Skagboys - Irvine Welsh (2012)

Prequel op Trainspotting. Recensies zijn alleszins niet negatief. Nog niemand die het gelezen heeft en kan vergelijken?

Sorry, nee, ik heb hem al wel maar ik wil al zijn boeken in volgorde lezen en hier ben ik nog niet aan toe. Wat ik wel weet is dat het zo'n zelfde structuur heeft als Trainspotting, die in Porno wel wat afwezig is.

Hoewel volgens vele recensies beter dan Trainspotting vind ik deze toch minder goed. De inhoud slaat dikwijls over van humoristisch naar gortig, in die mate dat ik halverwege zelfs een tijd gestopt ben. Skagboys geeft wel een betere en bredere achtergrond aan het hele verhaal met de gevolgen van het thatcherisme in Schotland, dit is op zich wel boeiend. De tweede helft, met de focus op Renton, is vintage Trainspotting.

Gezien de leeftijd van de auteur kan deze ook eigenlijk niet beter zijn als je ervan uit gaat dat hoe ouder je wordt, hoe minder pist je bent op de wereld. Uiteraard ben ik toch benieuwd na 'Trainspotting,' en 'Porno' om deze ook te gaan lezen.
Was het de cominatie van humor en gortigheid waardoor je niet verder wou lezen of werd het te gortig? Het is altijd een soort combinatie van humor en gortigheid in Welsh z'n boeken en worden ze naarmate het einde steeds donkerder.

Wel het werd dankzij Begbie een triest hoopje (marginaal) gortig gedoe.

Ik wil dit boek ontzettend graag lezen, alleen is het niet vertaald en zal dat vrees ik ook niet gebeuren.
Normaal gesproken lees ik graag in het Engels, maar de boeken van Welsh zijn in het Schots uitgeschreven. Dat vergt meer inspanning en mis dan enige context.
De vertaling van Welsh' boeken waren altijd lekker grof uitgeschreven. In het Engels komt dat ook over, maar in het Schots is het geen pretje, voor mij althans.
Voorbeeld:
" The cunt’s awright now though! It fuckin sais! Nae fuckin herm done tae nae cunt. N even if thir wis, so fuck? Some fuckin rich American cunt whae shouldnae even fuckin be here in the first place. Whae gies a fuck aboot that cunt?"
Dat is ook de reden waarom ik nog niet aan Reheated Cabbage ben begonnen.

Uitstekend boek weer van Irvine Welsh. Maar met zo'n ijzersterke en kleurrijke cast ter beschikking, lijkt het me eigenlijk niet al te moeilijk om met sterke verhalen te komen. Heel wat van Welsh's beste personages zaten al in de film Trainspotting, zoals Sick Boy (nog maar 21 in het begin van Skagboys, maar toch al manipulatief, egocentrisch en evil as fuck), Spud, Begbie (met een veel kleinere rol dan in voorgaande delen van de Mark Renton-saga), Tommy (idem) en natuurlijk Renton zelf, die hier nog meer dan in Trainspotting wordt neergezet als getormenteerde jongvolwassene die eigenlijk te slim is voor zijn eigen goed, wat verrassend goed werkt.

Maar ook book only-personages als Keezbo (is me nooit eerder opgevallen, zat volgens mij niet in Trainspotting), Seeker en Nicksy (verteller van misschien wel het beste hoofdstuk in Skagboys, je zal nooit meer op dezelfde manier naar een afvalschacht kijken) zijn erg leuk neergezet.

Het is sowieso tof om erachter te komen hoe de hele groep in de heroïne verzeilt raakt, en hoe ze daar uiteraard helemaal verkeerd mee omgaan. Renton die het met zijn vriendinnetje van de universiteit afmaakt omdat hij 'meer tijd wil vrijmaken voor zijn verslaving', is daar het grappigste voorbeeld van. Ach ja, zonder een voorliefde voor zwarte humor en in your face-cynisme is genieten van een Welsh ondoenbaar, vermoed ik.

Aan dat fonetisch Schots raak je bovendien erg snel gewend, ik zou zeggen al tijdens het eerste hoofdstuk. Heel af en toe mis je eens het punt van een conversatie of overpeinzing, maar da's eerder uitzondering dan regel. Op een bepaald moment gaat het echt vanzelf.

Misschien dat 500+ pagina's vol kleine criminaliteit, casual seks en junkieleed voor sommige mensen van het goede teveel is, maar mij persoonlijk stoort de lengte niet. Daarvoor zijn de personages gewoon te sterk. Hopelijk komen ze nogmaals langs in een volgende Welsh. In zijn nieuwste verhaal heeft Juice Terry, een ander geweldige creatie van de schrijver, alvast een hoofdrol. Joepie!

Ik ben fan van Irvine Welsh en met name "Trainspotting" en opvolger "Porno" alias "Trainspotting 2"
Nog een aantal boeken buiten deze reeks zijn hoog gewaardeerd.
Opvolger "Dead Man's Trousers" ligt ook al op de stapel.

Ik begon met zowel nieuwsgierigheid als chagrijn aan dit boek.
"Skagboys" de voorganger van Trainspotting is helemaal in het Schotse dialect geschreven, en niet in het Nederlands vertaald.

Een aantal "Slang"-woorden moeten Googlen. "Ken" is bijvoorbeeld. "kennen, weten"
"Barry" is mooi of goed. "Wee" klein, "Yin" één of een. etc.
Ook leest het boek minder prettig door het gebrek aan leestekens.
Wie wat zegt, wie wat doet is niet altijd duidelijk.

Ik vind eigenlijk dat Welsh zijn fans (buiten Schotland), het niet kan aandoen om de boeken in dialect te schrijven.
Op Goodreads wordt hier ook wel over geklaagd, of dat anderen toegaven dat het wel wende, maar niet eenvoudig leest.

Wat me opviel is dat in dit boek de karakters Renton, Sick Boy, Spud en Begbie al begin twintig waren.
Dit dacht ik juist al van Trainspotting zelf.
Daarnaast zijn de grove gedachten, en met name het vele vloeken en tieren in Trainspotting behoorlijk op de voorgrond.
Dat komt in dit boek eigenlijk nauwelijks voor. Ze raken verslaafd, zijn verslaafd, maar dit blijft uit. Dit is een groot contrast.
Mocht je de boeken in een andere volgorde lezen, wat nu kan, dan zal dat zeker opvallen.

Doordat ik echt worstelde met de taal en schrijfwijze is er best wat lost in translation gegaan.
Zonde, want dan was mijn waardering ook wat hoger geweest.