menu

Ostatnie Życzenie - Andrzej Sapkowski (1993)

Alternatieve titels: De Laatste Wens | Saga o Wiedźminie

mijn stem
3,72 (27)
27 stemmen

Pools
Verhalenbundel
Fantasy

286 pagina's
Eerste druk: SuperNOWA, Warschau (Polen)

Geralt Van Rivia is een Hekser. Een geslepen magiër. Een koelbloedige moordenaar. Zijn doel: de monsters vernietigen die zijn wereld terroriseren. Maar niet alles wat monsterlijk oogt is slecht. En niet elke schoonheid is goed. Maar elk sprookje bevat een kern van waarheid...

zoeken in:
avatar van Bruno_6
3,5
Originele en geslaagde mix van fantasy, mythologie, sprookjes en filosofie.

Dit boek bevat 6 kortverhalen die verbonden worden door een raamvertelling.

SolidKevin
Na het spelen van The Witcher-games van de Poolse Studio CD Projekt Red ben ik begonnen aan de boekenreeks van Sapkowski. In dit eerste boek wordt, d.m.v. korte verhalen, het personage Geralt of Rivia geïntroduceerd aan de lezer. Het mooie aan dit alles is dat het zich voor de gebeurtenissen uit de games afspeelt, waardoor je niet met dubbele dingen wordt geconfronteerd. Ik ken de wereld en de personages, maar het is vooral mooi om te zien hoe het zich tot elkaar verhoudt.

Na het lezen van The Last Wish (ik lees de boeken in de Engelse taal) ben ik de schrijvers van CD Projekt Red nog meer gaan waarderen. Niet alleen is er met veel respect omgegaan met het bronmateriaal, maar als je niet beter zou weten dan zou je denken dat Sapkowski het verhaal in de games zelf zou hebben gemaakt.

Het boek zelf leest lekker weg en is een mooie introductie in de wereld van The Witcher. Hierbij
combineert de Poolse schrijver verschillende elementen van fantasy met een volwassen ondertoon. Een must voor iedere fan van The Witcher-games en een echte aanrader voor mensen die genieten van goede fantasy.

avatar van dutch2.0
4,0
En zo bracht het kwartaalboek van herfst 2018 mij op een plek waar ik normaal gesproken nooit zou komen: Poolse fantasy uit de jaren 90 van de vorige eeuw. Gelezen in het Engels (de Nederlandse vertaling kreeg ik niet zo snel te pakken) maar dat maakte de pret niet minder. Want ook dit was weer een heel fijn kwartaalboek!

Voor zover ik fantasy ken (en mijn kennis houdt op bij Tolkien, Pratchett, Rowling en (de serie naar) Martin) is dit fantasy met een beetje vreemde tic. De wereld waarin we terecht komen lijkt op Pratchett's Discworld, met zijn monsters, magie, ruige kroegen, foute tovenaars, en wat niet meer. Ook de nadruk die hier ligt op al te menselijke zwakten heeft wel wat van Pratchett. Maar wat aan dit boek opvalt is de bizarre manier waarop Sapkowski elelementen uit sprookjes, westerns, religie en filosofie in de blender heeft gejast en waar dat in resulteert.

Zo is de opening van het boek puur western (een vreemdeling arriveert in een stadje, loopt een kroeg in en wordt uitgedaagd door opstandige locals). Het volgende verhaal (De laatste wens bestaat uit zes losse verhalen over de witcher Geralt, met terugkerend verhaal The Voice of Reason als verbindend element) begint als western, gaat verder als een droogkomische variatie op Belle en het Beest en eindigt als bloederige fantasy. Dan hebben we ook nog Sneeuwwitje (die hier Renfri heet), een tough cookie met een onfortuinlijk kapsel, lange benen en een onstuimig temperament. Over haar 7 dwergen lezen we alleen geruchten, en daar zijn we stiekem ook maar blij mee.

