The Chemistry of Death - Simon Beckett (2006)

Aardig boek, leuk voor even tussendoor, maar eigenlijk is het met bijna elke thriller die ik gelezen heb (en dat zijn er niet bar veel, dat geef ik gelijk toe) hetzelfde.... sterker nog, bijna alle thrillers lijken (voor mij!) hetzelfde en na afloop denk ik altijd weer "tja.... nou... nu maar snel weer een echt boek" .

Ik begrijp niet dat er lezers zijn die de ene thriller na de andere kunnen lezen... het komt bij mij over als zou ik iedere keer dat ik een boek uit heb, datzelfde boek weer lezen. De (zowat) enige uitzondering daarop vind ik Zwart water van Kerstin Ekman. Dit boek van Beckett doet daar heeeeeeeeel in de verte aan denken, maar het is lang niet zo goed uitgewerkt; de sfeer in het dorp, de personages, de omgeving en de plot... ze kunnen er niet aan tippen.

Mo Hayder schreef over dit boek (achterop): "Hij weet perfect de gruwelijke claustrofobie te vangen van een dorp in een crisissituatie"... Mo Hayder heeft het boek van Ekman of Grijze Zielen of het Verslag van Brodeck (beide boeken van Claudel) niet gelezen, anders zou zij dit niet hebben durven beweren .

Maar het leest wel lekker voor de vuist weg, dat wel.. het is niet slecht... het is alleen eigenlijk geen boek voor mij....

http://www.boekmeter.nl/author/413

Dat weten we dan ook weer .

Wat is er mis, dan?

Wellicht denkt Cortez dat Mo Hayder een man is, zelfs na het zien van de foto die zij heeft meegestuurd.

erg goed en spannend boek, beckett heeft een erg fijne schrijfstijl om te lezen. ik vondt ook de plotwendingen in het verhaal erg overtuigend

Goed boek. Ik heb dit boek binnen 3 dagen uitgelezen en dat is voor mijn leestempo heel snel. En het einde wat een Climax

En die dominee wat een mediageile zak.

Een uitstekende thriller, en meer dan alleen een thriller.
De 'who-dunnit'-vraag overheerst uiteraard het ganse verhaal Maar Beckett beschrijft ondertussen ook in romanstijl het verleden en heden van zijn hoofdpersonnage, over hoe de sfeer in het dorp is, en hoe die sfeer ten gevolge van misdaden in het dorp evolueert en verandert; allemaal op een dermate vlotte manier dat je je probleemloos in het verhaal kan inleven.
Bovenop dat Midsomer Murders-gevoel zijn er de bangelijk realistische beschrijvingen van Hunters forensische onderzoeken, en dan zitten we bij Silent Witness - zij het dan dat hier een veel nauwkeurigere en gedetailleerde weergave aangeboden wordt dan wat je op tv te zien krijgt.

Een indrukwekkend debuut, waarin men naar het einde toe met iets te veel toevalligheden wordt geconfronteerd om 100% geloofwaardig over te komen (vooral het feit dat net David Jenny vindt, en de manier waarop - donderslag, de vliegen, de toevallige lichtweerkaasting op de wagen van de dader,...), zodt de 5* net niet gehaald worden...

Geweldig boek. Goed geschreven en zeer spannend. Het einde was absoluut iets wat ik niet had verwacht. Zeer goed opgebouwd.

Nu aan het lezen. Nog ongeveer 50 blz , dus hoogstwaarschijnlijk is het vandaag al uit. Normaal lees ik nooit zoveel bladzijdes op een dag, maar ik zit nu tegen het einde aan en het is zo spannend!! Ik heb zo het gevoel dat het verhaal nog een onverwachte wending gaat nemen, maar zeker weet ik dat natuurlijk nog niet.
Ik vind het verhaal nu al zo goed, dat het einde voor mij niet veel meer kan verpesten. Maar daar kan ik natuurlijk pas echt over oordelen als ik het uit heb.

Een erg goed boek. Sterk geschreven, mooie sfeer opbouw, zeer spannende plotwendingen en een perfect einde.

Het enige miniscule minpuntje vond ik de lichte gelijkenis met The Silence Of The Lambs. Maar voor een eerste boek misschien ook weer niet het slechtste voorbeeld wat je kunt nemen.

5* (4,8* afgerond omhoog) gewoon een perfecte Thriller

Gisteren uitgelezen en mijn verwachtingen zijn helemaal uitgekomen. Ik zat rond blz 300 op een plotwending te wachten. En er waren er tot mijn grote verrassing zelfs meerdere!.

