A Dance with Dragons - George R.R. Martin (2011)
Alternatieve titels: Een Dans met Draken | A Song of Ice and Fire #5
mijn stem
117 stemmen
Engels
Fantasy
1040 pagina's
Eerste druk: Bantam Spectra,
New York (Verenigde Staten)
De Oorlog van de Vijf Koningen in Westeros lijkt voorbij. In het Noorden is de zelf aangestelde koning Stannis Baratheon begonnen met het sluiten van vriendschappen tussen zijn volk en dat van de noordmannen, om een eventuele strijd tegen de IJzeren Troon te beslechten. Ondertussen is er een gevecht losgebarsten op de IJzeren Eilanden om de macht te grijpen na de dood van Balon Grauwvreugd. Omdat Balons enige overlevende zoon Theon nu een gevangene is van de Boltons, is hij door zijn broer Euron opgevolgd. De dwerg Tyrion Lannister werd ten onrechte veroordeeld tot de dood na de moord op zijn jonge neefje. Hij is gevlucht naar Pentos, maar niet voor hij zijn gehate vader Tywin heeft gedood. In het verre oosten heeft Daenerys Targaryen de stad Meereen veroverd en ze maakt plannen voor de herovering van Westeros.
- nummer 236 in de top 250
0
geplaatst: 28 april 2012, 12:40 uur
Toch weer iets minder dan voorgaande delen. Het hele verhaal in het oosten duurt me gewoon te lang. De verhaallijn van Arya is ook al tijden niet meer relevant. Al met al lijkt me dit eerder een inleiding op wat in de komende twee boeken nog zal gebeuren. Of dat hoop ik..
0
geplaatst: 7 mei 2012, 11:27 uur
Dit boek is opnieuw beter dan het voorgaande A Feast for Crows, maar haalt het wel zeker niet bij de eerste drie delen.
Grootste struikelblok is opnieuw het tempo: in de eerste drie boeken volgde de ene belangrijke plotwending de andere op in een tempo waar je van achteroverviel (vaak ook van verbazing/verrasing), en zat je met constant wisselende situaties en machtsverhoudingen. De laatste 2 boeken is het wat stilgevallen op dit gebied, minder (belangrijke) ontwikkelingen en minder dat 'wow'-effect. Martin zit m. i. ook gewoon met het probleem dat de draken volwassen moeten worden, en daar moet nu eenmaal tijd overheen gaan...
Zoals hierboven aangegeven is in dit boek het vooral in het Oosten dat het probleem zit. De verhaallijn van Daenerys trappelt echt veel te lang ter plaatsee en had korter gemoeten. Tyrion blijft mijn favoriete personage, maar hij maakt toch ook een vrij lange omzwerving, en de verhaallijn van Arya is inderdaad ook verzand (jammer, want vroeger zeker een van mijn favorieten). Het goede nieuws is dat in het Noorden wel vanalles beweegt; zo goed als alles wat zich voor, op en achter de muur afspeelt is boeiend en onvoorspelbaar (Bran!), en je voelt constant dat het kruidvat op ontploffen staat. Met het personage van Theon worden knappe dingen gedaan, en ook Lord Manderly ontwikkeld zich als een interessante speler. Davos blijft toch ook een stiekeme favoriet trouwens.
Het is na deze lange wachtperiode wel weer aangenaam thuiskomen in de wereld van ASOIAF, met deze keer wel de beste personages die ruim aan bod komen, en het blijft knap hoe Martin zoveel balletjes tegelijk in de lucht kan houden - schrijfstijl leest nog altijd zeer aangenaam ook. Bij Steven Erikson is het bv. toch veel meer van de hak op de tak, met een stuk minder overzicht.
Het boek eindigt in ieder geval met zoveel cliffhangers (op alle fronten, inclusief nieuwe pretendent), dat het volgende deel niet anders kan dan all-out spektakel opleveren.
Grootste struikelblok is opnieuw het tempo: in de eerste drie boeken volgde de ene belangrijke plotwending de andere op in een tempo waar je van achteroverviel (vaak ook van verbazing/verrasing), en zat je met constant wisselende situaties en machtsverhoudingen. De laatste 2 boeken is het wat stilgevallen op dit gebied, minder (belangrijke) ontwikkelingen en minder dat 'wow'-effect. Martin zit m. i. ook gewoon met het probleem dat de draken volwassen moeten worden, en daar moet nu eenmaal tijd overheen gaan...
