Insomnia - Stephen King (1994)

Wat een slecht boek is dit! Ik wilde eens iets van Stephen King lezen en pakte de titel die mij het meest aansprak.
Maar het boek komt eigelijk nooit van start, het is saai geschreven en daardoor niet om door te komen. Als Ralph gekleurde linten begint te zien krijgt het boek nog iets interessants maar niet genoeg om echt te boeien.

2*

De eerste keer dat ik Insomnia las vond ik het begin ook erg traag. De tweede keer las ik er echter razendsnel doorheen. Hoe meer Ralph te weten komt, hoe interessanter het wordt. De link met The Dark Tower is ook leuk, al kloppen enkele dingen niet met die boekenreeks. Misschien dat daar ook een reden voor is.

4*

Lijkt me overigens ook niet het juiste boek om als eerste van King te lezen, dan kan je eerder beginnen met The Shining of It.

Moet deze nodig nog eens opnieuw lezen. Eigenlijk weet ik er niet zo veel meer van. Ik weet nog wel dat ik het de eerste keer ook niet fantastisch vond maar na bovenstaande post moet ik het toch maar weer eens een kans geven denk ik.

Mijn algehele indruk was dat King aardiger voor z'n hoofdpersonages aan het worden was. Hij slacht ze niet meer zo koud en meedogenloos af, en dat vond ik best prettig. Het is echter wel een van de laatste die ik van 'm gelezen heb.
Maar het is inderdaad geen boek voor beginners.

Ben nu bijna halverwege, maar dit is wel één van de taaiere Kings inderdaad, al vind ik het fenomeen insomnia wel erg interessant en goed uitgewerkt.

De infotekst hierboven klopt niet helemaal, Lois Chasse is een vrouw

Prachtige tweede helft van het boek, mooi die hogere strijd tussen goed en kwaad. 4,5 lijkt me zeker op zijn plaats voor dit prachtboek.

Ik ben het toch niet eens met de meeste mensen boven mij.
Insomnia was het eerste boek van Stephen King dat ik las, en het blijft, samen met 'De Talisman' het beste boek van hem dat ik gelezen heb.
Het feit dat ik ongeveer 12/13 jaar was toen ik hem las, wil volgens mij wel zeggen dat het geen saai boek was, aangezien kinderen van die leeftijd doorgaans niet echt moeite doen om door saaie eerste bladzijden te komen (in mijn geval tenminste). Ik denk wel te begrijpen wat veel mensen bedoelen als ze het boek saai noemen, dat gevoel heb je ook het hele boek door, maar dat gevoel moet je niet omschrijven met 'saai'. Het zorgde er bij mij voor dat ik me kon inleven in de insomnia van de hoofdpersoon, bijna alsof ik er zelf aan leed. Het hele verhaal door is er zo'n onderliggende spanning, zonder dat er echt spectaculaire dingen gebeuren, op het einde na dan.
Misschien is het het feit dat hij een meeslepende verklaring geeft voor onverklaarbare dingen (denk aan de mannetjes die beslissen over leven of dood, maar dit was zeker het beste boek dat ik van hem gelezen heb, zelfs één van de beste boeken die ik óóit gelezen heb. (maar goed, ik ben nog maar 17, dus er is nog tijd zat om dat te overtreffen).

Uitgeverij Luiting fantasy heeft een hele mooie donkere toren hardcover serie uitgebracht met als aanvulling dit boek in dezelfde vormgeving. Insomnia heb ik hierdoor gelezen na het lezen van de donkere toren reeks. Geen spijt van! Als donkere toren liefhebber heb ik me enigszins gestoord aan een paar elementen in het laatste boek van deze serie. Dit boek daarentegen heeft mijn mening herzien.
De eerste helft is inderdaad soms langdradig, maar ach, dat is ook wel een beetje King eigen. De tweede helft vond ik ijzersterk.
Voor de liefhebbers van bovengenoemde serie zijn ook Ogen van de draak, Rosie en Bezeten stad in dezelfde Donkere Toren vormgeving uitgegeven.

Jaja...

Enorm vreemd boek van King. Het is een klepper van formaat, maar gaat ongelooflijk langzaam. King heeft hiervoor wel zijn reden want het verhaal handelt over een bejaarde man en oudere mannen doen het altijd iets rustigers aan. Ook het feit dat hij een bejaarde man als hoofdpersonage neemt is bizar, en dan die fantasievolle elementen en ongelooflijke verwijzingen naar de Donkere Toren maken van dit boek wel één van de vreemdste leeservaringen ooit.

