The Sisters Brothers - Patrick deWitt (2011)
Alternatieve titel: De Gebroeders Sisters
mijn stem
36 stemmen
Engels
Thriller
336 pagina's
Eerste druk: Ecco,
New York (Verenigde Staten)
Hermann Kermit Warn gaat sterven. De enigmatische en machtige man die alleen bekend staat als de ''Commodore'' heeft het bevolen, en zijn beulen, Eli en Charlie Sisters, zullen ervoor zorgen. Hoewel Eli de voorkeur voor Whiskey en doden van zijn broer niet deelt, heeft hij nooit wat anders gekend. Maar hun prooi is geen makkelijk doelwit, en op de weg van Oregon City naar Warms goudmijn buiten Sacramento begint Eli zich af te vragen wat hij nou eigenlijk voor de kost doet, en voor wie.
0
geplaatst: 29 april 2012, 03:32 uur
Altijd leuk om zo'n ouderwets, avontuurlijk jongensboek te lezen! Dewitt vertelt in een strak tempo de lotgevallen van de huurmoordenaars Eli en Charlie Sisters. Ofschoon het niet bepaald spannend is, weet deze western toch van meet af aan te boeien. Eigenlijk hoop ik echt dat hier een vervolg op komt, want ik zou best nog wat meer willen lezen over dit fascinerende duo. Helemaal m'n ding dit verhaal!
1
geplaatst: 4 juni 2012, 14:14 uur
Dit is inderdaad een heerlijk avonturenboek!
Eli Sisters, de hoofdpersoon, is geen klassieke revolverheld. Hij is onzeker, doet aan de lijn en masturbeert… (schiet in de lach). Dat associëren mensen niet met John Wayne.
Dat zei schrijver DeWitt toen ik hem een tijd geleden in Amsterdam sprak. Het interview, onder meer over een verfilming en een nominatie voor beste historische roman - ondanks feitelijke onjuistheden - lees je via de link hieronder.
boek interview: Een interview met de auteur van De gebroeders Sisters - Patrick DeWitt: 'Mensen associ?ren een masturberende desperado niet met de klassieke revolverheld.? - 8weekly.nl
Eli Sisters, de hoofdpersoon, is geen klassieke revolverheld. Hij is onzeker, doet aan de lijn en masturbeert… (schiet in de lach). Dat associëren mensen niet met John Wayne.
Dat zei schrijver DeWitt toen ik hem een tijd geleden in Amsterdam sprak. Het interview, onder meer over een verfilming en een nominatie voor beste historische roman - ondanks feitelijke onjuistheden - lees je via de link hieronder.
boek interview: Een interview met de auteur van De gebroeders Sisters - Patrick DeWitt: 'Mensen associ?ren een masturberende desperado niet met de klassieke revolverheld.? - 8weekly.nl
1
geplaatst: 16 juli 2012, 14:27 uur
Dit is nu echt een boek dat je met een grijns dichtslaat. Heerlijke personages, grappige dialogen en een fantastische schrijfstijl 
0
geplaatst: 23 juli 2012, 13:20 uur
Ik denk dat het leuker is als je niet precies weet waar je aan begint, dus ik wil er niet veel over kwijt.
Ik vond het verrassend.
Goed.
Uitstekend vertaald.
Leuk omslag.
En alles wat cortez, Bassievrucht en liv2 geschreven hebben.
Ik vond het verrassend.
Goed.
Uitstekend vertaald.
Leuk omslag.
En alles wat cortez, Bassievrucht en liv2 geschreven hebben.
2
geplaatst: 26 augustus 2012, 04:26 uur
De Gebroeders Sisters zijn Charlie en Eli, twee huurmoordenaars die op zoek moeten naar Kermit Warm, die zou hun opdrachtgever “the Commodore” op hebben gelicht. De goudkoorts wiert telig en dat levert een bonte stoet van gelukszoekers en pechvogels op.
