The Marriage Plot - Jeffrey Eugenides (2011)

Dit boek handelt over 3 opgroeiende jonge mensen, en over de spanningen en onzekerheden die dit opgroeien met zich meebrengt.
Madeleine Hanna is mooi, intelligent, van goede komaf en ook uitgesproken belezen. Ze heeft een nadrukkelijke voorkeur voor romans uit de Victoriaanse periode.( in tegenstelling tot haar studiegenoten) Ze studeert Engelse letterkunde en is geheel in de ban geraakt van wat één van haar docenten 'de huwelijksplot' noemt. Ze moet echter constateren dat haar belezenheid aangaande het onderwerp haar weinig helpt wanneer ze zelf op dit gebied een beslissing moet nemen....
Leonard Morton heeft een manisch –depressieve persoonlijkheid en ik vond de manier waarop de schrijver dit ziektebeeld beschrijft ronduit geniaal, ook de werking van lithium bij dit ziektebeeld is zeer goed weergegeven.
Mitchell, op zoek naar een spirituele invulling , wil meer afstand van Madeleine nemen, en reist naar Europa en vervolgens naar India, waar hij als vrijwilliger gaat werken bij Moeder Theresa's tehuis in Calcutta. Ook dit personage vond ik zeer goed uitgewerkt.
Verder is dit boek gelardeerd met theorieën, weetjes, muziek uit die tijdsgeest (jaren tachtig) en maakten het voor mij een boek dat zeker de moeite waard is!

Vandaag gekocht. Morgen begin ik eraan.

Op zich geen bijster origineel gegeven: een driehoeksverhouding in een coming-of-age roman. Maar wel heel sterk hoe Eugenides treffend de intensiteit weergeeft van hoe de protagonisten alles beleven.

Dat levert heel veel herkenbare punten op. In dat opzicht kon ik me vooral vinden in het personage Mitchell. Het hunkeren, het vluchten, het gefrustreerd zijn, het hopen, het zelfbeklag…. We hebben het allemaal (denk ik dan) wel ooit meegemaakt: het volmaakte meisje dat blijkbaar steeds weer lijkt te vallen voor de foute jongen. Waarvan we we dan weer niet kunnen voorstellen wat al die meisjes daar toch in zien. Speelt ook nog eens in de jaren 80 dus heeft het voor 50-igers een dubbele nostalgische lading.

Het is natuurlijk interessant om te zien hoe het voor deze 3 mensen die alles hebben om gelukkig te worden net allemaal misloopt. Voor Leonard is het gewoon zijn ziekte. Knap hoe Eugenides deze onaantrekkelijke figuur, de heel vaak een zak of sukkel is, toch vooral als slachtoffer van zijn ziekte neerzet, die op de koop toe nog eens geplaagd wordt door een hoge intelligentie waardoor hij alles als eens zo pijnlijk ervaart. De beschrijving van heel het fenomeen heeft me toch weer net iets meer inzicht (en aanvaarding) verschaft ten aanzien van bipolaire stoornissen.

Arme Madeleine, die deels door de rare chemie met Leonard maar ook door haar eigen koppigheid tegenover haar ouders telkens de foute beslissingen lijkt te nemen. Hoewel…

En ja… de wat bange, slappe, besluiteloze Mitchell… daar kon ik me wel een beetje in vinden. Zijn poging om zingeving te vinden is begrijpelijk, maar met heel die godsdienstige trip had ik dan weer niet zo veel. Uiteindelijk blijft hij met lege handen achter, beseffend dat zijn eenzijdige passie eigenlijk nooit echt bevredigend beantwoord zou kunnen worden. Maar is dat dan ook echt zo??? Hier lijkt het op een laat inzicht, maar het kan evengoed een vroegtijdige capitulatie zijn…
…
Met Madeleine en Mitchell zal het wel goed komen. Leonard blijft helaas veroordeeld tot zijn ziekte.

Het enige waarmee ik een klein beetje moeite begon te krijgen was de constructie: cruciale fases en gebeurtenissen werden vaak weggelaten en verzwegen om dan naderhand als flash-back op de proppen te komen. Dat was een beetje geforceerd, daar voelde ik het bochtenwerk van de schrijver… maar niet gezeurd.

PS. Wie is Leonard Morton? Volgens mij heette die Bankhead.