menu

A Clash of Kings - George R.R. Martin (1998)

Alternatieve titels: De Strijd der Koningen | A Song of Ice and Fire #2

mijn stem
4,34 (224)
224 stemmen

Engels
Fantasy

708 pagina's
Eerste druk: Bantam Books, New York (Verenigde Staten)

Sinds de dood van koning Robert woeden de opvolgingstwisten om de IJzeren Troon steeds feller voort. Zo schuwt Roberts oudste broer geen middel om zijn aanspraken te bekrachtigen, van zwarte magie tot broedermoord. Vooralsnog zonder resultaat. Duidelijks is dat koningin Cersei alles op alles zal zetten om te heersen tot Roberts zoon volwassen is. Een hele opgave. Want terwijl de vijand oprukt naar de hoofdstad, heeft Cersei haar handen vol aan de vele hofintriges. Daarbij is niet duidelijk wat de geslepen en altijd manipulerende kobold Tyrion Lannister precies in zijn schild voert. De Noordlanden, waar als vanouds de Starks heersen, hebben intussen eigenmachtig een koning benoemd, Robb Stark.

zoeken in:
avatar van Chungking
4,5
Het goede aan dit boek is dat er in volle vaart wordt verder gebouwd op het niet minder dan geweldige eerste boek. Waar de uitgangssituatie (oorlog tussen de verschillende zelfverklaarde koningen) voor verschillende fantasy-auteurs voldoende stof zou leveren om gezapig een aantal boeken vol te pennen, vliegt Martin er in sneltempo vandoor (er sneuvelen weer een paar personages, anderen worden buiten spel gezet) en werkt dit boek al naar een knappe en spannende climax toe, op meerdere fronten (bv. slag om Koningslanding). Zoals gewoonlijk belicht Martin alle kanten van het conflict, en snap je daarom de drijfveren achter bepaalde handelingen erg goed. Tyrion Lannister blijft en geweldig personage en komt relatief veel aan bod, zijn hoofdstukken zijn erg leuk om te lezen.

avatar van J.Ch.
4,5
Na A Game of Thrones krijgen we in A Clash of Kings meer van hetzelfde, en meer – en dat is precies wat ik wilde. Zoals te verwachten viel, gaat het na de dood van Eddard Stark alleen maar verder bergafwaarts. Inmiddels begint het conflict zich uit te breiden en krijgen we nieuwe spelers in het veld te zien.

Om maar met de nieuwe spelers te beginnen: Stannis is de meest opvallende nieuwkomer, maar het is Davos die de hoofdstukken krijgt. Gelukkig maar, want hoewel Stannis de rechtmatige erfgenaam mag wezen, sympathiek is hij niet. Davos, zijn moreel kompas en een van de zeldzame mensen in Westeros met gezond verstand, is dat wel. Daarnaast leren we de Greyjoys kennen, door de ogen van Theon. Theon zelf was al niet sympathiek, maar hij slaagt er in dit deel in om, na Joffrey, de meest gehate persoon in Westeros te worden (op dit moment…) en de naam Theon Turncloak te verdienen. Verder nieuw in dit deel: een gigantische zeeslag, door Martin heel succesvol uit drie oogpunten beschreven, en een heleboel mysterieuze dromen en visioenen (en niet alleen van Bran!).

Gelukkig zijn we de ‘oude’ personages niet uit het oog verloren, hoewel de meeste elkaar wel uit het oog verloren zijn. Arya’s plotlijn vind ik erg goed. Ze maakt een roadtrip door het land, komt interessante figuren tegen (Jaqen H’ghar!), ondergaat een aantal identiteitswisselingen/-crises, en neemt uiteindelijk haar lot in eigen hand. Sansa doet ook een poging tot dat laatste, maar slaagt daar weinig in. Ik vind haar wel veel sympathieker dan in het eerste deel, en haar merkwaardige relatie met The Hound is fascinerend. Tyrion doet het verbazingwekkend goed als Hand, al krijgt hij daar weinig waardering voor. Zoals Tyrion probeert de stad te redden, vecht Catelyn voor de vrede, en krijgt al even weinig bijval. Ik vind Catelyn een fantastisch personage; ze wordt met elk hoofdstuk harder, eenzamer en wanhopiger, en hoe harder ze vecht hoe minder ze bereikt. Het is het soort tragiek dat mij aanspreekt. Ondertussen heeft Bran het op Winterfell zwaar te verduren; gelukkig wordt zijn personage dit boek een stuk interessanter. Hetzelfde geldt voor Jon Snow, op missie ten noorden van de muur. Daenerys’ personage laat mij tot nog toe koud, maar het hoofdstuk in The House of the Undying was fascinerend.

Zoals ik al zei, meer van hetzelfde na het vorige boek. Politiek gekonkel, ingewikkelde familiebanden, moord en doodslag. Zelf vond ik geen dood zo schokkend als die van Ned in A Game of Thrones, maar de moord op Renly was schokkend genoeg, en er zijn flink wat oude bekenden die tot mijn verdriet het loodje leggen, zoals Ser Rodrik, Maester Luwin en Yoren. Martin heeft er ook geen moeite mee om nieuwe personages te introduceren, met een paar zinnen je sympathie voor hen te laten voelen, en ze vervolgens op vreselijke manieren af te maken. Van treurende weduwe (tot het huwelijk gedwongen door de bastaard Bolton, vervolgens uitgehongerd totdat ze haar eigen vingers opat), tot legendarische strijder (Qhorin Halfhand). Net zoals Ned Stark in het vorige boek verraden werd door Littlefinger, worden de Starks in A Clash of Kings verraden door mensen die ze vertrouwden, tweemaal zelfs. Ik denk dat, van alle schokkende sterfgevallen en gebeurtenissen in dit boek, de val van Winterfell qua impact de dood van Ned nog het meest benadert.

Al met al een erg geslaagde voortzetting van de serie. De perspectiefwisselingen werken nog steeds fantastisch, de wereld wordt hoe groter hoe levendiger, en de verhaallijnen ingewikkelder en de spanning is regelmatig om te snijden. De pakweg 1000 pagina’s van mijn uitgave gingen erin als zoete koek. Kom maar op met dat volgende deel!

avatar van LimeLou
4,0
Dit deel is een aanzienlijke verbetering op het eerste deel. Nu de schaakstukken beschreven zijn, verloopt het spel wat 'vloeiender'. Daarnaast komt er in dit deel een nieuwe koning bij, wordt de sfeer in Westeros nóg grimmiger en is de combinatie van politieke intrige en gewelddadige vechtscènes uiterst goed gedaan. De magie van aSoIaF zit 'm echter in de meer dan menselijke karakters en onverwachte plotwendingen. Wat zal er nu gebeuren als je de pagina omslaat? Gaat dat zien!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:13 uur

geplaatst: vandaag om 08:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.