Het boek is het verhaal van de trip die ze maken van Oregon City naar San Fransisco om Warm op te sporen. De verteller is Eli, hij is de broer die twijfelt aan zijn baan als meedogenloos killer en wil eigenlijk wel afscheid wil nemen van dit leven. Hij is een zachtaardig type, die helemaal lyrisch wordt van het ontdekken van de genoegens van het tandenpoetsen en uit is op huisje boompje beestje. Hij is dan ook nogal snel verliefd, al houdt hij het er zelf op dat hij verliefd is op het idee dat een vrouw hem aandacht schenkt en niet zo zeer verliefd is op de vrouw zelf. Daarnaast kampt hij met een krakkemikkig paard omdat zijn vorige paard bij de vorige klus het leven heeft gelaten.
Zijn oudere broer Charlie is de leider van de twee die geen twijfel kent voor wat zijn professie betreft. Hij schiet wie hem in de weg loopt het liefst gelijk neer, with no remorse.
Hij zuipt veel brandewijn en tijdens de vette katers de day after is zijn lontje nóg korter.
Op hun reis komen ze allerlei kleurrijke types tegen, er overkomt hun het één en ander, er veranderen bepaalde dingen, zaken zijn niet wat ze lijken en meer van zulks. Actie en humoristische dialogen wisselen elkaar af. Een mooi verhaal, vlot weglezend (ook niet een heel dik boek, bijna 300 pagina’s), een “a-typische” originele western. Waarin dingen niet geromantiseerd worden, maar waarin dingen gaan zoals ze in het echt gaan.
Ik kreeg er een beetje Coen Brothers western gevoel van. En ja, dat is inderdaad een positief gevoel.
Het boek is het verhaal van de trip die ze maken van Oregon City naar San Fransisco om Warm op te sporen. De verteller is Eli, hij is de broer die twijfelt aan zijn baan als meedogenloos killer en wil eigenlijk wel afscheid wil nemen van dit leven. Hij is een zachtaardig type, die helemaal lyrisch wordt van het ontdekken van de genoegens van het tandenpoetsen en uit is op huisje boompje beestje. Hij is dan ook nogal snel verliefd, al houdt hij het er zelf op dat hij verliefd is op het idee dat een vrouw hem aandacht schenkt en niet zo zeer verliefd is op de vrouw zelf. Daarnaast kampt hij met een krakkemikkig paard omdat zijn vorige paard bij de vorige klus het leven heeft gelaten.
Zijn oudere broer Charlie is de leider van de twee die geen twijfel kent voor wat zijn professie betreft. Hij schiet wie hem in de weg loopt het liefst gelijk neer, with no remorse.
Hij zuipt veel brandewijn en tijdens de vette katers de day after is zijn lontje nóg korter.
Op hun reis komen ze allerlei kleurrijke types tegen, er overkomt hun het één en ander, er veranderen bepaalde dingen, zaken zijn niet wat ze lijken en meer van zulks. Actie en humoristische dialogen wisselen elkaar af. Een mooi verhaal, vlot weglezend (ook niet een heel dik boek, bijna 300 pagina’s), een “a-typische” originele western. Waarin dingen niet geromantiseerd worden, maar waarin dingen gaan zoals ze in het echt gaan.
Ik kreeg er een beetje Coen Brothers western gevoel van. En ja, dat is inderdaad een positief gevoel.
0
Cryptopsy
geplaatst: 29 augustus 2012, 22:42 uur
Heerlijk boek. Boeiend, licht humoristisch verhaal, lekker losse schrijfstijl. Leest als een trein!
Voor de geïnteresseerden: stond op de shortlist van de Man Booker Prize 2011.
Voor de geïnteresseerden: stond op de shortlist van de Man Booker Prize 2011.
1
geplaatst: 29 augustus 2012, 22:47 uur
ja he, gewoon niemand vindt dit boek slecht, kan ook niet. anders.
Ik moet er soms nog aan denken, geweldige leeservaring, had spijt dat het uit was...
