La Grande Peur dans la Montagne - Charles-Ferdinand Ramuz (1926)
Alternatieve titel: De Grote Angst in de Bergen
mijn stem
3 stemmen
Frans
Psychologisch / Streek/Familie
269 pagina's
Eerste druk: Grasset,
Parijs (Frankrijk)
Een groep jonge herders leidt de kuddes voor de zomermaanden naar een hooggelegen alpenweide waar zich twintig jaar voordien raadselachtige sterfgevallen hebben voorgedaan. Volgens de oudere generatie dorpelingen is die weide vervloekt. Wanneer de koeien besmet blijken met mond- en klauwzeer, ‘de ziekte’, worden vee en herders in quarantaine geplaatst. Volgens de ouderen hebben de jongeren het onheil over zich afgeroepen door de geheime wetten van de berg te tarten. De van hun medemensen afgezonderde herders verliezen gaandeweg hun menselijkheid: ze spreken niet meer, melken het vee niet meer, steken het vuur niet langer aan; zieke en dode dieren liggen her en der verspreid zonder te worden verzorgd of begraven. ‘De ziekte’ is de eerste ramp in een hele reeks...
1
geplaatst: 8 maart, 15:14 uur
7 maart al:
Charles-Ferdinand Ramuz, ‘De grote angst in de bergen’ (fragment) – Hof/Haan - hofhaan.nl
Een artikel uit 2006 van Rokus Hofstede:
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/angst-voor-wrede-woeste-bergen~b36718e0/
Charles-Ferdinand Ramuz, ‘De grote angst in de bergen’ (fragment) – Hof/Haan - hofhaan.nl
Een artikel uit 2006 van Rokus Hofstede:
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/angst-voor-wrede-woeste-bergen~b36718e0/
0
geplaatst: 2 april, 12:16 uur
Ik heb het boek inmiddels in huis en er zat een brochure in van Schwob. Het is opgenomen in de lijst vergeten klassiekers:
Schwob leest u door het jaar
Schwob leest u door het jaar
6
geplaatst: 19 juni, 10:56 uur
Ach ik heb nu wel even tijd...
...maar alles wat ik er over te zeggen heb staat beter verwoord in het nawoord van Rokus Hofstede, dat ik het zo'n prachtige roman vind komt mede door de vertaling van Hofstede:
Slechte vertalingen mogen dan nog altijd een 'schenkend euvel' zijn, goed vertalen is nog altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe doe je dat, goed vertalen, als niet 'wat' maar het 'hoe' de eigenlijke waarde van een tekst uitmaakt?
Ik las hiervoor De woestijn van de tartaren van Dino Buzzati. Buzzati schreef als een schilder. Hij bekeek alles vanuit één standpunt, de vlakte van de woestijn door ramen omkadert, muren waar het zonlicht op schijnt dat zich langzaam verplaatst, verglijdende tijd. De stijl van Ramuz daarentegen is veel beweeglijker en is eerder filmisch te noemen. Hofstede zegt er dit over:
Hij monteert zijn materiaal zodanig dat het perspectief verschuift en dat scènes, bewegingen en gebeurtenissen in elkaar over gaan, bijvoorbeeld wanneer het vertelstandpunt nu eens samenvalt met de blik van een personage, dan weer met die van een anonieme getuige, en zich daarna verwijdert om dezelfde scéne van grote afstand of grote hoogte te volgen.
En dat nog voor de uitvinding van de drone met camera! (dezelfde "techniek" zal later toegepast worden door Jean Carrière in De sperwer van Maheux)
Wanneer de mannen op de hoog gelegen alpenweide aankomen, dan sta je als lezer a.h.w. op die weide en zie je de mannen verschijnen. Dit heeft een geweldig suggestieve werking, het is alsof je ze opwacht:
Dan leggen ze nog een flink stuk weg af, winnen zigzaggend nog meer hoogte, bereiken de top van die laatste hindernis - en zo zijn ze halverwege de ochtend op de rand van de laatste trede aanbeland, je ziet ze erachter vandaan tevoorschijn komen, eerst hun hoed en hun hoofd, dan ook hun schouders.
Eenmaal daar gearriveerd op de alm en in de berghut begint het met de ellende...
Ik ben erg enthousiast over deze roman en spreek dan ook de hoop uit dat er nog meer vertalingen van Ramuz werk gaan verschijnen. Maar ja veel belangstelling zal er wel niet voor zijn vrees ik, zelfs echte boekenliefhebbers zoals die er zijn op deze site weet het nauwelijks te bereiken (of ben ik te voorbarig) en het zal zeker niet in de top-5 van Bruna komen.
...maar alles wat ik er over te zeggen heb staat beter verwoord in het nawoord van Rokus Hofstede, dat ik het zo'n prachtige roman vind komt mede door de vertaling van Hofstede:
Slechte vertalingen mogen dan nog altijd een 'schenkend euvel' zijn, goed vertalen is nog altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe doe je dat, goed vertalen, als niet 'wat' maar het 'hoe' de eigenlijke waarde van een tekst uitmaakt?
