menu

Inheritance - Christopher Paolini (2011)

Alternatieve titels: Het Erfgoed # 4, Erfenis | The Inheritance Cycle # 4, Inheritance

mijn stem
3,86 (11)
11 stemmen

Engels
Fantasy

448 pagina's
Eerste druk: Knopf, New York (Verenigde Staten)

Niet zo heel lang geleden was Eragon - Schimmendoder, Drakenrijder - nog een arme boerenjongen en zijn draak Saphira slechts een blauwe steen in het bos. Nu rust het lot van een hele cultuur op hun schouders. Maandenlange training en strijd hebben overwinningen en hoop gebracht, maar gingen ook gepaard met smartelijk verlies. Toch moet de echte slag nog geleverd worden: ze zullen het tegen Galbatorix moeten opnemen. En ze moeten sterk genoeg zijn om hem ook te verslaan, want als zij het niet kunnen, kan niemand het. Er zal geen tweede kans komen. De Rijder en zijn draak hebben al meer bereikt dan iedereen had durven hopen, maar kunnen ze de boosaardige koning omverwerpen en het recht in Alagaësia doen zegevieren? En zo ja, tegen welke prijs?

zoeken in:
3,5
Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn aversie van Paolini's verzonnen universum. Ik geef toe dat ik me bij vlagen best vermaakt heb met Eragon, maar kort gezegd komt het er toch op neer dat deze jonge auteur (ik doe het hem niet na, dus respect) zijn verhalen wel erg volgens het boekje schrijft. Het slotdeel heeft heel lang in de kast gestaan. Mijn schoonmoeder dropte alle boeken bij ons in huis nadat ze die zelf had gelezen. Zelf zou ik ze nooit gekocht hebben.

Ik heb vrij weinig met fantasy waarin magie de absolute boventoon voert. Het is gewoon niet tof wanneer een gemiddelde tovenaar oppermachtig is tegenover een klein leger ervaren zwaardvechters. Gelukkig wist Paolini zich te herpakken na het ongelooflijk clichématige eerste deel en ik moet bekennen dat ik Inheritance in een vrij rap tempo gelezen heb. Ik was wel benieuwd hoe dit verhaal tot een eind zou komen. Het is wel weer eens wat anders dan een verhaal waarin de situatie hopeloos is. Onder aanvoering van o.a. de hoofdpersoon komt de antigonist steeds meer in de verdrukking om vervolgens tot een redelijk spectaculair einde te komen. Toch kan ik niet zeggen dat Paolini nou echt zo'n schrijftalent is als sommigen beweren. Het jongensboekgehalte is erg hoog en in dat genre pak ik liever iets erbij van schrijvers als Feist en Markus Heitz. Het slotdeel kent enkele verrassende momenten en scoort daarom een halve ster meer dan deel drie

Gast
geplaatst: vandaag om 17:19 uur

geplaatst: vandaag om 17:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.