Bij het begin van verhaal vertrouwde ik Henry al niet helemaal. Maar ik dacht toch dat hij het niet kon zijn, aangezien hij invalide is en hoe kan hij dan al die lijken verplaatsen? Best bizar eigenlijk als je je bedenkt dat allebei de daders aan het begin van het verhaal al geintroduceerd werden. Mason heb ik gedurende het verhaal nooit verdacht, mede doordat hij telkens zo op de achtergrond was . Knap gedaan van Beckett.

De uiteindelijke plot was verrassend, ook al had ik al zo mijn vermoedens. Ineens bleken overal verklaringen voor te zijn, waar ik nooit op zou zijn gekomen. Het einde was heel spannend, maar ook de weg ernaartoe was aangenaam om te lezen. De sfeer in het dorp wordt heel knap weergegeven. Je voelt het wantrouwen van de bladzijdes af spatten. Als lezer wordt je helemaal opgeslokt door het verhaal, alsof je er zelf middenin zit. Op bepaalde punten in het verhaal voelde je je op de een of andere manier niet veilig meer, doordat je de angst van de personages voelt.

Al met al een boek waar ik erg veel leesplezier aan heb gehad. Nu ben ik ook heel erg benieuwd geworden naar de andere delen in deze reeks.

4.5*

Na alle goede recensies, reacties en meningen hierover gelezen te hebben, verwachtte ik er erg veel van. - Daar ben ik helaas toch wat in teleurgesteld.

Naar mijn mening zat er niet genoeg vaart in het verhaal, er gebeurde niet genoeg, en op punten waarvan ik dus had gedacht dat het uitgebreider en meer zou zijn, met betrekking tot dus de ontbinding van lijken, werd het toch erg kort en oppervlakkig gehouden naar mijn mening. - Maar misschien ligt dat dus ook wat aan mezelf, omdat ik zoveel verwachtte ervan.

Wel moet ik zeggen dat Beckett een fijne, gemakkelijke schrijfstijl heeft. Het was niet dat je op elke pagina een zin tien keer moest overlezen totdat je 'm begreep.

Het einde was redelijk spannend. De ontknoping van het plot werd wel mooi gedaan, maar ik had toch op het einde het gevoel dat er iets miste... ik weet niet wat. Ook had ik gedacht dat Carl Brenner op het einde nog even aan bod zou komen, maar dat gebeurde niet. Ook Mackenzie (is denkelijk toch mijn favoriete personage geweest uit het boek ) werd erg snel "afgehandeld" na alles waarbij hij in het verhaal toch aanwezig is geweest.

En het was voor mij ook erg verrassend dat de daders Henry en Mason junior waren. Mason had ik al helemaal niet verdacht, omdat hij eigenlijk het gehele verhaal zo op de achtergrond aanwezig was, dat je gewoon geen aandacht aan 'm schonk. Maar dat is de kracht en het trucje van zo'n thriller om je daar helemaal van af te leiden. Goed gedaan.

Het laatste hoofdstuk waarin bleek dat Jenny het "niet overleefd had", grepen mij emotioneel erg aan. (Daardoor geef ik 'm sowieso een 0,5* extra.) En dat ik het echt mooi vond om de epiloog te lezen, en dat blijkt dat zij nog in leven was.
Wat ik wel één groot minpunt vond, was; de wreedheid en het vele nutteloos doden van dieren!


Eindoordeel: 3*

Uurtje geleden uitgelezen. De laatste 170 pagina's gingen in één ruk door, maar ik houd achteraf wel een dubbel gevoel over aan dit boek.

Beckett toont aan prima sfeer neer te kunnen zetten. Het stadje Manham wordt leuk geïntroduceerd. De achterdochtige inwoners passen precies bij het plaatje dat je als lezer creëert. Het verhaal begint ook erg mysterieus en weet dat erg lang vast te houden. Vooral de vreselijke strikken gaven mij echt een sinister gevoel. De meest creepy passage wasde eerste hardlooptocht van Lyn, toen ze het gevoel had bespied te worden en uiteindelijk een dode haas vond. Kippenvel.
Ook de uitgebreide beschrijvingen van Beckett over de ontbinding van het menselijk lichaam waren erg treffend. De vele gedode dieren stoten nog veel mensen tegen het been, maar daar maak ik geen punt aan. Dat gaf het verhaal en vooral de moordenaar wel een extra dimensie.