Ik las hiervoor De woestijn van de tartaren van Dino Buzzati. Buzzati schreef als een schilder. Hij bekeek alles vanuit één standpunt, de vlakte van de woestijn door ramen omkadert, muren waar het zonlicht op schijnt dat zich langzaam verplaatst, verglijdende tijd. De stijl van Ramuz daarentegen is veel beweeglijker en is eerder filmisch te noemen. Hofstede zegt er dit over:
Hij monteert zijn materiaal zodanig dat het perspectief verschuift en dat scènes, bewegingen en gebeurtenissen in elkaar over gaan, bijvoorbeeld wanneer het vertelstandpunt nu eens samenvalt met de blik van een personage, dan weer met die van een anonieme getuige, en zich daarna verwijdert om dezelfde scéne van grote afstand of grote hoogte te volgen.
En dat nog voor de uitvinding van de drone met camera! (dezelfde "techniek" zal later toegepast worden door Jean Carrière in De sperwer van Maheux)
Wanneer de mannen op de hoog gelegen alpenweide aankomen, dan sta je als lezer a.h.w. op die weide en zie je de mannen verschijnen. Dit heeft een geweldig suggestieve werking, het is alsof je ze opwacht:
Dan leggen ze nog een flink stuk weg af, winnen zigzaggend nog meer hoogte, bereiken de top van die laatste hindernis - en zo zijn ze halverwege de ochtend op de rand van de laatste trede aanbeland, je ziet ze erachter vandaan tevoorschijn komen, eerst hun hoed en hun hoofd, dan ook hun schouders.
Eenmaal daar gearriveerd op de alm en in de berghut begint het met de ellende...
Ik ben erg enthousiast over deze roman en spreek dan ook de hoop uit dat er nog meer vertalingen van Ramuz werk gaan verschijnen. Maar ja veel belangstelling zal er wel niet voor zijn vrees ik, zelfs echte boekenliefhebbers zoals die er zijn op deze site weet het nauwelijks te bereiken (of ben ik te voorbarig) en het zal zeker niet in de top-5 van Bruna komen.
1
geplaatst: 19 juni, 12:50 uur
...stilte... schreef:
Maar ja veel belangstelling zal er wel niet voor zijn vrees ik, zelfs echte boekenliefhebbers zoals die er zijn op deze site weet het nauwelijks te bereiken (of ben ik te voorbarig) [...]
Maar ja veel belangstelling zal er wel niet voor zijn vrees ik, zelfs echte boekenliefhebbers zoals die er zijn op deze site weet het nauwelijks te bereiken (of ben ik te voorbarig) [...]
Voorbarig, zeker. Het boek staat in elk geval op mijn radar. In het voorjaar viste ik helaas achter het net met betrekking tot een recensie-exemplaar, maar ik zal mijn bibliotheek achter de vodden zitten.
2
liv2 (crew)
geplaatst: 19 juni, 15:05 uur
Ik ben er net in begonnen en ben heel erg benieuwd, zeker na de commentaar van ...stilte...
Het boek sprak me meteen aan. De woestijn van de tartaren vond ik ook adembenemend mooi dus ik denk dat deze een schot in de roos gaat zijn.
Het boek sprak me meteen aan. De woestijn van de tartaren vond ik ook adembenemend mooi dus ik denk dat deze een schot in de roos gaat zijn.
1
psyche (crew)
geplaatst: 19 juni, 16:00 uur
...stilte...
Er zijn wel ‘ergens’ vijf exemplaren in bibliotheken maar nu in ieder geval (nog?) niet (digitaal) te reserveren.
Er zijn wel ‘ergens’ vijf exemplaren in bibliotheken maar nu in ieder geval (nog?) niet (digitaal) te reserveren.
1
geplaatst: 19 juni, 16:16 uur
Er zijn wel ‘ergens’ vijf exemplaren in bibliotheken maar nu in ieder geval (nog?) niet (digitaal) te reserveren.
Ik ben nog zo iemand die boeken koopt. Maar voor wie niet kan wachten kan ik De sperwer van Maheux van Jean Carriére aanraden...minstens zo mooi.
5
geplaatst: 19 juni, 18:18 uur
Dit geloof je niet: het boek viel vanmiddag op mijn deurmat! Dus toch een recensie-exemplaar, voor Literair Nederland, bij puur toeval (eerder tekende ik bij het Nederlands Dagblad in op deze titel maar hij was al vergeven).
3
geplaatst: 19 juni, 19:20 uur
Tjonge, wat een beetje aandacht voor een boek allemaal kan losmaken!
5
liv2 (crew)
geplaatst: 19 juni, 19:41 uur
In alle geval, de weg naar de alm is wondermooi beschreven. Ik hoop dat dit boek mij uit de impasse helpt. Hiermee bedoel ik dat ik al 2 jaar elk begonnen boek stop na vijftig bladzijden. Bij deze ga ik ervoor om terug een boek te lezen en hier mijn bevinding te posten. I have to do this.
* denotes required fields.
* denotes required fields.