A Diary without Dates - Enid Bagnold (1917)

Alternatieve titel: Dagboek zonder Data

mijn stem

3,50 (3)

3 stemmen

Engels
Autobiografisch

142 pagina's
Eerste druk: William Heinemann, Londen (Verenigd Koninkrijk)

In 1914 was Enid Bagnold vijfentwintig jaar oud. Ze was mooi en intelligent en veelbelovend, maar bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd ze een eenvoudige verpleegster in een militair hospitaal in Woolwich (Engeland), waar de ene geknakte soldaat na de andere uit de loopgraven in Frankrijk en België werd afgeleverd. Overal klonk de kreet dat de oorlog gewonnen moest worden – en de prijs waartegen dat gebeurde, valt in het dagboek van Enid Bagnold te lezen. Eindeloze vernietiging, afschuwelijk lijden, verspilling, en gruwelijke geestelijke ontwrichting. Maar Bagnold laat het daar niet bij: vanuit haar dagelijkse ervaring als verpleegster hekelt ze de medische dienst van het Britse leger en het gehele militaire establishment.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

3,5

eRCee

geplaatst: 22 mei 2018, 09:53 uur

Ik heb al aardig wat oorlogsliteratuur gelezen, maar niet eerder een dergelijk relaas uit de eerste hand van een verzorgende in een militair ziekenhuis. (Wat nog het dichtst in de buurt komt zijn delen uit Atonement denk ik). Vond het puur en mooi. A diary without dates is opgetekend in fragmenten, maar wel met een sterke samenhang en enigszins een doorgaande lijn; de hoofdpersoon raakt steeds meer gewend aan wat ze allemaal om zich heen ziet. Het fragmentarische, met korte observaties of overpeinzingen, deed me wat denken aan de stijl van Marguerite Duras. Het blijft mede hierdoor wel een beetje op afstand, in de zin dat sommige passages weliswaar indruk maken maar niet direct grote emoties aanboren. Zoals gezegd echter; puur en mooi.

(Het werk is overigens vrij verkrijgbaar als e-book via het Gutenberg project.)

* denotes required fields.