Ik moet er soms nog aan denken, geweldige leeservaring, had spijt dat het uit was...
1
geplaatst: 6 november 2012, 09:42 uur
Wilde eigenlijk een halve punt lager gaan geven, maar de dood van Morris en Warm heeft me op een rare manier diep geraakt. Het is zo tegenstrijdig met de toon van de rest van het boek dat het juist nog meer effect op de lezer heeft. Inderdaad een erg leuke verscheidenheid aan karakters en een zeer komisch spel met genreconventies en verwachtingen van de lezer. Het deed mij sterk denken aan Kurt Vonnegut en hoe die de relatie tussen tekst, typografie en afbeeldingen om wist te smeden tot volwaardige literatuur. Ik voorspel dat we nog wel eens een topwerkje van DeWitt kunnen verwachten.
0
geplaatst: 6 november 2012, 09:43 uur
The Amalgation Polka - Stephen Wright (2006) (het boek deed me sterk denken aan dit ondergewaardeerde pareltje. Voor wie houdt van komische interpretaties van de Amerikaanse geschiedenis)
0
psyche (crew)
geplaatst: 9 mei 2013, 09:17 uur
Donkerwoud schreef:
Wilde eigenlijk een halve punt lager gaan geven
Wilde eigenlijk een halve punt lager gaan geven
Na dezelfde gebeurtenissen heb ik ook overwogen een halve punt hoger te geven, maar hoe vakkundig, humoristisch geschreven het verhaal ook is, op de één of andere manier raakt het me uiteindelijk over het geheel genomen te weinig. Misschien omdat 'Western' mijn genre niet is.
Gezien de vakkundigheid geef ik 3,5* want evengoed wilde ik weten hoe dit afliep. Waarbij ik het respect van de gevreesde broertjes voor hun moeder zowel erg grappig als een mooi slot vond.
0
geplaatst: 14 juni 2013, 15:01 uur
Heerlijke western, die (bijna) alles biedt wat je van zo'n boek verlangt. Leuke personages, geweldige dialogen, boeiend plot met ook nog wat verrassingen, humor, ontroering en overtuigende couleur locale. Maar het sterkste van dit boek is het oog voor detail.
Een kort uitstapje naar details
Details zijn het fundament waarop een auteur zijn autoriteit bouwt. Als een auteur een paar aardige details neerpent over het Rome van 1494, dan geloof in je de kennis (en dus autoriteit) van de auteur, en laat je je verder vol vertrouwen door hem meenemen. Zijn het details die iedereen al kent (dat de Tiber toen ook al door Rome stroomde) of laat hij elk detail weg, dan plaatst de auteur zich op dezelfde hoogte als de lezer en kan hij zijn autoriteit gedag zeggen.
Zoals zo vaak is het hier een kwestie van evenwicht. Sommige schrijvers willen zo graag hun autoriteit opleggen, dat je in een boek over een 19e eeuwse suikerfabrikant echt alle ins- en outs over de toenmalige suikerproductie te slikken krijgt. Boring dus. Andere schrijvers denken indruk te maken door vooral veel jargon te gebruiken, wat misschien wel overtuigt maar waar je als lezer uiteindelijk rode vlekken van krijgt.
Patrick de Witt vermijdt deze valkuilen door het plaatsen van een paar geweldige details. Mijn favoriet daarvan is de beschrijving van een duel. Een geharde staljongen tegen een keurige mijnheer, de afloop lijkt vast te staan. Het detail waardoor ik echt werd verrast is het volgende (helaas moet ik hier spoileren): Nadat de staljongen de heer heeft neergeschoten, raakt deze zo in paniek, dat hij per ongeluk nog een keer schiet, recht in de scheen van een vrouwelijke toeschouwer.
Ik weet niet of dit idee van deWitt zelf is of dat hij het weer ergens heeft gelezen, maar ik zag het al helemaal voor me. En was ik al niet overtuigd van de autoriteit van deWitt, dan was ik het nu wel.
