De Rover Hoepsika - Paul Biegel (1977)

hahahah de vriendelijkste rover die bestaat. dat weet ik nog van dit boek. heb er van genoten toen ik een kind was, als van vele boeken van Biegel

Ik (44) lees dit boek voor aan mijn dochter (10). Wat een geweldig boek is dit! Prachtig geschreven, zwierig en bijna poëtisch, humoristisch en de mooie tekeningen maken het helemaal af. Hoepsika is een lieve grappige charmante rover, een hartendief.
Zowel mijn dochter als ik vinden het een schitterend boek, een aanrader voor elke (voor)lezer jong of oud!

Dit boek heb ik vroeger heel vaak gelezen, omdat het in de schoolbibliotheek te krijgen was. Op de basisschool begonnen we een schooldag altijd met een kwartiertje lezen. Er werd veel om boeken geruzied. Het boek Deesje van Joke van Leeuwen was bijvoorbeeld erg populair. Iedereen wilde graag dat boek lezen, omdat daar zoveel plaatjes instonden, en zelfs een klein stripje. Als je het boek dat je graag wilde lezen bemachtigd had, mocht je dat houden zo lang als je wilde. Toch denk ik dat weinig klasgenootjes daadwerkelijk een boek uit hebben gelezen, want vaak ging de meester in het leeskwartiertje even weg, zodat menig leerling zijn of haar kans schoon zag om te kletsen.
Van alle boeken uit de schoolbibliotheek die ik gelezen heb, staan Deesje van Joke van Leeuwen, Kind te huur van Ted van Lieshout en De rover Hoepsika van Paul Biegel mij het helderst voor de geest. Nu ik deze boeken thuis in mijn boekenkast heb staan, kom ik er eindelijk aan toe om ze rustig te lezen.

Paul Biegel kon zijn werk naar eigen zeggen in twee categorieën plaatsen: hij schreef boeken die wat moeilijker waren, wat serieuzer en vaak ook wat duisterder, zoals De tuinen van Dorr, de boeken van Haas, Anderland en Nachtverhaal. Daarnaast schreef Biegel boeken die puur grappig of spannend waren. Biegel zei dat hij dan iets schreef om "kinderen een middagje te vermaken", alsof je ze meeneemt naar het circus. Voorbeelden uit deze categorie zijn de boeken over Virgilius van Tuil, de boeken over Japie, Tante Mathilde en de sterren van de grote beer en Juttertje Tim. Dit boek valt in de tweede categorie.
Ik vind het boek zeer vermakelijk. De hoofdpersoon in dit boek heeft een rovershart, maar wel één van goud. Hoepsika, de goedaardige rover, krijgt een opdracht om de mooie Josephine uit de handen van de valse ridder IJzergreep te redderen. Het boek heeft een enorme vaart en de schrijfstijl van Paul Biegel, met af en toe sporen van verouderd agrarisch taalgebruik, maakt dat dit boek erg goed geschreven is. Echter valt dit boek mij net iets te vaak in herhaling. (Na de zoveelste keer dat Hoepsika zichzelf weet te redden met behulp van zijn zilveren sporen, weet ik het wel.) Er wordt ook veelvuldig op Hoepsika geschoten, maar gelukkig telkens net toevallig mis.
Maar toch is het een erg leuk boek, en ik weet nog wel dat ik dit boek meerdere keren uit de schoolbibliotheek heb geleend. Ik heb mij hier zeker wel wat middagjes mee vermaakt.