Maar buiten deze zaken is het boek eigenlijk vrij braaf. Ik vind de beoordeling hier wel erg hoog. Beckett volgt eigenlijk gewoon het boekje. David Hunter is een sympathiek hoofdpersoon die zijn verleden de rug wil toekeren, maar uiteindelijk blijkt zijn verleden onontkoombaar. Dat wordt nog maar eens benadrukt wanneer hij ook persoonlijk belang kent bij het vinden van de moordenaar: die had Jenny immers gevangen.
Ook de climax vond ik helemaal niet zo verrassend. Het is niets nieuws dat de dader een bekende is van David. Ook het gedoe met Carl Brenner was te waarschijnlijk om waar te zijn. Het absolute einde is ook niet heel sterk. Er zijn wel erg veel toevalligheden en de dader is niet zo verrassend als hier geopperd wordt.

Achteraf heb ik echt het gevoel dat er meer in zat. Beckett geeft er met zijn beschrijvingen van het stadje, de personages en de ontbindingen duidelijk een eigen draai aan, maar is verder te braaf en weinig verrassend. Het leest als geheel wel heerlijk weg en de personages zijn prima te pruimen. Het tweede deel in de Hunter serie zal ik ook een kans geven. Hopelijk is Beckett daar iets verrassender.

* * * ½

Matig boek.

Leuke sfeersetting, het dorp is aardig aangebracht in het verhaal. Anderzijds personnages zijn niet echt voldoende uitgewerkt naar mijn mening, nogal oppervlakkig, net als de liefdesrelatie die je niet echt meekrijgt. Het wordt helemaal matig met de toevalligheden die heel het verhaal bepalen, en helemaal ongeloofwaardig met het belang van de dromen.
Dertien in een dozijn lijkt mij.

Ik ben wel een thriller liefhebber maar zelfs voor mij is deze behoorlijk clichématig.
Niet zo zeer de dader maar voor het overige is het allemaal voorspelbaar.
Het is van alles wat ik al eens gelezen heb een beetje, met name moest ik denken aan Birdman van Mo Hayder.
Daar in tegen, goed geschreven en vermakelijk.

Redelijke thriller. Helaas een wat voorspelbaar plot, ik kon al gissen wie er achter zou zitten, door enkel een beetje na te denken tijdens het lezen: waarmee en wanneer probeert de schrijver me op het verkeerde been te zetten? Maar dat komt misschien vooral doordat ik de laatste tijd veel thrillers heb gelezen, misschien krijg je ze op den duur een beetje door, ik hoop het niet. Verder gebruikt Beckett hier enkele keren wat cliché's, zoals 'de lucht was zwanger van onweer, de lucht was zwanger van regen' en dergelijke wat opvallende, niet al te mooie stijlkeuzes. Ik vond het vervolg beter, dat ik puur toevallig eerder las.

Toe maar weer. Als je alles wat David Hunter -voormalig forensisch antropoloog, thans huisarts- in de grote stad is overkomen en op het platteland overkomt, achter elkaar zet.. En dat geldt niet alleen voor hem. Aan persoonlijk trauma geen gebrek in Manham. Een beetje te veel van het 'goede', als je het mij vraagt.

Dan komt er ook nog eens een hopeloos onhandige romance om de hoek kijken, waardoor het morbide moordmysterie halverwege meer gekunsteld overkomt dan spannend aanvoelt. Ik moest gewoon lachen toen het derde slachtoffer te grazen werd genomen. Zo doorzichtig allemaal. Zo goedkoop ook. Het goede nieuws is dat de schrijver het niet zo heeft op de dorpsmentaliteit.

Zo kan je je tenminste lékker ergeren aan de plaatselijke dominee schuine streep volksmenner en zijn volgelingen. Bovendien houdt Simon Beckett er een aangename stijl op na en is zijn protagonist best een sympathieke vogel. In eerste instantie althans, want zodra het penibel wordt, gaat meneer zich steeds onredelijker gedragen. Ik vond het op zeker moment maar een lul.

Het plot maakt het nog bonter. Met een twist, want ook dat schrijft de formule nu eenmaal voor. En wat voor één. Weer iets in de categorie lachwekkend en goedkoop. Ik kon echt niks meer met het slot. Veelbelovend, hoor, de moorden en het forensisch onderzoek, maar wat volgt; ik kreeg het amper verteerd.