Einde van het uitstapje
Het enige mindere aan dit boek, afgezien van de vergezochte titel, vind ik de ongeloofwaardigheid van de broers. Hun welbespraaktheid, zowel in dialoogvormen als hun gedachten, past totaal niet bij twee huurmoordenaars. Ik las hierboven iets over de broers Coen, en daar kan ik me wel in vinden. Maar die gekunstelde manier van praten en denken schept wel wat afstand, zodat het boek me iets minder ontroerde dan had gekund.
Maar dan nog, heerlijke western!
Een kort uitstapje naar details
Details zijn het fundament waarop een auteur zijn autoriteit bouwt. Als een auteur een paar aardige details neerpent over het Rome van 1494, dan geloof in je de kennis (en dus autoriteit) van de auteur, en laat je je verder vol vertrouwen door hem meenemen. Zijn het details die iedereen al kent (dat de Tiber toen ook al door Rome stroomde) of laat hij elk detail weg, dan plaatst de auteur zich op dezelfde hoogte als de lezer en kan hij zijn autoriteit gedag zeggen.
Zoals zo vaak is het hier een kwestie van evenwicht. Sommige schrijvers willen zo graag hun autoriteit opleggen, dat je in een boek over een 19e eeuwse suikerfabrikant echt alle ins- en outs over de toenmalige suikerproductie te slikken krijgt. Boring dus. Andere schrijvers denken indruk te maken door vooral veel jargon te gebruiken, wat misschien wel overtuigt maar waar je als lezer uiteindelijk rode vlekken van krijgt.
Patrick de Witt vermijdt deze valkuilen door het plaatsen van een paar geweldige details. Mijn favoriet daarvan is de beschrijving van een duel. Een geharde staljongen tegen een keurige mijnheer, de afloop lijkt vast te staan. Het detail waardoor ik echt werd verrast is het volgende (helaas moet ik hier spoileren): Nadat de staljongen de heer heeft neergeschoten, raakt deze zo in paniek, dat hij per ongeluk nog een keer schiet, recht in de scheen van een vrouwelijke toeschouwer.
Ik weet niet of dit idee van deWitt zelf is of dat hij het weer ergens heeft gelezen, maar ik zag het al helemaal voor me. En was ik al niet overtuigd van de autoriteit van deWitt, dan was ik het nu wel.
Einde van het uitstapje
Het enige mindere aan dit boek, afgezien van de vergezochte titel, vind ik de ongeloofwaardigheid van de broers. Hun welbespraaktheid, zowel in dialoogvormen als hun gedachten, past totaal niet bij twee huurmoordenaars. Ik las hierboven iets over de broers Coen, en daar kan ik me wel in vinden. Maar die gekunstelde manier van praten en denken schept wel wat afstand, zodat het boek me iets minder ontroerde dan had gekund.
Maar dan nog, heerlijke western!
0
geplaatst: 14 juni 2013, 16:13 uur
dutch2.0 schreef:
Het enige mindere aan dit boek vind ik de ongeloofwaardigheid van de broers. Hun welbespraaktheid, zowel in dialoogvormen als hun gedachten, past totaal niet bij twee huurmoordenaars.
Het enige mindere aan dit boek vind ik de ongeloofwaardigheid van de broers. Hun welbespraaktheid, zowel in dialoogvormen als hun gedachten, past totaal niet bij twee huurmoordenaars.
Dat vond ik nou juist zo leuk. Ik heb me enorm vermaakt met de alternatieve kijk op de dingen van Eli en de gesprekken tussen de broertjes. Waarom moeten boeven altijd dom worden afgeschilderd?
0
geplaatst: 14 juni 2013, 16:28 uur
Pythia schreef:
Dat vond ik nou juist zo leuk. Ik heb me enorm vermaakt met de alternatieve kijk op de dingen van Eli en de gesprekken tussen de broertjes. Waarom moeten boeven altijd dom worden afgeschilderd?
