
Harry Potter and the Philosopher's Stone - J.K. Rowling (1997)
Alternatieve titels: Harry Potter en de Steen der Wijzen | Harry Potter and the Sorcerer's Stone
Engels
Jeugdboek
Fantasy
236 pagina's
Eerste druk: Bloomsbury,
London (Verenigd Koninkrijk)
Harry Potter is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn ouders bij zijn saaie en hardvochtige oom en tante woont, in de bezemkast onder de trap. Op een dag arriveert er een geheimzinnige brief voor hem. En daarna nog een, en nog een. De brieven veranderen Harry’s hele leven: hij wordt gered door een woest figuur op een vliegende motorfiets en hij komt erachter wie zijn ouders werkelijk waren. Met een speciale trein die vertrekt van Perron 9¾ belandt hij op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus Pocus, waar hij alles leert over bezemstelen, toverdranken en monsters. Daar leert hij dat niet alle tovenaars even goed zijn.
Bovendien ontbreekt het de film vooral aan emotie en spanning en creativiteit, en daar kan Rowling ook weinig aan veranderen. Dat is echt het straatje van de filmmakers.
Voor de meeste Harry Potter lezers verneuken de films heel de reeks doordat er zeer veel wordt uitgelaten.
inderdaad
Erg teleurstellend!
Een zeer sterk boek. Dat is het zéker! Het verhaal is mooi uitgewerkt.. Ze kon fantasy en de realistische dreuzel wereld erg goed mengen. En dit leed tot ' Harry Potter '. De spanning zit er op sommige momenten in maar op sommige momenten word deze
' spanning ' wat minder. Natuurlijk moet je er ook altijd rekening mee houden: Harry Potter is vooral populair bij kinderen. Toch groeien de karakter ' naarmate het boek vordert ' naar je toe en begin je net zoals hun te denken.. Voldemort voldoet aan de capaciteiten die een schurk nodig heeft.. Dit maakt Harry Potter een sterk boek. Harry Potter weet je altijd te boeien.Behalve op sommige momenten... Maar vanwege een paar saaie momenten in het verhaal en de slappe spanning.. 3,5
- Mr. Panda
Veel personages zijn heel leuk uitgewerkt en hebben grappig gevonden namen. Nooit echt karakters met heel veel diepgang, maar je gaat toch om ze geven of een hekel aan ze krijgen. De verschillende ordes van Hogwarts zijn ook leuk verzonnen en brengen een extra spanningselement in het verhaal.
Het verhaal is ook zo lekker sprookjesachtig. Harry wordt jarenlang psychologisch gewoon mishandeld, maar dan komt hij op Hogwarts in een warm bad terecht: Hij is rijk door een erfenis van zijn ouders, hij is op een plek waar hij niet wordt gepest,zich thuisvoelt en echte vrienden maakt, en op Hogwarts kan hij zijn lot vervullen en zich bezig houden met iets waar hij echt goed in is.
Ja, ik begrijp heel goed waarom de Harry Potter-reeks zo razend populair is, en ik ben zowel van de boeken als de verfilmingen heel erg gecharmeerd. Leuk is ook hoe de boeken steeds wat duisterder en volwassener worden. Het publiek groeit als het ware mee met de personages. Je begint bijvoorbeeld met de reeks als dit eerste boek begint, en elk jaar lees je dan weer een nieuw deel. Best ontroerend ook om Harry en zijn vrienden zich te zien ontwikkelen en zien opgroeien. De boeken zijn los gelezen misschien, in elk geval in de eerste delen, wat al te voorspelbaar, maar als geheel bekeken steekt het zo slecht nog niet in elkaar en J.K. Rowling kan heel aardig spanning opbouwen. 4.0*
Engels taalgebruik is in HP ook niet bijzonder moeilijk; ik kon ze in vwo-2 lezen terwijl ik toen op school niets snapte van het taaltje van onze westerburen ('k weet niet of het aan de docent of aan HP lag, maar vanaf vwo-3 ging het stukken beter met Engels

De Britse jongeren versie is wel een klein boekje in vergelijking tot het Nederlands. Redelijk kleine letters, erg dun papier. Deel 2 en 3 houden diezelfde lay out aan, vanaf deel 4 werden de letters groter en het papier dikker. De covers vind ik persoonlijk ook minder mooi.
Maar goed, dat laatste is alleen maar vorm en heeft geen enkele invloed op het verhaal. Ik zou voor de Engelse reeks gaan.
Ben 'm nu voor de tiende keer (als het niet meer is) aan 't herlezen. Blijft leuk, maar ik vrees dat HP nooit zo groot zou zijn geworden als deel 3 en 4 even kinderlijk waren gebleven als dit deel (en het tweede).

