Zingende Botten: Over Gedichten, Dood en Souvenirs - Boudewijn Büch (2003)
Alternatieve titel: Serietitel: Vier Visies op de Dood
Nederlands
Verhalenbundel
Ideeënliteratuur / Reis
55 pagina's
Eerste druk: Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek,
Amsterdam (Nederland)
Boekenweekessay 2003. In 'Zingende botten' volgt Boudewijn Büch het spoor van vier dichters en schrijft over de plaats van de dood in hun oeuvre: Arthur Rimbaud ('de dood als dichterlijk beginsel'), Sylvia Plath ('de dood als levensdoel'), Gerrit Achterberg ('de dood als poëtische toverformule') en Novalis ('de dood als roes'). Juist door het bijna zonder onderbreking over de dood te hebben wekt Büch deze vier doodsdichters weer tot leven. Er is ook veel aandacht voor het materiale, het overgeblevene, want volgens Büch is dichtkunst veel meer dan exegese. Zo vertelt Büch over hoe hij met Rimbauds koffer op de foto gaat in het Rimbaud-museum en heeft hij de verlovingsring van Novalis mogen vasthouden.