Toch heeft King ervoor gezorgd (hoe traag het ook is) om verder te lezen. Ik zou zweren moest ik het boek bij het verkeerde moment hebben doorgenomen ik het verhaal abrupt zou dichtklappen en wegleggen voor later. Toch intrigeerde het mij. De vreemde mensen die volgens Ralph opeens anders waren, alweer iemand die zijn vrouw mishandeld en uiteraard de elementen van de Donkere Toren reeks die soms eens in het verhaal komen.

Vergeet de horror in dit verhaal. Insomnia is een trage roman die naar het midden toe doorspekt wordt met fantasievolle elementen. Als je hier niet van houdt kan je maar beter afhaken. Ik kon er mee leven en juist dat mysterieuze, intrigerende zorgde ervoor dat ik bleef doorlezen. Tot het moment die ook in bovenstaande inhoud wordt beschreven met de kleine kale dokters kwam MOEST ik wel doorlezen. Deze scène gaf me wat kippevel. Voor de rest begint het boek pas op gang te komen op de laatste 200 pagina's, maar als je de Donkere Toren hebt gelezen is dit wel een aardige toevoeging en ga je Insomnia op de laatste pagina's meer respecteren.

Ralph is een goed personage. Je leeft enorm veel met hem mee net als Lois, maar de rest van de personages zijn voor mij iets te flat. King beschrijft hier ook een beschaving (Derry) maar kan dit niet zo goed als in De Noodzaak of Gevangen. Misschien heeft hij daar ook zijn redenen voor, want Derry is niet bepaald de trekpleister wat vakantie betreft. Toch had King van mij wat vollere personages met een ziel mogen schrijven.

Ik vind het nog altijd moeilijk om dit boek te beoordelen. Ik zou het met een 3,5* willen beoordelen, maar moest ik het een tweede keer herlezen en ik ga rekening houden met de traagheid die de roman wel niet heeft en de buitenaardse elementen (en uiteraard weet je als lezer dan ook al waarom dit zo gebeurt) gaat dit boek me veel beter bevallen. Daarom geef ik 4* als eindoordeel voor Insomnia. Eigenlijk is dit boek voor King fans een must try, vooral als ze de Donkere Toren reeks hebben gelezen. Insomnia is misschien wel DE roman die het meest met de universele wereld van King heeft te maken. Ook in de Donkere Toren zelf wordt deze roman besproken.

Zeker het lezen waard.

Info; op de rood-witte cover staat de naam KING in TORENhoge letters zodat duidelijk moet gemaakt worden dat King zeker niet moet worden gezien als The Crimson King.

Het is lang geleden, maar ik vond dit eigenlijk het zwakste boek dat ik ooit van King heb gelezen (vooral vroeger heb ik zijn boeken echt verslonden, en nog steeds reken ik Carrie, The Shining, Bezeten Stad en IT tot de betere boeken die ik ken). Ik vond het gewoon onzin allemaal, de personages te oud om me mee te identificeren en het bovennatuurlijk gedoe te vreemd om echt angst aan te jagen of zelfs maar serieus te nemen.

Maar ik ben een ouderwetse King-lezer denk ik, die hele Donkere Toren heeft me ook nooit geboeid (al ben ik er nooit echt aan begonnen, enkel eens geprobeerd en dan weggelegd). In die zin kan ik me erg vinden in de bespreking van Dr Channard: ik ben dus een van die lezers die 'er niet van houdt'

Ik vond deze nog heel redelijk; hierna ben ik afgehaakt.

Kan ik inkomen. Insomnia is één van zijn meest omstreden romans. Als je top en flop 5's van King gaat bekijken zie je Insomnia in tops als in flops staan

Eindelijk de tijd genomen om Insomnia opnieuw te lezen en wat is het een fantastisch boek zeg! Ik denk dat ik een kleine 20 jaar geleden nog te jong was om het tempo en de opbouw van dit boek goed te kunnen waarderen. En de links met de Donkere Toren zeiden me toen natuurlijk ook niets omdat ik daar pas later aan begonnen ben.

Mijn score gaat van 3 naar 4 sterren!

Wat een traag boek. Eindeloze gesprekken van de personages. Niet doorheen te komen.