Zoals hierboven aangegeven is in dit boek het vooral in het Oosten dat het probleem zit. De verhaallijn van Daenerys trappelt echt veel te lang ter plaatsee en had korter gemoeten. Tyrion blijft mijn favoriete personage, maar hij maakt toch ook een vrij lange omzwerving, en de verhaallijn van Arya is inderdaad ook verzand (jammer, want vroeger zeker een van mijn favorieten). Het goede nieuws is dat in het Noorden wel vanalles beweegt; zo goed als alles wat zich voor, op en achter de muur afspeelt is boeiend en onvoorspelbaar (Bran!), en je voelt constant dat het kruidvat op ontploffen staat. Met het personage van Theon worden knappe dingen gedaan, en ook Lord Manderly ontwikkeld zich als een interessante speler. Davos blijft toch ook een stiekeme favoriet trouwens.
Het is na deze lange wachtperiode wel weer aangenaam thuiskomen in de wereld van ASOIAF, met deze keer wel de beste personages die ruim aan bod komen, en het blijft knap hoe Martin zoveel balletjes tegelijk in de lucht kan houden - schrijfstijl leest nog altijd zeer aangenaam ook. Bij Steven Erikson is het bv. toch veel meer van de hak op de tak, met een stuk minder overzicht.
Het boek eindigt in ieder geval met zoveel cliffhangers (op alle fronten, inclusief nieuwe pretendent), dat het volgende deel niet anders kan dan all-out spektakel opleveren.
0
geplaatst: 2 januari 2013, 07:56 uur
Net als jullie hoop ik ook dat dit en het vorige deel meer een inleiding zijn voor een ware ontploffing in het 6de deel, wat ik echter vrees is dat Martin met zijn vele hoofd-karakters geen weg meer weet. In de eerste delen durfde hij om de haverklap een hoofdpersonage om zeep te brengen wat niet alleen spektaculaire plotwendingen opleverde maar ook het aantal karakters in toom hield. Maar om een of andere reden gebeurt dat in de laatste boeken heel wat minder of zelfs niet meer met als gevolg dat de actie zich steeds meer spreidt zowel op de landkaart alsook zorgt voor minder pagina's per karakter (voelt zich tenminste zo aan).
0
geplaatst: 7 juni 2013, 23:44 uur
Ik zit nu op 3/4de van het verhaal en werd net goed van mijn stoel geblazen door Daenerys die voor het oog van 20.000 man vanuit de fighting pitt wegvliegt op een gewonde Drogon. Het vetste moment in dit verhaal sinds de eieren uitkwamen!
Ik denk trouwens dat Arya nog een zeer belangrijke rol gaat vervullen. Ze zit nu samen met Sam in Braavos, dus die gaan elkaar tegenkomen zodat ze mee kan naar The Wall. Jon en Arya zijn al vanaf het begin van het verhaal verbonden aan elkaar en de gedachtes aan Arya door Jon spelen een steeds belangrijkere rol in dit verhaal. Tot nu toe hakt Arya iedereen in stukjes die haar in de weg zit. Door wat ze geleerd heeft in the house of Black and White zou het weleens big time uit kunnen gaan maken verder op in het verhaal wie ze daardoor in leven laat
Al met al weer stukken beter dan A Feast for Crows. Er zijn veel te veel verhaallijnen en karakters om in alles en iedereen geïnteresseerd te blijven, maar hoe sleutelkarakters uit boek 4 hier toch weer terugkomen naar het einde toe en een belangrijke rol in het verhaal gaan spelen, dat bevalt mij!
Ik denk trouwens dat Arya nog een zeer belangrijke rol gaat vervullen. Ze zit nu samen met Sam in Braavos, dus die gaan elkaar tegenkomen zodat ze mee kan naar The Wall. Jon en Arya zijn al vanaf het begin van het verhaal verbonden aan elkaar en de gedachtes aan Arya door Jon spelen een steeds belangrijkere rol in dit verhaal. Tot nu toe hakt Arya iedereen in stukjes die haar in de weg zit. Door wat ze geleerd heeft in the house of Black and White zou het weleens big time uit kunnen gaan maken verder op in het verhaal wie ze daardoor in leven laat
Al met al weer stukken beter dan A Feast for Crows. Er zijn veel te veel verhaallijnen en karakters om in alles en iedereen geïnteresseerd te blijven, maar hoe sleutelkarakters uit boek 4 hier toch weer terugkomen naar het einde toe en een belangrijke rol in het verhaal gaan spelen, dat bevalt mij!