Een nog lekker rustig begin met veel hummor.
Dit deel is nog vrij licht, de delen daarop worden als maar duistiriger.
Maar erg veel leuke fantasy.
Top boek
Het is luchtig, warm, en erg fantasierijk. Het verhaal zit goed in elkaar en is zeker niet kinderachtig. De beschreven lessen op zwijnstein zijn leuk!
Op mijn eerste boek op boekmeter komt een volle 4 sterren te staan.

(Het zou ook een beetje raar zijn als het ineens vol zit met soft-porno scenes natuurlijk.

Volgens mij wel ja.
(Het zou ook een beetje raar zijn als het ineens vol zit met soft-porno scenes natuurlijk.

Je weet nooit.

Het verhaal boeit mij enorm van begin tot het eind, en ik kan me er helemaal in inleven... en dat voor een verhaal dat vol fantasie zit.
Ik zie mezelf al op een bezemsteel!!
Soms schaam ik me er ook voor met mijn 33 jaren oud. Maar ach, ook in mij zit een kind.

Het begin van de boekenreeks begon al zeer mooi met dit deel. Van begin tot einde kom je echt in een magische sfeer terrecht met prachtige avonturen van Harry Potter, Hermione Granger & Ron Weasley. De avonturen zijn nog braafjes en erg veel actie moet je niet verwachten bij dit deel. Ik zie het meer aan als een soort intro. In dit deel leer je de personages echt kennen en zie je hoe moedig ze zijn. Ook vind ik dat Rowling mooi werk heeft afgeleverd qua orginaltiteit: de lessen, zwerkbal, verschillende personages,...
Het begin van het boek is kort en bondig, genoeg informatie & een leuk sfeertje (met licht tintje humor). Eénmaal in de toverwereld wordt het verslavend. Het einde is ook zeker erg goed. De ontmoeting tussen Voldemort & Harry maakt het echt af!
Rowling is echt een fantastische schrijfster! Haar fantasie met spreuken, wezen en doe maar op blijft gewoon geweldig.
4*
Ik begreep de hype rond harry potter nooit goed tot ik dit boek gelezen had. Een echte page turner, grappig en magisch. Je leert alle personages kennen, de avonturen zijn nog wat braaf maar toch blijf je lezen om zo vlug mogelijk het einde te weten. Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen en met veel plezier. Echt boeken waar je nadien nog aan denkt, en voor mij is dat wat een goed boek doet.
In de eerste grofweg zeventig pagina's maak je kennis met de jeugdige Harry Potter. De manieren waarop Rowling sympathie probeert te winnen voor Harry zijn nogal extreem en ongeloofwaardig. Na een tijdje begon ik me hier serieus aan te ergeren. Op den duur wist ik wel dat Harry het niet best had bij zijn familie en het ging allemaal wat over de top.
Het wordt wat beter als Harry naar Hogwarts reist en Rowling wat creativiteit toont. Ze heeft een rijke fantasie en Hogwarts is best aardig uitgewerkt. Ook andere ideeën zijn heel aardig: Quidditch, het Forbidden Forest en de on-aardse bewoners van Hogwarts en omstreken. Het is heel leuk beschreven en hierdoor komt de wereld al aardig tot leven, maar in de beschrijvingen van de personages schiet Rowling nog wel duidelijk tekort. Als ik had geteld hoeveel personen als bleek werden omschreven, had ik heel wat vingers nodig gehad. Dat was ook een puntje waaraan ik me echt begon te ergeren.
