks het feit dat het niet zo volwassen is alsThe Lord of the Rings blijft The Hobbit een machtig avontuur, eentje die ik maar wat graag naar film vertaald zou willen zien. En het schijnt dat ze de film in tweeën delen; aanvankelijk zou de ene verfilming The Hobbit worden en de tweede een brug naar The Lord of the Rings. Nu willen ze de verfilming dit boek in tweeën splitsen! Waarom deden ze dat bij The Lord of the Rings dan niet?! Elk deel daarvan bestaat immers uit twee 'boeken'. Dat is bij The Hobbit, die een aanzienlijk stuk korter is dan welk deel van de opvolgende trilogie dan ook, niet het geval.

Anyway, dit fantastische boek blijft lekker in mijn Top-10 staan. Tot ik The Return of the King uit heb, daar dan wellicht één deel van het drieluik The Hobbit zal vervangen. Ik heb namelijk een regel dat er in mijn Top-10 van elke auteur/artiest/band/regisseur maar één project/product mag staan.

Een soort lord of the rings verhaal in een boek. Genieten.

Een erg leuk boek.
Echt een voorverhaal voordat het grote verhaal begint.

Goede fantasy
Tolkien en zijn eigen wereld heeft die goed gecrieert

heerlijk boek, heb het meerdere maken in zowel nederlands als engels gelezen... het vreemde is wel dat ik de ban van de ring dan weer niet door heen te komen vond.
maar dat kan ook liggen aan het feit dat de hobbit 1 verhaal lijk heefd en neit 6 die door elkaarl open en als je dan eindelijk ergens lekker in zit hij weer over springt
maar geod leuk boek !

Erg leuk en spannend, ik moet eerlijktoegeven dat ik eerst de films van Lord of the Rings heb gezien en daarna de boeken heb gelezen, maar ik vond de Hobbit verweg het leukste boek, ik weet het hij hoort nietbij de Lord of the Rings trilogy het is een prequel. Las erg lekker weg

Bilbo heeft mijn hart gestolen! Onvergetelijk.

Ik kom er maar niet doorheen met die dwergen met rijmende namen en leuke kleurtjes. Ik heb de strip wel een paar keer gelezen en ben misschien al drie keer begonnen in het "normale" boek, maar verder dan driekwart ben ik niet gekomen...

Leuk om eerst the Lord of the Rings te lezen en daarna the Hobbit. Zeer vermakelijk boek. Enig om te lezen hoe Bilbo verschillende kanten in zichzelf ontdekt.

Na alle Lord of the Rings boeken opnieuw gelezen te hebben neem ik mijn woorden terug,

Het is mij een raadsel hoe Jackson van dit magere verhaaltje twee films wil maken.

Ja, dat begrijp ik ook niet.

Lijkt me nochtans niet zo heel moeilijk. Het is al een tijdje geleden bekend geraakt dat ze de strijd van Gandalf en de andere tovenaars tegen Sauron in het Demsterwold willen toevoegen (komt in de Hobbit niet voor, maar is wel beschreven in de Silmarillion), en dan zullen ze uiteraard de finale veldslag rond de berg een pak uitgebreider (nóg uitgebreider dan in het boek ) aan bod laten komen. Twee grote veldslagen (waarbij de filmlogica vereist dat ze eerst dramatisch dreigen af te lopen om vervolgens toch nog gered te worden - reken dus maar op een dik half uur of meer per veldslag), reken daar nog de ontmoeting met de trollen bij, het vinden van de ring en de confrontatie met Gollum, het gevangen worden door en ontsnappen aan de elfen, de verovering van de schat,... Dat alles in één film zou gewoon te veel worden om nog een goede spanningsboog te creëren - je wilt dat elk van die momenten een hoogtepunt kan zijn met voldoende aandacht. Met introductie van de personages erbij en nog voldoende tussentijd om wat landschappen te tonen, kom ik al snel op een uur of vijf-zes

Daar zit ik nou echt niet op te wachten.