Firestarter - Stephen King (1980)

Een van de beste Kings, vind ik. Goed verhaal, goeie opbouw, erg spannend.

Goed verhaal over de macht van de Amerikaanse overheid. Amerikanen zijn gek op complottheorieën en de geheime "Shop" die jacht maakt op Charlie en Andy is wat dat betreft een schot in de roos. Ook erg goed hoe een 'slechte' figuur als Rainbird zo'n symapthie kan opwekken bij de lezer.
3.5*

Hmmm ja oke.. niet gweldig

Dit was een verhaal van Stephen King dat ik altijd wou vermijden. Het plot stond me niet aan. Een meisje met onnatuurlijke krachten deed me gewoon denken aan een Carry kopie. En al dat gedoe met de Amerikaanse overheid. Neen dit boek was niet aan mij besteed. Onlangs zag ik het boek liggen in de Selgte voor 3 euro in goede staat. Dit is een koopje en ik nam het mee. Nu heb ik het verhaal uitgelezen en ik was enorm verrast.

Wat enorm goed is aan het verhaal is dat het voortdurend 'bezig is'. In de eerste helft van het boek gaan het meisje Charlie en haar vader op de vlucht voor de Amerikaanse overheid, waar ze in de tweede helft gevangen zitten en allerlei tests moeten ondergaan. Met andere woorden het meisje en haar vader zitten heel het verhaal lang in een benauwde situatie en dat vond ik toch wel een stimulans om verder te lezen. Het eerste deel van het verhaal gaat in een razendsnel tempo voorbij. Het blijft uiteraard allemaal onrealistisch, maar Stephen King pent het wel realistisch neer door er de Amerikaanse overheid bij te betrekken. Ondertussen vertelt King het verleden van de papa in het boek.

Het tweede deel wisselt af en heeft zowel zeer goede als slechte momenten. De beste zijn die met het meidje en wanneer de slechterik Rainbird (geweldig personage) haar manipuleert. De hoofdstukken met de vader zijn eerst zeer saai,[Je leest over een vader die niets meer kan, bang is in het donker, eenzaam en hulpeloos is. Dit duurt te lang naar mijn mening/spoiler] maar daarna gaat het de goede kant op als de papa zijn krachten weer gaat gebruiken.

Niet lezen als je fictie haat. Dit is fictie gemoeid met non-fictie. Voordat je het boek leest moet je weten dat dit geen griezelboek is. Dit is een dramatisch/sociaal boek. Het wordt nergens spannend (zou je als lezer wel moeten weten als een kind zo'n krachtige gave beschikt) en hoewel het einde weer net iets te overdreven is, heb ik me toch wel kostelijk vermaakt met dit boek. Ik begon er met tegenzin aan, maar hoe verder ik in het verhaal kwam , hoe leuker het werd. Het sterkste punt aan dit boek is dat de personages zich steeds in een benauwde situatie voelen. De personages zijn sterk neergezet , de situatie KAN gebeuren (maar wij weten beter) en de dialogen met het meisje en de vader zijn pakkend.

4*

Het verhaal is goed, de opbouw klopt. De personages zijn mooi en goed beschreven. Ook is het verhaal bij vlagen erg spannend. Maar toch is het niet zo pakkend als ik van King gewend ben. Het boek kon mij om de een of andere reden toch niet erg boeien. Misschien had er iets meer tempo in gemogen. Ik geef m drie sterren.

Ik heb toentertijd eerst de film gezien en toen pas het boek gelezen. Fout!

Eén van de vroege(re) Kings die ik nog niet gelezen heb. Stond bij de biep in de bak met 'nieuw', heruitgave uit 2017, weet niet of er verder nog iets nieuws aan is, maar ik heb hem meegenomen want voor mij is deze nog nieuw.

Ondanks dat King ook in dit boek weer een beetje last heeft van zijn vaste kwaal (het is allemaal iets te uitgesponnen waardoor het tempo soms wat wegzakt) toch een uitstekend boek.

na mijn mening een van de mindere boeken van King, maar zeker de moeite waard.
De relatie tussen Charlie en Rainbird is geweldig.

Cijfer 6 en half

Geef Stephen King een lone wolf met een duistere achtergrond in een gezellig Amerikaans stadje en de kansen op een meesterwerk stijgen.
Geef Stephen King een kind met een kracht in een van hot naar her verhaal en de kansen op deceptie stijgen.

Stephen King en kinderen in de hoofdrol: het moge duidelijk zijn dat de combinatie me niet ligt. Recent nog bij het Instituut en blijkbaar ook al veel vroeger bij deze Firestarter, wanneer King een kind op de voorgrond zet, schuilt er altijd wel een ettertje onder het gras. Ik kan er niet echt de vinger opleggen maar gaandeweg het verhaal begin ik altijd voor de tegenstander te duimen. Zo ook met Charlie McGee. Alleen haar naam al deed me in het begin fronsen wanneer een zin à la "Andy en Charlie gingen...." Ik vroeg me dan af waar de dochter gebleven was, om steeds net weer iets te laat te herinneren dat dit meisje een jongensnaam heeft. Nu goed, laat dat aan mij liggen, misschien loopt de aarde wel vol met vrouwelijke Charlies en zijn ze tonnen sympathieker dan om het even welke Charly.

Maar het hele verhaal heeft een enorme "How Lord of the Rings should have ended" vibe voor mij. Dat meisje is de krachtigste vuurwerkmaker ooit en haar vader kan mensen manipuleren. Zijn zij de nieuwe heersers op aarde? Nee, want "ik mag geen vuur maken van papa" en "ik krijg hoofdpijn als ik iemand manipuleer". Pen, papier en vijf minuten heb ik nodig om vijftig manieren te vinden waarbij je één maal deze krachten aanboort om vervolgens oneindig leuk te leven. Maar Andy houdt het bij dames laten vermageren. Tja, King had toen al een probleem met dikke mensen blijkbaar.

Dan die Rainbird. Dat is aanvankelijk wel een leuk personage, maar wat doet King er vervolgens helemaal mee? Geen karakterevolutie, geen origin story, gewoon voer voor de haaien en weg ermee.

Ach wat, deze mening bevat al minstens 3 alinea's meer dan dit boek waard is. Dus stop ik er maar mee.
2*