0
geplaatst: 24 september 2013, 16:20 uur
Zoals boven al aangegeven: beter dan AFFC. Ik heb het gevoel dat we langzaam dichterbij de climax van het complete verhaal komen. Enige minpunt is Danaerys die nog altijd maar besluiteloos is en aanklooit en zelfs in dit boek pas laat op gang komt.
Wel weer meer diepgang en continuiteit met de meest interessante karakters; ik verbaas me er iedere keer weer over hoe Martin nieuwe categorieën, sekten en gildes verzint. De hele tocht van Tyrion over het andere continent is ook super en verfrissend na vier boeken hoofdzakelijk Westeros.
Het is alweer een jaar geleden, maar ik wacht nog steeds in spanning af of/hoe Jon er weer bovenop komt en hoe Tyrion Danaerys gaat manipuleren.
Wel weer meer diepgang en continuiteit met de meest interessante karakters; ik verbaas me er iedere keer weer over hoe Martin nieuwe categorieën, sekten en gildes verzint. De hele tocht van Tyrion over het andere continent is ook super en verfrissend na vier boeken hoofdzakelijk Westeros.
Het is alweer een jaar geleden, maar ik wacht nog steeds in spanning af of/hoe Jon er weer bovenop komt en hoe Tyrion Danaerys gaat manipuleren.
0
geplaatst: 11 maart 2014, 22:56 uur
Eigenlijk.... is a Feast for Crows beter over het geheel gezien, pas in de laatste helft van a Dance With Dragons weet het boek echt pakkend te worden.
En ja, nu is het wachten.
En ja, nu is het wachten.
0
geplaatst: 1 februari 2015, 19:09 uur
Afgerond, wil nu heel graag boek 6 lezen... afwachten maar. Verbaast mij dat in bovenstaande reacties met geen woord over de dood van Jon gerept wordt. Misschien wel het meest schokkende en verrassende moment in boek 5.
0
geplaatst: 1 februari 2015, 19:59 uur
tbouwh schreef:
Afgerond, wil nu heel graag boek 6 lezen... afwachten maar. Verbaast mij dat in bovenstaande reacties met geen woord over de dood van Jon gerept wordt. Misschien wel het meest schokkende en verrassende moment in boek 5.
Afgerond, wil nu heel graag boek 6 lezen... afwachten maar. Verbaast mij dat in bovenstaande reacties met geen woord over de dood van Jon gerept wordt. Misschien wel het meest schokkende en verrassende moment in boek 5.
Ik vrees dat dit nog even gaat duren....
Sorry, The Winds of Winter Is Not Coming in 2015 -- Vulture
1
geplaatst: 10 januari 2016, 09:31 uur
Geïnspireerd door de You Tube-theorieën van Preston Jacobs ben ik A Feast for Crows en dit immense deel gaan herlezen. Een aanrader voor iedereen. Ik besef nu hoe ontzettend veel mij bij de eerste leesbeurt is ontgaan. En of al die theorieeën nou uitkomen of niet, Preston Jacobs laat zien dat de POV-chapters van bijvoorbeeld Damphair of van Quentyn Martell grote implicaties hebben voor de wereld die George Martin heeft gecreëerd. De schrijver werkt ergens naartoe, daarvan ben ik overtuigd. Ik geniet bij de tweede leesbeurt veel meer van veel hoofdstukken dan bij de eerste keer, toen ik soms worstelde. Mijn verbazing groeit over hoe een mens in staat is geweest dit te schrijven, een levensechte wereld, maar dan met draken, bezien vanuit 21 (!) POV's.
0
Larsje
geplaatst: 11 april 2017, 22:13 uur
Ook deze nu in mijn bezit.
Heb ze gelijk allemaal in het Engels aangeschaft. Ik ben ontzettend benieuwd.
Heb ze gelijk allemaal in het Engels aangeschaft. Ik ben ontzettend benieuwd.
