Joyland - Stephen King (2013)

Vanaf 6 juni te koop in het Nederlandsss

Ben benieuwd, ik koop het sowieso op 6 juni. De samenvatting zegt me nog niet zoveel, we gaan het wel beleven...

Je leest geen Engels Jason? - Ik ken sommige King-fans die liever het origineel hebben en/of niet kunnen wachten op de vertaling...

Ik ben erg benieuwd. Ben nu bezig in "De Noodkreet in de fles" van Adler-Olsen, daarna de nieuwe Linwood Barclay en dan toch zeker deze.... Zoveel boeken, zo weinig tijd....

Klinkt veekvelovend, die pulpstijl bevalt me ook wel.

Haha... Ja, die fans zijn er . Het kopen van boeken, maar ook cd's (mijn andere passie) kost best veel geld, dus het is een kwestie van keuzes maken . Ik ben vanmiddag bij mijn vaste boekhandel geweest, morgen wordt het met de post bezorgd. Geduld wordt beloond (althans, dat moet natuurlijk nog blijken)!

Een qua verhaal zeer kalme King die wel heel vlot wegleest door de mooie vertelstijl. Sterke personages die snel sympathie of het tegenovergestelde winnen, maar horror/thriller is het absoluut niet en dat is ook niet erg. Doet naast Kings eerdere werk als Duma en Stand By Me ook denken aan de (jeugd)boeken van Zafon, zoals Septemberlichten. De climax van het spannende gedeelte leek erg veel op een passage uit Zafons Het spel van de Engel. Kan toeval zijn maar King is geloof ik wel fan van Zafon.

Een duidelijke voldoende, maar toch had het wel erg veel weg van een snel geschreven tussendoortje en denk ik dat Dr Sleep me langer zal bezighouden.

Een vlot en goed geschreven verhaal over een momentopname in het leven van een 21-jarige jongen. De sterke punten worden hierboven al gegeven. Met 300 pagina's is het boek van een juiste dikte (meer pagina's zou aanslepen) en heb je het werk in een mum van tijd uit. Ook sterk is dat ik me enorm kan meeleven in het personage (ik ben ook van die leeftijd) en dat Stephen King toch wel al+50 jaar is (knap dus!). Ook is het amusementspark een leuke locatie voor een verhaal.

Voor de rest is het een vrij 'gewoon' verhaal. Niet slecht, maar ook niet de sterkste King die ik heb gelezen. Ik heb op geen enkel moment een leesstaking gehouden omdat het boek zou tegenvallen, maar ik heb ook niet de WOW-factor gehad toen ik het verhaal doornam. Het is gewoon (zoals thomas hierboven vermeldt) een leuk tussendoortje.

Ik vond het wel fijn dat er geen hoofdstukken in het boek zaten. King had dat ook gedaan bij Cujo , maar ik vond het daar minder passen dan hier. Dit verhaal was het hoogtepunt uit een leven van een jongeman en is bovendien in de ik-persoon geschreven. Cujo was dat niet. Het zorgt er ook voor dat je het boek nog sneller uitleest.

Goed verhaal, maar niet zo sterk als andere non-horrorverhalen zoals Duma, Lisey's Verhaal, Dodelijk Dilemma, Shawshank Redemption etc...

3,5*

Ik ben het helemaal eens met Thomas0209 hierboven. Het is wel een zeer kalme King, waarin eigenlijk weinig gebeurt, maar door zijn plezierige schrijfstijl en de manier waarop hij het verhaal vertelt blijf je toch geboeid lezen. Een thriller of griezelboek kan ik het niet echt vinden. Het riekt meer naar drama. Ik lijk negatief, maar dat ben ik niet. Ik besef heel goed dat King niet altijd meesterwerken als b.v. "Gevangen"(Under the dome) kan schrijven. Wel neem ik het een uitgever kwalijk om dit boek te verkopen onder de naam 'thriller". Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Mensen verwachten misschien van King een thriller, maar gek genoeg is zijn meest geliefde boek (novelle) "The Shawshank Redemption" en ook dat is geen thriller of horror. Dit boek: 3,5 *.