(quote)
Dat vond ik nou juist zo leuk. Ik heb me enorm vermaakt met de alternatieve kijk op de dingen van Eli en de gesprekken tussen de broertjes. Waarom moeten boeven altijd dom worden afgeschilderd?
Ik denk dat je me verkeerd hebt begrepen. Ik vind niet dat boeven altijd dom moeten worden afgeschilderd, sterker nog, de literatuurgeschiedenis wemelt van intelligente, welbespraakte boeven. Maar deze specifieke boeven gedragen zich als een stel lomperikken en doen soms heel domme dingen. De prachtig geformuleerde gedachten en zinnen vond ik daarmee in tegenspraak en deden naar mijn idee afbreuk aan het realiteitsgehalte. Daardoor kon ik minder met de broers meeleven dan als zij niet alleen in hun daden maar ook in hun gedachten wat lomper waren geweest.
Geldt trouwens ook vaak voor de films van de Coen Brothers. Heerlijke films, maar ze raken me zelden (alleen The man who wasn't there raakte me diep).
0
geplaatst: 14 juni 2013, 20:50 uur
dutch2.0 schreef:
Maar deze specifieke boeven gedragen zich als een stel lomperikken en doen soms heel domme dingen. De prachtig geformuleerde gedachten en zinnen vond ik daarmee in tegenspraak en deden naar mijn idee afbreuk aan het realiteitsgehalte..
Maar deze specifieke boeven gedragen zich als een stel lomperikken en doen soms heel domme dingen. De prachtig geformuleerde gedachten en zinnen vond ik daarmee in tegenspraak en deden naar mijn idee afbreuk aan het realiteitsgehalte..
Daar heb je eigenlijk wel gelijk in.
Ik vond het grappig en het realiteitsgehalte zat me niet dwars.
0
geplaatst: 17 juni 2013, 16:06 uur
Grappen aan de lopende band,
'Jij zou met die knul hier een comite of vereniging of zo moeten oprichten...
...Ter Bescherming van Imbeciele Beesten.'
,
+ mooie beeldspraak,
Het was een schot in het hoofd, waardoor de achterkant van zijn schedel eraf vloog als een pet
in de wind.,
maar echt raken deed het mij niet zo.
'Jij zou met die knul hier een comite of vereniging of zo moeten oprichten...
...Ter Bescherming van Imbeciele Beesten.'
,+ mooie beeldspraak,
Het was een schot in het hoofd, waardoor de achterkant van zijn schedel eraf vloog als een pet
in de wind.,
maar echt raken deed het mij niet zo.
0
geplaatst: 17 juni 2013, 17:18 uur
the Cheshire cat schreef:
Het was een schot in het hoofd, waardoor de achterkant van zijn schedel eraf vloog als een pet
in de wind.,
maar echt raken deed het mij niet zo.
Het was een schot in het hoofd, waardoor de achterkant van zijn schedel eraf vloog als een pet
in de wind.,
maar echt raken deed het mij niet zo.
Gelukkig maar
1
geplaatst: 25 juni 2013, 12:36 uur
Herlezen, omdat ik vond dat ik de vorige keer teveel puzzelstukjes niet of verkeerd begrepen had. Het heeft mijn waardering voor het werk alleen maar doen toenemen. Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als een gelaagde literaire roman. Onverwacht gevoelig ook, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen en het opzettelijk geconstrueerde ervan.
0
geplaatst: 25 juni 2013, 20:56 uur
Donkerwoud schreef:
Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als een gelaagde literaire roman. Onverwacht gevoelig ook, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen .
Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als een gelaagde literaire roman. Onverwacht gevoelig ook, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen .
Krek.
0
JSPR_G
geplaatst: 8 augustus 2013, 17:57 uur
Western is normaal niets voor mij, maar dit is een erg meeslepend boek waar ik veel plezier aan beleefd heb. 
Het is allemaal erg luchtig, waardoor ik toch verrast was door de resem tegenslagen die ze plots te verduren kregen.
