Faust. Eine Tragödie - Johann Wolfgang von Goethe (1808)

Neem aan dat mensen het weten maar voor de zekerheid:Dit is in dichtvorm geschreven.

Kan mij vaak niet bekoren maar deze en die van poesjkin vond ik heerlijk weg te lezen. De vertaling was mooi en vloeiend geschreven.

Een begrip in de literatuur.
4.5*

Hoewel Goethe een middeleeuwse vertelling over Dr. Faust optekent waarin een belangrijke rol voor god en de duivel zijn weggelegd, is "Faust" een humanistisch boek. Hiermee staat Goethe rechttegenover het christendom en de eerdere Faust vertellingen. Iedere mens heeft een mefistofeles en het is zijn eigen keuze of hij hier naar luistert. Iets wat in dit boek op mooie wijze wordt neergezet doordat Faust ervoor kiets om er naar te luisteren en een contract te tekenen en doordat Gretchen er op het eind voor kiest niet met mefistofeles en Faust mee te gaan.

Ik heb de Nederlandse vertaling van Ard Posthuma gelezen en genoten van de mooie op rijm geschreven zinnen. Al was de vertellingen op sommige punten mij iets te modern voor zo'n uit boek, Maar daar tegenover lijken sommige stukken wel rechtstreekse poezie (bijv. hoofdstuk Gretchen's kamertje).
Dit is pas het eerste deel van de faust vertelling, 25 jaar later publiceerde faust het tweede deel en dat ga ik nu lezen.

En beviel dat?

Het tweede deel is een stuk moeilijker door te komen maar absoluut aan te raden.

Tja, Faust dus. Ik heb al jaren hier Thomas Mann's roman Doctor Faustus in de kast en ergens speelt het idee die roman nu toch maar eens te lezen, net als het boek Mefisto van zijn zoon. En toen zag ik bij toeval de bundel met de twee delen Faust van Goethe in de bieb staan. Toch maar meegenomen. En hoewel toneel en poëzie niet direct mijn favoriete vormen van literatuur zijn heb ik genoeg moois gelezen en viel deze Faust me toch behoorlijk tegen.

Puur naar aantal woorden is dit een kortverhaal maar wel gebracht als groot verhaal, en dat wringt. Mede door de vorm ook mis ik een stukje (of eigenlijk, een enorm stuk) beleving. Ik zie de woorden, het is knap maar dat wreekt zich ook. Ik vond het rijm eerst wat kinderlijk en knullig, deels in mijn vertaling, maar ook een andere vertaling en het origineel dat ik erbij zocht. Echter uit het nawoord van de vertaler werd wel helder waarom een en ander zo is neergezet. Maar goed, dat doet wel iets met de beleving. Knap neergezet, maar het komt minder goed over als ik het lees. Daarnaast als het gaat om de psyche van de personen dan moet ik dat maar aannemen als ik een en ander lees en overdenk, maar uit de tekst haal ik nooit de gevoelens die de personages zouden moet hebben. Dit is een kil en afstandelijk ding waar ongetwijfeld boeiende dingen worden gezegd maar die op mij als lezer nooit overkomen.

Ik las achteraf nog de nawoorden en die waren en pak boeiender. Dit is voor mij echt een werk waarover lezen leuker is dan het werk zelf lezen. 2,0*.