0
geplaatst: 12 april 2017, 15:14 uur
Door de vele saaie hoofdstukken in Meereen, vond ik dit het saaiste deel van de aSoIaF-reeks. Wat compenseert zijn de hoofdstukken in het noorden, met name vanuit het perspectief van 'Reek', die een gehaat karakter, op 'Martineske' wijze, om kan laten toveren tot figuur waar je vooral medelijden mee hebt. Dit deel is zelfs nog duisterder dan zijn voorgangers en schijnbaar wordt het vervolg nog grimmiger! Als je geen zin hebt om te wachten op Winds of Winter, dan kan je alvast de Dunk and Egg-boeken lezen, die zich bijna een eeuw voor aSoIaF afspelen.
0
geplaatst: 13 april 2017, 19:16 uur
De boeken over Dunk en Egg zijn ook alweer een flinke tijd uit. Jaren geleden gelezen.
Ben trouwens benieuwd of ik de enige ben, maar ik wacht al een paar jaar niet meer op Winds Of Winter. Van de serie heb ik weinig meegekregen, maar toen dat een kleine tien jaar geleden begon, hoopte ik dat het een stimulans zou zijn voor GRRM om de nieuwe delen op tijd af te hebben. Na jaren wachten kwam dan eindelijk Dance of Dragons en inmiddels zijn we weer zes jaar verder en is Winds nog lang niet in zicht. Ik volg hem al een tijdje niet meer, maar zijn blog stond enkele jaren geleden vol epistels over American Football en andere meuk. Mijn krediet heeft hij al een tijdje verspeeld en laten we eerlijk wezen: na A storm of swords is het verhaal er niet bepaald beter op geworden.
Ben trouwens benieuwd of ik de enige ben, maar ik wacht al een paar jaar niet meer op Winds Of Winter. Van de serie heb ik weinig meegekregen, maar toen dat een kleine tien jaar geleden begon, hoopte ik dat het een stimulans zou zijn voor GRRM om de nieuwe delen op tijd af te hebben. Na jaren wachten kwam dan eindelijk Dance of Dragons en inmiddels zijn we weer zes jaar verder en is Winds nog lang niet in zicht. Ik volg hem al een tijdje niet meer, maar zijn blog stond enkele jaren geleden vol epistels over American Football en andere meuk. Mijn krediet heeft hij al een tijdje verspeeld en laten we eerlijk wezen: na A storm of swords is het verhaal er niet bepaald beter op geworden.
0
geplaatst: 13 april 2017, 23:09 uur
RuudC schreef:
Ben trouwens benieuwd of ik de enige ben, maar ik wacht al een paar jaar niet meer op Winds Of Winter. Na jaren wachten kwam dan eindelijk Dance of Dragons en inmiddels zijn we weer zes jaar verder en is Winds nog lang niet in zicht. Ik volg hem al een tijdje niet meer, maar zijn blog stond enkele jaren geleden vol epistels over American Football en andere meuk.
Ben trouwens benieuwd of ik de enige ben, maar ik wacht al een paar jaar niet meer op Winds Of Winter. Na jaren wachten kwam dan eindelijk Dance of Dragons en inmiddels zijn we weer zes jaar verder en is Winds nog lang niet in zicht. Ik volg hem al een tijdje niet meer, maar zijn blog stond enkele jaren geleden vol epistels over American Football en andere meuk.
Ik wacht er wel op, maar ik snap ook niet waarom dit boek zo lang op zich laat wachten. Martin heeft vaker aangegeven een trage schrijver te zijn, maar de eerste 5 boeken heeft hij toch best snel achter elkaar geschreven. Met ook tussendoor wat andere boeken.
Toen in 2011 de serie uitkwam, was dit boek ook al af. De serie heeft de boekenserie ingehaald, en als fan van de serie heb ik niet kunnen wachten. Ik hoop dus wel dat het boek anders verloopt. Anders zullen de fans zich wel "genaaid" voelen. Martin is wel erg nauw betrokken met de serie, en ik denk zelf dat zijn aandacht daar meer naar uitgaat. Fans wachten al jaren en het wordt maar uitgesteld.
Beetje erg dat ik dit zeg, maar velen verwachten ook niet dat de beste man boek 7 en 8 in dit tempo zal realiseren. Deze zijn wel door Martin aangekondigd. Hopelijk als de serie is afgelopen dat de vaart er weer in komt en de boeken, als ze uitkomen, nog verrassend zullen zijn.
* denotes required fields.
* denotes required fields.