The Book of Negroes - Lawrence Hill (2007)
Alternatieve titels: Het Negerboek | Someone Knows My Name
mijn stem
24 stemmen
Engels
Historisch
504 pagina's
Eerste druk: HarperCollins,
Toronto (Canada)
Aminata is nog klein als ze uit de Afrikaanse binnenlanden wordt weggevoerd en in de hel van een slavenschip belandt. Op een indigoplantage in Virginia ontdekken twee oudere slaven dat ze kan lezen en schrijven en kennis heeft van kruiden en het vroedvrouwschap. Ze wordt hun geheime leerling. Een joodse handelaar neemt haar over nadat ze haar kind verloren heeft. Jaren later ontvlucht ze hem tijdens een reis naar New York. In de achterbuurten helpt ze morsige liefjes van Britse officieren te bevallen. Ondertussen bouwt ze een netwerk op, waardoor ze als vrije vrouw naar Nova Scotia kan reizen. Uiteindelijk keert ze terug in Afrika, maar haar dorp kan ze niet bereiken. Haar lange reis eindigt in Londen, waar ze een belangrijke rol speelt bij de discussies rond de afschaffing van de slavernij.
0
geplaatst: 3 oktober 2011, 20:04 uur
Een boek dat ik voor mijn studie heb gelezen en anders nooit gelezen zou hebben. Het voelde echter geenszins als een straf. Dat komt doordat het verhaal vaardig is geschreven; een aangename stijl en voldoende vaart. Niet bijzonder, wel degelijk.
De gruwelen die de slaven (en later de 'vrije' negers) moeten doorstaan zijn levendig beschreven, maar niet op een drammerige manier. Dat maakt dit wat mij betreft tot een prima boek als je ooit een roman gelezen wilt hebben over slavernij.
Het is goed dat er romans verschijnen over het onderwerp, maar het heeft wel een wrang randje dat de hoofdpersoon een relatief succesvol leven weet te leiden. Daardoor krijgt het boek een positieve lading, alsof met dit lichtpuntje (en de andere lichtpunten die zij weet aan te brengen) de hele situatie minder er wordt.
Ik vraag mezelf dan af: waarom niet een talentloze protagonist(e), die ten onder gaat aan de dwang? Het waarschijnlijke antwoord: dat wordt een onleesbaar boek.
Jammer, want dit is voor mij uiteindelijk toch wat te 'geromantiseerd'.
De gruwelen die de slaven (en later de 'vrije' negers) moeten doorstaan zijn levendig beschreven, maar niet op een drammerige manier. Dat maakt dit wat mij betreft tot een prima boek als je ooit een roman gelezen wilt hebben over slavernij.
Het is goed dat er romans verschijnen over het onderwerp, maar het heeft wel een wrang randje dat de hoofdpersoon een relatief succesvol leven weet te leiden. Daardoor krijgt het boek een positieve lading, alsof met dit lichtpuntje (en de andere lichtpunten die zij weet aan te brengen) de hele situatie minder er wordt.
Ik vraag mezelf dan af: waarom niet een talentloze protagonist(e), die ten onder gaat aan de dwang? Het waarschijnlijke antwoord: dat wordt een onleesbaar boek.
Jammer, want dit is voor mij uiteindelijk toch wat te 'geromantiseerd'.
1
geplaatst: 2 januari 2013, 15:46 uur
RealTom schreef:
Ik vraag mezelf dan af: waarom niet een talentloze protagonist(e), die ten onder gaat aan de dwang? Het waarschijnlijke antwoord: dat wordt een onleesbaar boek.
.
Ik vraag mezelf dan af: waarom niet een talentloze protagonist(e), die ten onder gaat aan de dwang? Het waarschijnlijke antwoord: dat wordt een onleesbaar boek.
.
Daar zit hem wat mij betreft juist de kracht van de roman. Aminata is niet een lijdzaam slachtoffer dat maar weer aantoont hoe willoos en stereotiep slachtoffer de zwarte slaven zijn, maar zij is een krachtige persoonlijkheid die de kwaliteiten in huis heeft om haar lot te dragen. Dat karakter is een strategie van de schrijver om vastgeroeste ideeën over de zwarte slaven te ontkrachten en te laten zien dat het ook mensen van vlees en bloed waren. Ook onder slaven waren er sterke persoonlijkheden, alleen zijn die weggedrukt in de geschiedschrijving. Met een talentloze protagoniste zou je alleen maar eenzijdigheid bevestigen:je hebt slavenhandelaren en die zijn gemeen, en je hebt slaven en die zijn zielig. Maar daarmee geef je de slaven nog geen eigen stem terug.
1
geplaatst: 7 januari 2013, 15:46 uur
Eigenlijk som ik in mijn vorige reactie al op waarom ik deze roman ontzettend goed vind. Lawrence Hill weet heel goed de stereotypen van blank en zwart te omzeilen en schetst een beeld van hoe het onmenselijke systeem ook goede mensen in zijn greep hield. Aminata is de soort tot de verbeelding sprekende protagoniste, die je meeneemt in haar wereld en daarmee pijnlijk inzichtelijk maakt hoe het moet zijn geweest om te moeten leven onder dat onmenselijke juk van de slavernij. Het is hier en daar enigszins politiek correct, maar nooit op een prekerige manier.
