Met de Poppen Gooien - Guus Kuijer (1975)

Natuurlijk is dit een heel goed boek. Natuurlijk is Guus Kuijer een heel goede schrijver. De eerste Madeliefboeken noem ik typische producten van de jaren '70: de alleenstaande moeder (ow, is dat een spoiler?), het gebrek aan een pedagogische ondertoon, de maatschappijkritische houding en de anti-autoritaire aanpak. Droevige elementen mogen hier ook wel es aan bod komen: jeugdboeken werden sociaal-realistischer (als dat een woord is) en dat is evenzeer weer typisch voor die tijd. Dankzij mei '68 mogen jeugdboeken lekker zielig zijn. Daar kunnen we best verheugd over zijn. De Madeliefboeken zie ik eigenlijk als een soort afgezwakte versie van 'Hoe Mieke Mom haar Maffe Moeder Vindt'. Ook van Kuijer. Een Mieke voor het grote jeugdpubliek als het ware. Minder radicaal, minder scherp. Nu schrijf ik het wel niet helemaal goed op aangezien 'Hoe Mieke Mom haar Maffe Moeder Vindt' een heel ander verhaal vertelt maar je ziet wel dezelfde thematiek van het jaren '70 maatschappijkritische jeugdboek in beiden zeer sterk de boventoon voeren. Alleen doen die snotneuzen in de Madeliefboeken nog zoveel meer dan een potje maatschappijkritisch liggen schelden op die domme volwassenen.

Hierzo kun je het boek online (her)lezen: http://dbnl.nl/tekst/kuij001metp01_01/

Ik was verrast hoeveel ik me er eigenlijk nog van herinnerde, en bepaalde verhaaltjes zijn echte klassiekers geworden. Wie herinnert zich niet het nieuwe hoofd van Madelief?

Ik ben er uit voorgelezen en misschien zal ik later hetzelfde doen bij mijn kinderen want Guus Kuijer schrijft fantastisch voor kinderen in deze madelief serie.

Nou inderdaad...ik sta er ook van te kijken hoeveel ik nog van die verhaaltjes ken. Het verhaaltje wat mij het meest bijblijft is het van "Jan-Willem doormidden gehakt". Veel indruk gemaakt.

-3.5-

In welk boek is het ook weer waar de overleden ouders achter in de tuin wonen?

Dat is het hierboven reeds aangehaalde Hoe Mieke Mom haar maffe moeder vindt.