Die mix is de grootste charme van dit boek, maar er is nog veel meer. Zo weigert Sapkowski de diepere lagen uit te leggen, daar moet je zelf maar achter komen (zo begrijp je pas op het eind van het verhaal The Edge of the World dat het hier gaat over het droevige lot van de Noord-Amerikaanse indianen). . Dat maakt het lezen ervan (als je wilt tenminste) tot een actieve en erg bevredigende bezigheid. Behalve natuurlijk wanneer je echt iets hebt gemist (kan iemand mij uitleggen wat Geralts eerste wens is in het titelverhaal?) Dan baal je wel een beetje.

Wat ook al zo fijn is, is Sapkowski's humane blik. Karakters zijn zelden zwart of wit in dit boek, maar meestal zijn het goedbedoelende maar flink gemankeerde wezens. Soms zijn ze grappig (zoals de duivel in The Edge of the World of zoals de fantastische koningin Calanthe), soms zijn ze tragisch, zoals het monster Nivellen, soms smachtend, zoals de kleine profete Iola, soms levensgenieters (en heethoofden) zoals Geralts kameraad Dandelion. Maar wat ze delen (zelfs de monsters) is hun menselijkheid.

Tel daar nog wat morele dilemma's, voorzichtige erotica en geslaagde humor bij op, en je hebt bijna een meesterwerkje. Bijna, want soms wil Sapkowski te veel (zoals in het eerste verhaal, waarin hij de westernclichés te ver doordrijft en Geralt dingen laat doen die volkomen tegen zijn karakter in gaan). Ook lijken de eerste twee verhalen qua structuur iets te veel op elkaar.

Maar toch... wie vorig jaar tegen me had gezegd dat ik nog eens zou genieten van Poolse fantasy had ik voor gek verklaard. En toch is dat precies wat er is gebeurd!

avatar van misterfool
3,5
Ik kan mij uitstekend vinden in de mening van Dutch 2.0. Scheelt mij weer wat typewerk. Ik was niettemin iets minder verrast over de kwaliteit van dit boek. Ik kende de Witcher-videogames al en daar vallen de goed uitgewerkte karakters en de grijze moraal eveneens op. Zoals Dutch terecht zegt, springt hier in het oog dat herkenbare elementen, uit onder meer sprookjes, zijn verwerkt tot een eigenzinnig geheel.

Daarenboven vind ik het hoofdkarakter sterk gekozen. Gerald lijkt een deconstructie te zijn van de typische fantasy-held. Verre van een idealist. Eigenlijk gewoon een soort mythische ondierverdelger.
Onderbetaald en ondergewaardeerd. Daarenboven is het niet altijd duidelijk of het doelwit echt een monster is of dat zijn opdrachtgever verhulde motieven heeft. Het karakter is verder verre van onaantastbaar. Tijdens het raamwerk van deze verhalenbundel zit hij nota bene in een veredelde ziekenboeg.

Ten slotte valt nog op dat 'The Last Wish eigenlijk nooit pretentieus is en juist veel humor bevat. Het werkt ontwapenend. Als de schrijver dan toch een (al dan niet) subtiele sociale observatie maakt, komt dat des te harder aan. Zo'n quote als de onderstaande blijft mij bijvoorbeeld wel bij:

"People," Geralt turned his head, "like to invent monsters and monstrosities. Then they seem less monstrous themselves. When they get blind-drunk, cheat, steal, beat their wives, starve an old woman, when they kill a trapped fox with an axe or riddle the last existing unicorn with arrows, they like to think that the Bane entering cottages at daybreak is more monstrous than they are. They feel better then. They find it easier to live.”
dutch2.0 schreef:
De wereld waarin we terecht komen lijkt op Pratchett's Discworld, met zijn monsters, magie, ruige kroegen, foute tovenaars, en wat niet meer. Ook de nadruk die hier ligt op al te menselijke zwakten heeft wel wat van Pratchett

Klinkt als een goede reden om een van zijn boeken eens te gaan lezen.

avatar van eRCee
3,5
dutch2.0 schreef:
Behalve natuurlijk wanneer je echt iets hebt gemist (kan iemand mij uitleggen wat Geralts eerste wens is in het titelverhaal?) Dan baal je wel een beetje.

