menu

Publieke Werken - Thomas Rosenboom (1999)

mijn stem
4,12 (129)
129 stemmen

Nederlands
Historisch

472 pagina's
Eerste druk: Querido, Amsterdam (Nederland)

Het is 1888. De Amsterdamse vioolbouwer Walter Vedder leest in de krant dat er op de plaats van zijn huis een groot hotel gebouwd gaat worden, en onmiddellijk begrijpt hij de kracht van zijn onderhandelingspositie tegenover de NV Victoria Hotel, die hem immers zal moeten uitkopen. In dezelfde tijd, maar dan in Hoogeveen, krijgt zijn neef, de oude apotheker Anijs, een nieuwe concurrent. Wanneer hij ontdekt dat die jongeman, anders dan hijzelf, een universitaire graad in de farmacie bezit, besluit hij zijn ambitie te verschuiven van het medische, waarin hij toch al overvleugeld is, naar het medemenselijke: het gebrek in een naburig turfstekersgehucht is groot; de mensen zouden eigenlijk moeten worden verplaatst, maar dat kost een vermogen. Precies het vermogen dat Walter Vedder wel voor zijn huis meent te kunnen bedingen.

zoeken in:
avatar van eRCee
4,0
Sommige Nederlandse boeken hebben een bepaalde meerwaarde. Dat kan zijn door de taal maar ook door de cultuur. Voor Publieke Werken geldt eigenlijk beide.

Een stukje van de Nederlandse geschiedenis wordt in dit boek prachtig gecombineerd met een tekening van onze volksgeest. Dat wat betreft de cultuur. Sterkste punt van dit werk is echter de schrijfstijl. Het barokke taalgebruik van Rosenboom is echt prachtig. Klein voorbeeldje: een van de hoofdpersonen staat te wachten op het kerkplein, 'verzonken in corpulentie'. Kan het mooier gezegd worden?

Het verhaal is redelijk eenvoudig. Na een aantal bladzijden weet je eigenlijk al hoe het gaat aflopen, precies zoals Rosenboom graag een verhaal schrijft. Toch wordt er langzamerhand spanning opgebouwd waardoor dit lijvige boek zeer leesbaar blijft.

Publieke Werken is een van de beste Nederlandstalige boeken die ik ken. Een nieuwe klassieker. 4*

4,0
Publieke Werken is een omvangrijk boek, zowel in aantal pagina's als thematiek. Ik heb van Nederlandse bodem nog niet erg veel gelezen denk ik, maar dit werk springt er absoluut bovenuit in stijl, taalgebruik, finesse en als bijzonder ingenieuze roman.

Van begin af aan, met het bijzondere 'kortverhaal' als opening, is duidelijk waar het op uit zal draaien (maar toch maar tussen spoilertags): ondergang door zelfoverschatting en valse hoop. Een tragische roman pur sang is het daarmee geworden, en ik bewonder Rosenboom om de ingeniositeit van de plotontwikkeling waarin hij dit heeft gegoten. De sociale ']zelfdestructie' vindt plaats in een tijdperk waarin de modernisering in de samenleving sijpelt, maar waarin de personages hier enkel nog slachtoffer van deze moderniteit zijn en menen zichzelf boven de vaart der volkeren en de vooruitgang zelf te kunnen plaatsen door hun zelfverklaarde moraal en medemenselijkheid als garantie te beschouwen voor succes.

We krijgen in deze context een prachtig beeld geschetst van laat-negentiendeeeuws Nederland, met een dappere poging om de bewustheid van sociale hiërarcie uit die tijd te reconstrueren. Ik denk dat het feitelijk onmogelijk is om dit vanuit het hedendaagse perspectief te doen, maar Rosenboom slaagt er zeker in om de leefwerelden van de personages aannemelijk te maken. Dat hij dit vervolgens doet in zo rijke bewoordingen maakte het voor mij een genot om me door het boek te worstelen. Hulde voor deze fantastische Nederlandstalige schrijver!

Gast
geplaatst: vandaag om 09:18 uur

geplaatst: vandaag om 09:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.