Through the Window - Julian Barnes (2012)
Alternatieve titel: Uit het Raam
mijn stem
2 stemmen
Engels
Verhalenbundel
Ideeënliteratuur
288 pagina's
Eerste druk: Vintage,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
In ''Uit het raam'' zijn 17 essays en een kortverhaal gebundeld waarin zijn liefde voor fictie en romanschrijvers tot uiting komt. Zijn essays over het werk van oa George Orwell, John Updike, Michel Houellebecq en over de vertaling van Madame Bovary zijn genadeloos in hun analyse, liefdevol in hun bewondering maar vooral een ode aan de kunst van de roman.
0
geplaatst: 16 september 2012, 18:57 uur
Nu reeds verschenen in het Nederlands , in november 2012 in het Engels
Cobra.be: Uit het raam - Julian Barnes
Cobra.be: Uit het raam - Julian Barnes
0
geplaatst: 23 oktober 2012, 21:20 uur
liv2 schreef:
Nu reeds verschenen in het Nederlands , in november 2012 in het Engels
Cobra.be: Uit het raam - Julian Barnes
Nu reeds verschenen in het Nederlands , in november 2012 in het Engels
Cobra.be: Uit het raam - Julian Barnes
Klopt niet helemaal, want ik heb het Engelse exemplaar al in huis. Intussen de eerste twee essays gelezen, en daarna meteen maar drie romans van Penelope Fitzgerald aangeschaft. Want die Barnes is toch zo'n overtuigend essayist.
Na twee essays is de voorzichtige conclusie dat dit vooral een boek is voor mensen die van schrijftechniek houden (en dan heb ik het niet over punten en komma's, maar over waarom de ene zin wel werkt en de andere niet).
0
geplaatst: 8 december 2012, 20:24 uur
Dit boek hoort wat mij betreft bij de krenten in de verder niet zo bijzondere pap van het jaar 2012. Nadat Barnes al essays had geschreven over de Engelse politiek (Letters from London), Frankrijk (Something to Declare) en de dood (Nothing to be Frightened of) krijgen we nu een bundel over datgene wat ons hier op boekmeter bindt: literatuur.
Dat wil nog niet zeggen dat ze altijd over boeken gaan. In het hart van deze bundel staat een aantal essays over Franse schrijvers, maar die hebben weinig te maken met hun boeken. Zo gaat The Man who Saved Old France over de niet erg bekende schrijver Prosper Merimée en zijn rondreizen door Frankrijk als een soort inspecteur van de monumentenzorg. In die hoedanigheid heeft hij meer voor de Franse cultuur betekend dan als schrijver. En The Profile of Felix Fénéon gaat over een schrijver die in zijn jonge jaren drieregelige nieuwsberichtjes voor een krant schreef. Omdat hij een echte schrijver is, weet hij daar vaak nog heel wat van te maken, zoals de voorbeeldberichtjes laten zien.
Mijn favoriete essay is Translating Madame Bovary, waarin Barnes allerlei varianten naast elkaar legt van Engelse vertalingen van Madame Bovary. Net als in het openingsessay The Deceptiveness of Penelope Fitzgerald, krijgen we hier een uiterst toegankelijk kijkje in de keuken van de schrijver. Barnes laat zien hoe bepaalde keuzes beter werken dan andere, en waarom dat dan zo is.
Verder staan er nog erg fijne essays over Orwell, Ford Maddox Ford, Houellebecq, Updike, Kipling en nog wat andere schrijvers in deze bundel. En dan nog een heus verhaal: Homage to Hemingway. Een intrigerend verhaal over een schrijver die creatieve schrijfvaardigheid doceert aan studenten. We ontmoeten hem drie keer tijdens een les, en hoewel het drie keer dezelfde schrijver is, lijkt diens persoonlijkheid iedere keer net iets verschoven. Mooi, warm en redelijk diep verhaal.
Enig minpuntje zijn de stukjes die meer recensie zijn dan essay. Het gaat dan om boeken van Lorrie Moore (had ik nog nooit van gehoord) en van Edith Warton. Deze recensies zijn wat slordig geschreven, en niet echt de moeite waard als je de boeken niet kent. Maar verder is deze bundel weer vintage Barnes, dus liefhebbers weten genoeg.
Dat wil nog niet zeggen dat ze altijd over boeken gaan. In het hart van deze bundel staat een aantal essays over Franse schrijvers, maar die hebben weinig te maken met hun boeken. Zo gaat The Man who Saved Old France over de niet erg bekende schrijver Prosper Merimée en zijn rondreizen door Frankrijk als een soort inspecteur van de monumentenzorg. In die hoedanigheid heeft hij meer voor de Franse cultuur betekend dan als schrijver. En The Profile of Felix Fénéon gaat over een schrijver die in zijn jonge jaren drieregelige nieuwsberichtjes voor een krant schreef. Omdat hij een echte schrijver is, weet hij daar vaak nog heel wat van te maken, zoals de voorbeeldberichtjes laten zien.
Mijn favoriete essay is Translating Madame Bovary, waarin Barnes allerlei varianten naast elkaar legt van Engelse vertalingen van Madame Bovary. Net als in het openingsessay The Deceptiveness of Penelope Fitzgerald, krijgen we hier een uiterst toegankelijk kijkje in de keuken van de schrijver. Barnes laat zien hoe bepaalde keuzes beter werken dan andere, en waarom dat dan zo is.
Verder staan er nog erg fijne essays over Orwell, Ford Maddox Ford, Houellebecq, Updike, Kipling en nog wat andere schrijvers in deze bundel. En dan nog een heus verhaal: Homage to Hemingway. Een intrigerend verhaal over een schrijver die creatieve schrijfvaardigheid doceert aan studenten. We ontmoeten hem drie keer tijdens een les, en hoewel het drie keer dezelfde schrijver is, lijkt diens persoonlijkheid iedere keer net iets verschoven. Mooi, warm en redelijk diep verhaal.
Enig minpuntje zijn de stukjes die meer recensie zijn dan essay. Het gaat dan om boeken van Lorrie Moore (had ik nog nooit van gehoord) en van Edith Warton. Deze recensies zijn wat slordig geschreven, en niet echt de moeite waard als je de boeken niet kent. Maar verder is deze bundel weer vintage Barnes, dus liefhebbers weten genoeg.
* denotes required fields.
* denotes required fields.