Erg creatief, maar wel een beetje droog.
Het probleem met dit soort experimenten is namelijk dat (i) vaak niet alle onderdelen slagen, en (ii) delen die wel geslaagd zijn vaak wel een kortstondige glimlach oproepen maar me verder niet zoveel doen.
Wat betreft het eerste bezwaar: er zijn een heleboel stijloefeningen waar ik simpelweg niet zoveel mee kon. Sommige stijloefeningen zijn in feite puzzels, waar je tijd in moet stoppen om ze te vertalen - en daar had ik weinig zin in, want de vertaling ken je uiteraard al lang, dus waarom zou je? En veel andere stijloefeningen zijn wel aardige, wel, oefeningen, maar niet meer dan dat. Het verhaaltje dat omgekeerd wordt verteld, woorden die steeds met dezelfde letter beginnen, een zinnetje dat herhaald wordt ... het doet me niets.
Andere stijloefeningen kon ik gelukkig echter beter waarderen. Twee soorten oefeningen sprongen er daarbij voor mij uit. Ten eerste zijn er oefeningen waarin het verhaaltje omschreven wordt in een bepaald soort jargon: filosofisch, medisch, probabilistisch, etc. En ten tweede is de stijl soms zeer subjectief en opiniërend: een stereotiep vrouwelijk perspectief bijvoorbeeld, of een reactionair of vooringenomen perspectief. Ook die oefeningen raakten me niet echt, maar ik vond ze in ieder geval vermakelijk.
Ondanks dat de oefeningen afzonderlijk zelden echt indruk maken is een boek als dit door haar grote verscheidenheid uiteraard meer dan de som van haar delen. Er wordt een zeer grote variatie aan stijlen en perspectieven beschreven, en dat levert een bijzondere, zeer veeldimensionale ervaring op.
Maar die ervaring blijft aan de droge kant, en dat neem ik het boek kwalijk. Het is een leuk experiment, met een aantal erg geslaagde stijloefeningen, maar het raakt me te weinig voor een hoge score. 3*