Leuke schrijfstijl, ook.
Het is allemaal erg luchtig, waardoor ik toch verrast was door de resem tegenslagen die ze plots te verduren kregen. Leuke schrijfstijl, ook.
0
geplaatst: 8 augustus 2013, 19:03 uur
Ben op zoek gegaan naar zijn eerdere roman, een soort Bukowski-achtig iets. Bijna niet te vinden helaas.
0
geplaatst: 21 november 2013, 19:21 uur
Donkerwoud schreef:
Ben op zoek gegaan naar zijn eerdere roman, een soort Bukowski-achtig iets. Bijna niet te vinden helaas.
Ben op zoek gegaan naar zijn eerdere roman, een soort Bukowski-achtig iets. Bijna niet te vinden helaas.
Probleem opgelost, is uitgebracht in vertaling onlangs:
Ablutions - Patrick deWitt (2009)
1
geplaatst: 13 november 2015, 10:03 uur
Donkerwoud schreef:
Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als een gelaagde literaire roman. Onverwacht gevoelig ook, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen en het opzettelijk geconstrueerde ervan.
Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als een gelaagde literaire roman. Onverwacht gevoelig ook, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen en het opzettelijk geconstrueerde ervan.
Jep!
En Eli Sister, wat een memorabel personage! Een hopeloos romantische revolverheld met een pens
0
geplaatst: 4 januari 2016, 09:35 uur
Zie net pas die trailer, jezus...wat goed! Zo doe je dat dus!
6
geplaatst: 11 november 2017, 08:25 uur
Wat een verrassing dit boek! Zonder deze site had ik het niet gelezen, want ik kende het eerlijk gezegd niet. Boekmeter bedankt ?.
Het staat bol van de mooie sfeerbeschrijvingen van het wilde westen rond 1850. Maar daarbij komt voor mij het sterkste punt van dit boek, de humor. Echt ongeëvenaard, ik heb regelmatig hardop gelachen tijdens het lezen. Ik kan vele voorbeelden noemen, maar het relaas van Hermann Kermit Warm over zijn jeugd tot het moment van zijn ontmoeting met de gebroeders was 1 van de hoogtepunten. Een willekeurig voorbeeld, want het was een aaneenschakeling van prachtige anekdotes: "In het begin stal ik alleen het strikt noodzakelijke. Een brood hier, een deken daar, een paar wollen sokken - kleine dingen die niemand ontzegd zouden moeten worden. Maar met elk nieuw vergrijp werd ik listiger en overmoediger en ook hebzuchtiger; na een tijdje jatte ik alles wat los en vast zat, alleen maar voor het boos genoegen wat het me verschafte. Ik stal spullen die me onmogelijk van nut konden zijn. Een paar damesschoenen. Een wieg. Op zeker moment rende ik een abattoir uit met een afgehakte koeienkop in mijn armen. Waarom in vredesnaam? Welk functioneel doel zou die kunnen dienen? Toen hij te zwaar werd heb ik hem in een rivier gegooid".
De vele fraaie karakters en settings maken het af. Het echte wilde westen met de paarden, goudzoekers, revolvers, dames van lichte zeden, alles komt voorbij. Tenslotte is het veranderingsproces van met name broer Eli mooi beschreven. Zijn twijfels over hun daden. Zeker nu hij met Warm een doelwit heeft die louter bestraft moet worden vanwege zijn kennis en kunde gaat het echt wringen. Het feit dat hij stiekem zachtaardige gevoelens heeft kwam daarvoor al mooi naar voren in zijn relatie met zijn, in feite waardeloze, paard ?.
Dit boek krijgt van mij een welverdiende plek in mijn persoonlijke top 10.
