menu

Good-bye to All That - Robert Graves (1929)

Alternatieve titels: Dat Hebben We Gehad | Good-bye to All That: An Autobiography

mijn stem
4,16 (16)
16 stemmen

Engels
Autobiografische Roman

448 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Toen de schrijver zijn geboorteplaats verliet dacht hij "Good-Bye to All That", vaarwel niet alleen Engeland en zijn Engelse familie en vrienden maar ook afscheid van een tot dusver gepraktiseerde levenswijze. Gedrild door zijn streng Victoriaanse jeugd gaat hij het leger in en doet zijn uiterste best om daar hogerop te komen. Dichter Robert Graves beschrijft zijn persoonlijke ervaringen aan het front, die tekenend zijn voor de Britse soldaten in de Franse en Vlaamse loopgraven. Behalve een verslag van het oneindig bloedvergieten, de wanhoop en de heuse gekte in het slijk van de loopgraven, is het boek een tijdsdocument van de jaren na de oorlog, van 1918 tot 1929. Graves geeft een uiterst venijnige kritiek op talloze politieke en literaire figuren uit zijn omgeving. Hij neemt niet alleen afscheid van de valse heroïek die de officiële oorlogspropaganda typeert, maar ook van Engeland en alles waar dat voor staat.

zoeken in:
avatar van argus
4,5
Hier vindt je een stukje proza uit dit boek.

avatar van liv2
Wordt terug heruitgebracht in vertaling door Ambo/Anthos


avatar van eRCee
2,5
Van alle literaire werken over oorlogservaringen die ik tot nu toe heb gelezen, vind ik dit behoren tot de minsten. (Gelukkig is huiskenner chris reifert ook niet erg positief, anders had ik me nog bezwaard gevoeld tussen de hoogstemmers.)

Wat is nu de verklaring hiervoor? Mijn grootste bezwaar tegen Good-Bye to all that is dat het geschreven is als een opeenvolging van losse herinneringen. Graves noteert dat hij aanvankelijk een roman wilde schrijven maar daar nadien van afzag en zich richtte op verslaglegging. Alleen, lang niet alles wat hij zich na zoveel jaren herinnert is interessant, en vaak heb je het gevoel een anekdote te lezen waarvan de clou ontbreekt. In tegenstelling tot veel andere oorlogsschrijvers was Graves vanaf het begin officier (en tevens dichter), het contact met de manschappen blijft in het boek tamelijk beperkt. Wel komen er veel officieren en hoger geplaatsten voorbij, waarvan er geen enkele bleef hangen bij mij. Nadat de oorlog is afgelopen wordt het in dit opzicht nog erger, als Graves schrijvenderwijze alle mensen van enige naam bij langs gaat waarmee hij relaties onderhield (waaronder 'Lawrence of Arabia'). Daar staat tegenover dat ik de eerste hoofdstukken, over zijn jeugd en kostschooljaren, onderhoudend vond en zelfs tamelijk komisch.

Een ander bezwaar dat ik heb is dat het allemaal heel afstandelijk beschreven is. Graves houdt zijn vertelling neutraal en wordt daarvoor geprezen, maar ik heb liever een iets meer gekleurde insteek, dat een geheel kan maken van losse voorvallen (het lijkt me een van de kunsten van schrijven om hierin een goed evenwicht te creëren. Graves maakt zich er in dat opzicht te gemakkelijk vanaf).

Uiteraard bevat Good-Bye to all that wel interessant materiaal. De opgenomen 'Brief van een moeder' bijvoorbeeld. En de aanwijzingen dat de oorlog onnodig lang doorging, door het fanatisme van het thuisfront, dat zelf geen noemenswaardige risico's liep. En hoe degenen die offers brachten ook na de oorlog slechter af zijn dan degenen die wijselijk de snor drukten.

In elk geval voor mij een tegenvaller, nadat het boek op mijn radar verscheen dankzij Eiland van het tweede gezicht (waarin Graves figureert omdat dit boek zich afspeelt op Mallorca, waar hij kwam te wonen). Uiteindelijk is Good-Bye to all that meer een autobiografie dan loopgraafliteratuur. In dat laatste genre hebben Remarque, Barbusse en Ledig hun ervaringen het krachtigst weten te verbeelden.

5,0
Briljant

avatar van Οὖτις
3,5
De eerste uitgave van 18 november 1929 bevatte (onder andere) een gedicht van Siegfried Sassoon dat in dit boek was opgenomen zonder zijn toestemming. De uitgever Jonathan Cape zag zich genoodzaakt een 2e oplage met ‘vervallen’-pagina’s te drukken en sterretjes in de plaats van de tekst te zetten. (pagina's tweede oplage).
Sassoon en anderen zoals Edmund Blunden waren boos op Graves vanwege verkeerde voorstellingen van zaken en vervalsingen in de tekst. Ondanks deze haperingen (of misschien juist daardoor?) werd het boek een succes met een verkoop van 20.000 exemplaren in vijf dagen tegen een prijs van een halve guinea (10s 6d) per stuk.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:14 uur

geplaatst: vandaag om 20:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.