De personages blijven verder nog wat oppervlakkig. Rowling kiest duidelijk voor wat meer vaart qua plot en dit komt de personages voorlopig niet echt ten goede, vooral omdat de gebeurtenissen nogal repetitief zijn: Harry ontdekt iets, gaat tegen de regels in, het loopt toch weer goed af en uiteindelijk komt hij als grote winnaar uit de strijd. Nogal voorspelbaar dus en misschien is dat ook niet zo onlogisch als je bedenkt dat dit boek toch vooral op de jeugd gericht is, maar ik vond het nogal weinig variëren. Gelukkig zit er nog wel de nodige humor in en blijft Rowling haar rijke fantasie met regelmaat tonen.
Het einde is dan ook precies in lijn met de rest van het boek, alleen komt er nu nog een wat moralistische ondertoon bij. Echt spannend vond ik het dan ook niet en het uiteindelijke gevecht was toch wel een kleine anti-climax.
Harry Potter and the Philosopher's Stone heeft een heerlijk magisch sfeertje en het hele idee rondom Hogwarts heeft best potentieel om heel interessant te worden in de rest van de serie. Voor de personages geldt dit ook, maar het gaat allemaal wat te snel in dit deel waardoor ze voorlopig nog niet echt lekker uit de verf komen. Het is op zich best vermakelijk, maar ik hoop wel dat Rowling zich in de komende delen gaat verbeteren.
* * *
Nu voel ik me toch té oud hiervoor om nou echt te genieten van dit boek.
Hocus pocus heeft nooit mijn interesses gewekt en Harry Potter zal daar geen verandering in gaan brengen.
Lang geleden heb ik een aantal Harry Potter boeken gelezen eigenlijk alleen omdat er toen de Harry Potter boom was en toen dacht ik "nou dan moet ik die boeken ook maar eens gaan lezen.''
Toen kreeg ik 4 van die boeken cadeau tijdens Kersmist en Sinterklaas en had ik er toch écht goed van genoten. Tijdens de koude winter op de bank met een chocomel. Uiteindelijk op de helft van het 4e boek afgehaakt.
Nu denk ik van laat ik de reeks even opnieuw lezen om ook de schijnbaar daverende finale mee te pakken van deze serie.
De schrijfstijl is niet noemenswaardig, de sfeer en nostalgie dat zit wel goed. Het verhaal zelf is enerzijds origineel anderzijds bij elkaar geraapte onzin. De karakters zijn goed maar wel overdreven en cliché. Harry is de typische hoofdfiguur waar je medelijden mee krijgt en hoopt dat hij krijgt wat hij verdient, Hermelien is de super student, Draco kan alleen maar een bleke klootzak zijn en bij Ron Wemel gaat het altijd weer over zijn armoedige situatie.
Het eerste boek heb je natuurlijk zo uit maar het verliep stroef en moeizaam. Meerdere keren dacht ik van laat ook maar met die blije Harry, droge Wemel en schrale Hermelien.
Maar goed, uitgelezen en even kijken of ik verder ga met de volgende delen.

Met name het eerste boek heeft iets te veel van Roald Dahl in zich om echt origineel te zijn, daarna wordt dat gelukkig minder.
1) Wat een grappig, goed geschreven, spannend, origineel, warm en knap boek is dit!
2) Maar dan nog begrijp ik niet waarom uitgerekend dit boek een halve planeet aan het lezen kreeg. Want er zijn wel meer grappige, goed geschreven, spannende, originele, warme en knappe boeken.
Anyway, eerst wat andere boeken tussendoor, dan op naar deel 2.

lezer nergens het gevoel dat het van de hak op de tak gaat.
De fantasie van de schrijfster is werkelijk fenomenaal, Tolkien op LSD zou ik bijna zeggen.
Al die nieuwe woorden, namen van personages, Latijnse spreuken, daar heeft volgens mij
veel werk in gezeten.

Als kind heb ik ontzettend genoten van de Steen en alle mysteries op Zweinstein, dit boek heb ik ontelbaar vaak herlezen, achter elkaar.
Zoveel plezier heb ik nog nooit gehad voor 15 gulden, dus vandaar een dikke 5.
Voor mij is dit Tolkien' beste boek.