Het staat bol van de mooie sfeerbeschrijvingen van het wilde westen rond 1850. Maar daarbij komt voor mij het sterkste punt van dit boek, de humor. Echt ongeëvenaard, ik heb regelmatig hardop gelachen tijdens het lezen. Ik kan vele voorbeelden noemen, maar het relaas van Hermann Kermit Warm over zijn jeugd tot het moment van zijn ontmoeting met de gebroeders was 1 van de hoogtepunten. Een willekeurig voorbeeld, want het was een aaneenschakeling van prachtige anekdotes: "In het begin stal ik alleen het strikt noodzakelijke. Een brood hier, een deken daar, een paar wollen sokken - kleine dingen die niemand ontzegd zouden moeten worden. Maar met elk nieuw vergrijp werd ik listiger en overmoediger en ook hebzuchtiger; na een tijdje jatte ik alles wat los en vast zat, alleen maar voor het boos genoegen wat het me verschafte. Ik stal spullen die me onmogelijk van nut konden zijn. Een paar damesschoenen. Een wieg. Op zeker moment rende ik een abattoir uit met een afgehakte koeienkop in mijn armen. Waarom in vredesnaam? Welk functioneel doel zou die kunnen dienen? Toen hij te zwaar werd heb ik hem in een rivier gegooid".
De vele fraaie karakters en settings maken het af. Het echte wilde westen met de paarden, goudzoekers, revolvers, dames van lichte zeden, alles komt voorbij. Tenslotte is het veranderingsproces van met name broer Eli mooi beschreven. Zijn twijfels over hun daden. Zeker nu hij met Warm een doelwit heeft die louter bestraft moet worden vanwege zijn kennis en kunde gaat het echt wringen. Het feit dat hij stiekem zachtaardige gevoelens heeft kwam daarvoor al mooi naar voren in zijn relatie met zijn, in feite waardeloze, paard ?.
Dit boek krijgt van mij een welverdiende plek in mijn persoonlijke top 10.
2
geplaatst: 27 mei 2018, 18:57 uur
En een trailer van de aankomende verfilming. Ben voorzichtig positief, al mis ik vooralsnog een tikkeltje de cartoony vibe van het boek. THE SISTERS BROTHERS Official Trailer (2018) Jake Gyllenhaal, Joaquin Phoenix Movie HD - YouTube
0
geplaatst: 27 mei 2018, 20:35 uur
Donkerwoud schreef:
En een trailer van de aankomende verfilming. Ben voorzichtig positief, al mis ik vooralsnog een tikkeltje de cartoony vibe van het boek. THE SISTERS BROTHERS Official Trailer (2018) Jake Gyllenhaal, Joaquin Phoenix Movie HD - YouTube
En een trailer van de aankomende verfilming. Ben voorzichtig positief, al mis ik vooralsnog een tikkeltje de cartoony vibe van het boek. THE SISTERS BROTHERS Official Trailer (2018) Jake Gyllenhaal, Joaquin Phoenix Movie HD - YouTube
Fraaie beelden! ?
3
Bilal030
geplaatst: 6 mei 2019, 15:39 uur
Geweldig boek dit. Ben iets over de helft nu maar het is al duidelijk dat dit een originele western en met humor geschreven is. Wat ik jammer vind is dat ik de film al gezien heb voordat ik aan het boek begon. De film was interessant en goed genoeg om mijn interesse in het boek te doen opwekken, maar ik blijf denken dat de Coen Brothers het veel beter verfilmd zouden hebben.
3
Bilal030
geplaatst: 13 mei 2019, 00:56 uur
Fantastisch! Het leest heerlijk weg, Patrick DeWitt is een schrijver waar ik meer van wil lezen. Zijn zinnen ‘flowen’ en zijn doorspekt met humor. Het verhaal zoog mij al snel het wilde westen tijdens de bekende gold rush periode in. Door in ik-vorm te schrijven leerde ik het hoofdpersonage, Eli Sisters, goed kennen. Zijn twijfels, gepeins en ondernomen acties zijn nooit saai of standaard. Dit boek is veel geprezen en kan alleen maar zeggen dat alle lof niet overdreven is geweest.
* denotes required fields.
* denotes required fields.