Min Historia: Jag Är Zlatan Ibrahimović - Zlatan Ibrahimović en David Lagercrantz (2011)

In een paar dagen uitgelezen.

Zlatan schrijft zoals hij is; eerlijk en recht voor zijn raap.

In de eerste bladzijden brandt hij al gelijk Pep Guardiola af, de succestrainer van het huidige Barcelona. Daarna gaat het over zijn moeizame jeugd in een achterstandswijk in Malmö. Zlatan beschrijft hoe hij door brutaal te zijn, te blijven volharden en keihard te werken zich toch wist te onderscheiden van andere talenten.

En toen kwam Ajax.

Ik vind persoonlijk dat Zlatan, die toch best veel aan Ajax (en uiteraard ook zichzelf) te danken heeft, niet positief over Ajax is. Dat had ik niet verwacht.

Van zijn Ajax periode beschrijft Zlatan de hoogte - en dieptepunten van zijn tijden bij Juventus, Inter Milan en zijn huidige club AC Milan. Maar ook zijn moeizame relatie met de pers, de geboorte van zijn kinderen, incidenten op trainingen, en vooral ook, alle kattekwaad die hij heeft uitgehaald.

Dit boek leest als een trein en barst van de smeuige feitjes. Veel inside information over bepaalde elite-trainers en andere spelers. Zlatan spaart niemand. Sinds de biografie van Dennis Rodman heb ik dat niet meer zo meegemaakt .


Aanrader voor elke voetbal-liefhebber.

Wat zegt-ie zoal over Ajax, dan?

Dat de spelers destijds, met name van der Vaart, elkaar niets gunden.
Hij vond dat hij pas bij Juventus onder Capello een echte afmaker is geworden.
Hij vond het tik-tak technische voetbal niet ideaal waar Ajax vooral op trainde.

Hij hekelt van Gaal en is pro Beenhakker.

Verder weinig positiefs als in b.v. dat hij Ajax dankbaar is en hij daar doorgebroken is.
Wat wel zo is, maar dat kwam nergens naar voren.

@ Slainte: Goh, door jouw stukje toch maar op de verlanglijst gezet! Dank! =D

Las de eerste paar bladzijden, las wel erg lekker weg. Komt nog weleens dit boek.

Poeh, indrukwekkend relaas. Respect gekregen voor die idioot.

Erg fijn boek als je van sportbiografiën houdt.

Als voetbalfan is dit boek wel fijn. Ik heb hem in het Zweeds gelezen.

Mooi boek. Tof om te lezen.

Zegt de man die Van der Vaart opzettelijk blesseerde in de interland tussen Nederland en Zweden in 2004. Fascinerend karakter. Minpunt van deze autobiografie - en dat vind ik al bij voorbaat - dat zijn voetballende loopbaan nog niet is afgelopen, en dat er over een jaar of vijf jaar ongetwijfeld een nieuwe verschijnt.

Interessante biografie van deze eigenzinnige, maar zeer talent- en succesvolle voetballer.
De schrijfstijl is daarentegen bijzonder matig.

Vol overbodige herhalingen, veelal krom geschreven, en gedurende de laatste pakweg 100 bladzijden grijpt het me allemaal wat minder - sommige automatismen en beschrijvingen zijn dan wel érg vaak langsgekomen, bovendien wreekt de wijdlopigheid vooral doordat het Barcelona-deel ook als proloog is toegevoegd en veel gedachtes/scèntjes daarbij dus gewoon twee keer in het boek zitten. Maar verder: een van de fijnste sportbiografiën die ik ken. Zlatan is een onmogelijke man, en toch krijg ik een zekere sympathie voor hem, die wordt afgewisseld met ergernis en frustratie - knap gedaan. Hij laat me bijna nergens onverschillig, en dat is toch waar het voor mij vaak in gaat in boeken, of die nu van Dostojevski of Giphart of Zlatan Ibrahimovic zijn: dat ze me niet koud laten.

Om in de stijl van het boek te blijven... Zo van: de schrijfstijl is bijzonder matig.

Maar goed, ik verwacht van een biografie ook geen literair meesterwerk, het gaat om de verhalen en de persoonlijkheid van Zlatan. Van beide heb ik zeer genoten, en misschien zelfs wel geleerd. Wat een karakter heeft deze baas.

Wat jij zegt.

Heerlijk boek, niet verwacht dat ik het zou leuk zou vinden. Binnen 2 dagen helemaal uitgelezen op vakantie in Italië.

Zlatan Ibrahimovic is één van de succesvolste voetballers aller tijden en daarnaast ook nog eens een uitgesproken persoonlijkheid. Alle ingrediënten zijn daardoor aanwezig voor een smeuïge biografie.

Smeuïg is het inderdaad, maar de schrijfstijl laat zich nog het beste vergelijken met dat van een willekeurige schoolkrant. De strekking van het verhaal is ruim 300 pagina's precies hetzelfde: mensen twijfelen aan Zlatan, de Zweed maakt zich boos en bewijst het tegendeel.

Wellicht voor even leuk, maar dit maakt van "Ik, Zlatan" vooral een eindeloze herhalingsoefening. Nergens is er ruimte voor een bredere context of maatschappelijke ontwikkelingen: alleen de persoon Zlatan is belangrijk.

De beschrijving van megatransfers en (social) media hadden Zlatans verhaal in een groter perspectief kunnen plaatsen maar de schrijver pent vooral een relaas van een narcistisch wonderkind. Waar de liefde voor de bal vandaan komt, is in nevelen gehuld. Zlatan heeft de oude Ronaldo grondig bestudeerd maar lijkt verder weinig tot geen oog te hebben voor zijn omgeving.

De titel is in ieder geval uitstekend gekozen: half puntje extra.

2,5*