1
geplaatst: 14 januari 2013, 14:20 uur
Las toevallig in Vrij Nederland over de commotie die er over de Nederlandse vertaling van de titel was: het negerboek.. Negerboek verbrand bij Slavernijmonument | Radio Nederland Wereldomroep - rnw.nl
Ben er helemaal mee eens dat we gevoelig om moeten springen met dat pijnlijke stuk uit de Westerse geschiedenis, maar om dan hetze te gaan maken om een boek dat niet anders doet dan de slaven te vermenselijken tot volwaardige subjecten!? Dat ´negerboek´ sluit duidelijk aan bij de inhoud van het boek en krijgt daarbij GEEN racistische lading. Als iemand dat wel denkt op basis van die titel alleen, dan zegt dat meer over die persoon dan over de inhoud van het boek.
Ben er helemaal mee eens dat we gevoelig om moeten springen met dat pijnlijke stuk uit de Westerse geschiedenis, maar om dan hetze te gaan maken om een boek dat niet anders doet dan de slaven te vermenselijken tot volwaardige subjecten!? Dat ´negerboek´ sluit duidelijk aan bij de inhoud van het boek en krijgt daarbij GEEN racistische lading. Als iemand dat wel denkt op basis van die titel alleen, dan zegt dat meer over die persoon dan over de inhoud van het boek.
0
geplaatst: 28 februari 2013, 16:15 uur
Een jaar geleden heb ik dit boek gelezen en kon het maar moeilijk wegleggen.
Mooi geschreven levensverhaal over een Afrikaans meisje dat als slavin werd
weggevoerd. Een geweldig mooi boek.
Mooi geschreven levensverhaal over een Afrikaans meisje dat als slavin werd
weggevoerd. Een geweldig mooi boek.
2
geplaatst: 27 mei 2019, 18:13 uur
Spannend, leest vlot.... soms zo moeilijk te geloven dat mensen dit kunnen aandoen aan andere mensen.
Een echte aanrader, soms toch wel heel confronterend
Een echte aanrader, soms toch wel heel confronterend
3
geplaatst: 10 januari 2021, 12:11 uur
Het prachtige, aangrijpende, emotionele verhaal van Animata, het meisje dat als kind geroofd werd uit haar dorp, de zware tocht en het leven in slavernij. De drang naar vrijheid.
Animata is een dappere vrouw die ondanks tegenslagen en verdriet, toch blijft vechten, volhardend in haar strijd naar de vrijheid, naar haar thuisland.
De kracht van deze vrouw is enorm, zij geeft een gezicht aan alle slaven, laat je letterlijk voelen wat ze meemaakt, de angst, de pijn, de honger.
Huiveringwekkend soms zoals het brandmerken, maar wel de realiteit van de slavenhandel in de 18e eeuw.
De auteur heeft heel veel research gedaan want op alle vlakken van de slavernij en de slavenhandel krijgen we een waarheidsgetrouw beeld voorgeschoteld. Mits hier en daar wat aanpassingen om het ook een vlot leesbaar verhaal te maken.
Eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen, geconfronteerd worden met wat ooit was, en er nooit meer mag zijn. Ook dit mag nooit vergeten worden.
Animata is een dappere vrouw die ondanks tegenslagen en verdriet, toch blijft vechten, volhardend in haar strijd naar de vrijheid, naar haar thuisland.
De kracht van deze vrouw is enorm, zij geeft een gezicht aan alle slaven, laat je letterlijk voelen wat ze meemaakt, de angst, de pijn, de honger.
Huiveringwekkend soms zoals het brandmerken, maar wel de realiteit van de slavenhandel in de 18e eeuw.
De auteur heeft heel veel research gedaan want op alle vlakken van de slavernij en de slavenhandel krijgen we een waarheidsgetrouw beeld voorgeschoteld. Mits hier en daar wat aanpassingen om het ook een vlot leesbaar verhaal te maken.
Eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen, geconfronteerd worden met wat ooit was, en er nooit meer mag zijn. Ook dit mag nooit vergeten worden.
3
geplaatst: 5 maart 2024, 22:58 uur
Dit boek beschrijft een waanzinnige tijd in de historie van deze kleine wereldbol. Ach, de hele historie staat natuurlijk bol van krankzinnige, wrede fases, in alle gevallen veroorzaakt door de mens. Ik kan me er zelf echt niks bij voorstellen, zowel voor wat betreft het wrede gedrag van slavenhandelaren en -eigenaren, als het ondergaan van alle ellende door de slaven zelf. Hoofdpersoon Aminata is een heel dappere, sterke vrouw die ondanks alle verdriet het hoofd steeds weer omhoog probeert te houden. Boeiend om via haar te lezen hoe het allemaal verliep, het gevangen nemen van Afrikaanse mensen, de bootreis naar Amerika met het overboord gooien van dode én levende mensen (letterlijk voer voor de haaien), het leven als slaaf mer alle bijkomende beperkingen voor deze mensen, de veerkracht van deze mensen die steeds weer positief proberen te blijven en genieten van kleine momenten, de momenten van steun uit onverwachte hoek, etc. Boeiend tot de laatste pagina.
* denotes required fields.
* denotes required fields.