Wow, wat een boek weer van Te Gussinklo. Voor mij toch wel, samen met Rob van Essen, de ontdekking van 2019. Ik vond De Hoogstapelaar, het eerste boek dat ik van hem las, al erg goed, maar dit is zo mogelijk nog beter.
Het boek gaat, net als De Hoogstapelaar, over Ewout Meyster, een jongen die erop gebrand is om ontzag en respect af te dwingen bij zijn leeftijdsgenoten. Hij gaat naar een zomerkamp, waar hij zich grondig op voorbereid heeft met behulp van briefjes met moeilijke woorden, waarvoor hij thuis iedere oogopslag en iedere beweging grondig geoefend heeft, alles om net zo populair als Roosevelt, Churchill, Hitler en Jezus te worden.
Het uitvoeren van 'de opdracht' die Ewout zichzelf heeft meegegeven loopt echter op niets uit en in plaats van geliefd te worden, wordt hij steeds meer gehaat door zijn kampgenoten, en nog erger, zijn grote voorbeeld in het kamp legt een steeds grotere onverschilligheid aan de dag als het om Ewout gaat.
De kracht van het boek zit hem in de uitzonderlijk gedetailleerde beschrijvingen van wat er in het hoofd van Ewout om gaat. Iedere kleine verandering of ontwikkeling in Ewouts visie op zichzelf en de anderen in het kamp wordt zeer uitgebreid beschreven. De stijl van Te Gussinklo is slepend en herhalend en juist dat geeft het boek iets unieks; er zijn veel boeken over dit soort jongens geschreven, maar ik heb nog nooit zo gedetailleerd het innerlijke leven van een veertienjarige jongen blootgelegd zien worden.
Het bovenstaande is zeker ook van toepassing op De Hoogstapelaar, maar waarin ik dit boek nóg beter vond, is de spanning die in het boek zit. Ieder hoofdstuk beschrijft weer een nieuw obstakel voor Ewout, en de obstakels en vernederingen worden maar groter en groter. Ewout wordt simpelweg veel meer op de proef gesteld in dit boek en dat maakte het geheel voor mij nog interessanter.
Ewout moet toch wel een van de leukste personages uit de Nederlandse literatuur zijn. Nooit sympathiek, soms erg grappig hoe hij naar de wereld kijkt en handelt, bijna altijd ontzettend irritant, maar tegelijkertijd meelijwekkend en een aantal aspecten zijn ook wel vrij herkenbaar.
Heerlijk boek dit, en Te Gussinklo heeft nog een boek over Ewout geschreven. Dat moet ik ook maar eens snel opsnorren.