Met Bill Bryson op reis door het Amerika van midden jarig 80. Dat is voornamelijk lachen, lachen en lachen, al plaatst hij regelmatig ook wat food for thought. Het leukst vond ik nog de stukken waar hij aan 1 stuk door ouwehoert over een onderwerp dat nauwelijks ergens op slaat. Zo heeft Bill een prachtige theorie over waarom boeren in Iowa allemaal 1 of meerdere ledematen missen. Ook leuk zijn de stukken waar hij het echt helemaal heeft gehad met de plaats of het gebied waar hij zich bevindt. Want Bill is eerlijk: Ik sliep die nacht in Wells, Nevada, het meest miserabele, gore, krakkemikkige klotestadje dat ik ooit gezien heb.
Minder aangenaam was de vertaling. De bieb had het boek niet in het Engels, dus ik moest het met de vertaling doen. En wat een ramp was dat. Grammaticale fouten, spellingfouten, ontbrekende leestekens (erg onhandig om steeds maar weer een dubbele punt te vergeten) en nog veel meer. Ergst was nog dat je soms een zin moest terugvertalen naar het Engels om de betekenis te begrijpen. Zo heeft de vertaler het over iets dat in een honkbalstadion achter de eerste basis staat. Eerste basis -> first base -> eerste honk. Ook vertaalt de vertaler No kidding (in de betekenis van 'Meen je dat nou') als 'Geen geintjes'. Zucht.
Ik ben trouwens wel blij dat ik het boek nu heb gelezen en niet in de jaren 80. En waarom dan wel? Omdat ik nu met Streetview een heleboel stadjes kon bezoeken waar Bill het over heeft (uiteraard niet het stadje Wells, Nevada, het meest miserabele, gore, krakkemikkige klotestadje dat Bill ooit gezien heeft). Maar ik heb via Streetview onder meer in Pella en Savannah rondgebanjerd. Echt een fijn extraatje!