Stephen King mag dan niet de allerbeste schrijver zijn, het is zonder enige twijfel wel een van de betere verhalenvertellers. Ook met Joyland trok hij me weer in het verhaal. Leuke setting met het pretpark, King komt met Devin Jones weer met een leuk hoofdpersoon en de kleine Mike sleurde me helemaal in het verhaal. Emotioneel achtbaanritje uiteindelijk, waarbij de man voor de zoveelste keer bewijst heel veel meer te kunnen dan alleen maar spookverhalen vertellen.

* * * *

Weer iets meer in de nieuwe schrijfstijl van Stephen King, anders dan in het begin en schijnbaar volwassener. Ik mis verhalen zoals "The Shining" die hij in het begin schreef. Iedere keer als een nieuw boek van hem verschijnt is mijn verwachting en hoop daarop gericht en soms vervult hij mijn verlangens.
Natuurlijk heeft elke schrijver een ontwikkeling in zijn schrijven en dit is dus de weg van King.

Over het boek, vlot geschreven en ook wel boeiend maar om nu te zeggen dat dit "griezelig" is, nee, dat is het niet of je moet bang zijn voor de woordjes 'spookhuis' e.d..
Het is zoals in de omschrijving boven gezegd wordt, een 'wie deed het', een detective.
Dan is het een goed boek en zoals altijd is King goed te lezen maar ik hoop dat het volgende boek weer een "ouderwetse" griezel wordt. Kom op Stephen, laat ons weer eens rillend onder de dekens liggen!

Heb je al naar Doctor Sleep gekeken? Die verschijnt dit jaar nog en is een vervolg op The Shining.

Hier sluit ik me (weer) volledig bij aan. King weet altijd een bepaald sfeertje op te roepen. Toevallig is dat nou net een sfeertje waar ik erg van hou... Beetje het gevoel dat de karakters vrienden van je zouden kunnen zijn en je zou er eigenlijk best zelf willen wonen of werken (Joyland).

Ik zie hierboven: "een whodunit in detectivestijl". Dat vind ik totaal niet. Dit boek gaat voor mij over iets heel anders, wie wat gedaan heeft komt pas veel later aan bod, en is, vind ik, maar een heel klein onderdeel van dit verhaal.

Ik heb de plotomschrijving aangepast. De vorige voldeed inderdaad niet.

In één ruk uitgelezen toen ik zelf in een melancholische bui verkeerde. Op die zaterdagmiddag was de wekenlange warmte dan echt voorbij en leek het strandweer ingeruild voor dat eeuwige grijs. Net warm genoeg om 'Joyland' (2013) te lezen op mijn balkon, maar bij de eerste rillingen moest ik zelfs een jas aantrekken. Een onbestemd gevoel naar de verloren dagen toen het felle zonlicht mijn positieve gemoed vulde met luchtigheid en toekomstdromen. Halsstarrig probeerde ik nog iets terug te halen van dat zomerse gevoel, terwijl de realiteit van de aankomende seizoenswisseling zich al reeds had aangediend. Met 'Joyland' (2013) haakt Stephen King in op die somberte met een heerlijk coming-of-age verhaal over een jongeman die zijn stukgelopen liefde probeert te vergeten door zijn bijbaantje bij een amusementspark. Ergens in de kantlijn sluimeren een spookverschijning en een moordmysterie, maar de suspense is duidelijk minder belangrijk dan de bitterzoete sfeerschets over een jeugd die overgaat in volwassenheid. Een beetje formulematig is deze verwordingsgeschiedenis wel en de relaties tussen personages hadden net iets meer uitgediept kunnen worden. Niettemin bood de grootmeester van het betere genrewerk met 'Joyland' (2013) een welkom douceurtje voor deze bijna-veertiger, die zelf het gevoel heeft dat volwassen verantwoordelijkheden hem inhalen. Gelukkig schijnt de zon terwijl ik dit schrijf.

Komende week graadje of 24, weinig tot geen regen, een plaatselijke huilbui op Boekmeter daargelaten.

Ik zeg toch dat de zon schijnt.

Weer een prima King, alleen veel te dun....Zit met smart te wachten op weer eens een 800+ pagina's King.

Geen idee of 't wat is, maar toevallig verschijnt er vandaag een King van zo'n 600 bladzijdes.