Haha, schrijf je zo'n knappe bespreking en dan laat je het afweten op zo iets onbenulligs.



Graag gedaan!

avatar van dutch2.0
4,0
eRCee schreef:
(quote)

Haha, schrijf je zo'n knappe bespreking en dan laat je het afweten op zo iets onbenulligs.

Ga weg en neuk jezelf

Graag gedaan!

Ah, dat verklaart waarom die Djinn not amused was (en enigszins in verwarring). Thnx voor de uitleg!

Overigens denk ik dat dit ook wel een boek is voor onze amigo Jason82. Past wel in zijn straatje, lijkt me.

avatar van Jason82
dutch2.0 schreef:

Overigens denk ik dat dit ook wel een boek is voor onze amigo Jason82. Past wel in zijn straatje, lijkt me.

Het is dat ik door de vele nog te lezen boeken het bos niet meer zie, anders zou ik hier inderdaad direct aan willen beginnen ? jouw recensie maakt me zeker enthousiast ?

avatar van eRCee
3,5
Ook wat mij betreft is dit fijne kost. De grootste valkuil van het fantasy-genre, namelijk overdrijving, wordt al redelijk beteugeld door de structuur van op zichzelf staande verhalen rondom de hekser Geralt. Het belangrijkste wat je Sapkowski dan ook moet nageven is dat hij weinig verkeerd doet maar het wel spannend en amusant houdt. Zoals dutch2.0 daarnaast al aangeeft is de vermenging van inspiratiebronnen van allerlei garnituur behoorlijk vermakelijk. Het zijn in mijn ogen niet zozeer genres waar De laatste wens mee varieert, maar elementen uit genres. De Griekse mythologie is bijvoorbeeld niet ver weg, er zijn verwijzingen naar de bijbel, naar Tolkien, en in het vervolg (Het zwaard der voorzienigheid) ook naar de ridderverhalen. Verder is de protagonist mooi neergezet als buitenbeentje met een zweem tragiek en mysterie om zich heen. Wat eveneens geldt voor zijn geliefde. Een lekker boek dus om in te duiken, hoewel mijn hoop dat Sapkowski een brug zou slaan tussen fantasy en literaire fictie niet helemaal is uitgekomen.

avatar van Abubakari
3,5
Ik sluit mij aan bij de rest, leuk boek over een tough bastard van een hekser. Het heeft inderdaad soms wel wat ruige western achtigs qua setting. Mooie mix ook van verschillende stijlen.

avatar van Lalage
2,5
Het begon goed, maar uiteindelijk kostte het me toch wat moeite om het uit te lezen.
Ik mis de emoties en de psychologie; het is een stroom van gebeurtenissen. Wat me doet doorlezen zijn de creativiteit en de humor, die heel goed uitkomt in de vertaling van Karol Lesman.

De laatste wens – Andrzej Sapkowski | Lalagè leest - lalageleest.nl

Geralt of rivia
Lalage schreef:
Het begon goed, maar uiteindelijk kostte het me toch wat moeite om het uit te lezen.
Ik mis de emoties en de psychologie; het is een stroom van gebeurtenissen. Wat me doet doorlezen zijn de creativiteit en de humor, die heel goed uitkomt in de vertaling van Karol Lesman.

De laatste wens – Andrzej Sapkowski | Lalagè leest - lalageleest.nl
het is fantasy he geen roman het draait meer om gevechten monsters tovenaars en niet om liefde en psychologie

avatar van brawljeff
4,0
Sterk verhalenbundel over de hekser genaamd Geralt vsn Rivia. Niet ieder verhaal was even sterk, maar wat mij betreft springt De Laatste Wens (het laatste verhaal) er uit. Hierin leer je onder andere hoe Geralt zijn zielsverwand Yennefer ontmoet. Ik was van plan om direct over te stappen op boek drie, waarin het echte verhaal pas begint, maar na mijn positieve reactie op de eerste verhalenbundel ook maar vast de tweede bundel aangeschaft.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:42 uur

geplaatst: vandaag om 00:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.