A Spot of Bother - Mark Haddon (2006)
Alternatieve titel: Een Akkefietje
Engels
Psychologisch
400 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
George Hall kijkt uit naar zijn welverdiende pensioen - maar ontdekt plotseling iets verontrustends. Een cirkelvormige rode vlek op zijn heup doet hem geloven dat hij huidkanker heeft. Dan besluit zijn onstuimige dochter te trouwen met haar volgens George totaal ongeschikte vriendje, betrapt hij zijn vrouw in bed met zijn ex-collega, en brokkelt het plezierige en opgeruimde leven van zijn zoon geleidelijk af wanneer hij zich er maar niet toe kan zetten zijn minaar uit te nodigen voor de trouwerij van zijn zuster. Temidden van dit alles probeert George op een waardige manier gek te worden, zonder dat iemand last van hem heeft.
Al met al toch een krappe 3,5*.
Het enige opvallende vormelement van de roman is het per hoofdstuk wisselende perspectief. Dit is natuurlijk al wel eerder en beter gedaan, ik noem een Het huis van de stilte (Pamuk), maar werkt ook hier prima.
Het vormelement werkt enerzijds prima, anderzijds is wat mij betreft het wisselend perspectief qua inhoud soms uit balans. Hoofdstukjes van nog geen halve pagina naast langere hoofdstuken waarin echt wat gebeurt. Als dan die hele korte hoofdstukjes afgeraffeld overkomen (wat feiten of handelingen achtereen à la en toen en toen en toen) wordt het irritant. Dit is gelukkig niet heel veel aan de orde.
Al met al een vermakelijk boek. Waar door anderen over bepaalde thema's zwaar wordt geschreven blijft het in Een Akkefietje luchtig en tegelijkertijd geloofwaardig al ben ik het met eRCee eens: Haddon wacht net te lang met de ontknoping. Daardoor begon het een beetje op de oude John Lanting toneelvoorstellingen te lijken.
Ik houd van zijn droogkomische manier van vertellen. Het is GTST in boekvorm (vanwege de steeds wisselende perspectieven en de relatieproblemen), maar dan veel beter.